Ομιλία του Βουλευτή Βασίλη Κεγκέρογλου στις 16/12/2008 στη συζήτηση, σύμφωνα με το άρθρο 148 του Κανονισμού της Βουλής, επί του κατατεθέντος πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής «για τη διερεύνηση του συνόλου της υπόθεσης της Μονής Βατοπαιδίου», που ανακοινώθηκε στη Βουλή στις 15 Δεκεμβρίου 2008.
Κύριε Πρόεδρε, θα ξεκινήσω από τον κ. Παυλόπουλο, διότι πράγματι έχουν σημασία οι παρουσίες αλλά πολύ μεγαλύτερη έχουν κ. Παυλόπουλε οι απουσίες. Και ο Πρωθυπουργός μαζί με τους εννέα εμπλεκόμενους Υπουργούς δεν εμφανίστηκαν σήμερα να αντιμετωπίσουν τα πορίσματα της Επιτροπής, να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
Κύριε Πρόεδρε, είμαι από τους δύο, νομίζω, συναδέλφους που θα έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν εκτός από τους αξιωματούχους και τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής. Αν όμως τα μέλη του Κοινοβουλίου δεν έχουν τη δυνατότητα να ακουστούν σε ένα τέτοιο σοβαρό θέμα που ταλανίζει τον τόπο, τότε αναλογιστείτε πόσο δίκιο έχουν οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι όταν λένε ότι δεν ακούγονται και δεν λαμβάνονται υπόψη;
Άκουσα σήμερα με μεγάλη προσοχή, δικηγόρους και νομικούς με τεκμηρίωση, αλλά, άκουσα και απίστευτους νομικισμούς στην προσπάθεια που κάνει η Νέα Δημοκρατία να κουκουλώσει το σκάνδαλο. Άκουσα πάρα πολλά, που είναι σαν να προσπαθούσε να κρυφτεί κάποιος πίσω από το δάκτυλό του. Μα είναι δυνατόν πράγματα τα οποία ο κόσμος τα έχει ήδη βγάλει ως δικό του πόρισμα, να προσπαθείτε να τα ανατρέψετε κάνοντας ότι δεν ακούτε, ότι δεν ξέρετε και ότι δεν είδατε; Είναι σαν να μας λέτε ότι έγινε μεν μια ληστεία, ο ληστής πιάστηκε στα πράσα, αλλά δεν μπορούμε να τον τιμωρήσουμε γιατί επικαλέστηκε ότι η πόρτα δεν ήταν καλά κλειδωμένη.
Αυτό είναι το επιχείρημά σας. Λέτε ότι «Επειδή είχε υπογράψει κάποια στιγμή ο κ. Φωτιάδης και ο κ. Δρυς, για αναγνώριση δικαιωμάτων στη λίμνη, κάναμε εμείς στη συνέχεια τις ανταλλαγές με ζημία του δημοσίου». Αυτό υποστηρίξατε εδώ πέρα. Αλλά για να δούμε αν υπέγραψαν ή όχι και αν αναπέμψανε. Κάνω την εξής απλή ερώτηση, όχι ως νομικός, ως απλός πολίτης αυτού του τόπου: Εάν η υπογραφή του κ. Φωτιάδη ήταν σε ισχύ, η απόφαση παραχώρησης όπως λέτε, τότε ποια η χρεία να υπογράψει δυο νέες αποφάσεις ο κ. Δούκας; Ποια η χρεία να παραιτηθεί από τη δίκη, πρώτον, και ποια η χρεία να υπογράψει δεύτερη απόφαση, η οποία παραχωρούσε οριστικά αυτά, τη Λίμνη της Βιστωνίδας, στη Μονή του Βατοπεδίου;
Δεύτερο θέμα που αναρωτιέται κανείς ακούγοντάς σας σήμερα εδώ πέρα: Υπάρχει τελικά σκάνδαλο; Τελικά οι υπογραφές με τις οποίες διακόσια εξήντα ένα ακίνητα αξίας ενός δισεκατομμυρίου παραδόθηκαν χωρίς να μπει ούτε ένα ευρώ στα ταμεία του δημοσίου είναι σκάνδαλο; Είναι ποινικά κολάσιμες πράξεις; Εμείς λέμε ναι, να διερευνηθεί περαιτέρω, υπάρχουν κενά. Ήμουν στην Επιτροπή, κύριε Πρόεδρε, μία μέρα μία ώρα και άκουσα μόνο την εξέταση του μάρτυρα που ήταν ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που αγόρασε το Ολυμπιακό ακίνητο. Τον ρώτησαν: «Πόσα πληρώσατε για το ακίνητο;» και είπε: «σαράντα ένα εκατομμύρια και εννιά που έδωσα δώρο για φιλευσπλαχνία». Πενήντα κατέθεσε την ίδια μέρα. Ξαναρωτάνε όλα τα μέλη: «Πόση είναι η αξία του ακινήτου;». «Σαράντα ένα». Επέμενε «σαράντα ένα». Στο τέλος τον ρώτησαν: «Αν αντιστραφεί η πώληση, πόσα θέλετε πίσω;» και είπε «πενήντα». Δεν είπε «σαράντα ένα», είπε «πενήντα». Τα εννιά εκατομμύρια δεν είναι μαύρο χρήμα; Και μιλώ για μια συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν πρέπει να διερευνήσουμε πού έχουν πάει; Γιατί φοβάστε την Προανακριτική; Δεν μου λέτε: Η Νέα Δημοκρατία δεν θα έχει την πλειοψηφία σε αυτήν την προανακριτική; Τι φοβάστε; Μην σας καπελώσει η μειοψηφία;
Σκάνδαλο ομολόγων, σκάνδαλο Βατοπεδίου. Η υπερασπιστική γραμμή της Ν.Δ. και για τα δυο θέματα ίδια. Στο σκάνδαλο των ομολόγων τι μας είπατε; Άπληστοι χρηματιστές, ανίδεοι διοικητές, παραπλανημένοι Υπουργοί. Εδώ τι μας είπατε; Άπληστοι καλόγηροι, αδαείς κρατικοί υπάλληλοι, παραπλανημένοι Υπουργοί και προστέθηκε και ο παραπληροφορημένος Πρωθυπουργός. Αυτή είναι η διαφορά. Τι σημαίνει για έναν παραπληροφορημένο Πρωθυπουργό «αναλαμβάνω την ευθύνη»; Σημαίνει ότι «εξετάζω περαιτέρω την υπόθεση να δω ποιος με παραπληροφόρησε και για ποιο λόγο», άλλως μένει σκοτεινό αυτό το σημείο και δεν έχει νόημα στα λόγια η ανάληψη της ευθύνης, «και απευθύνομαι στο λαό για να κρίνει αυτήν την ανάληψη ευθύνης που κάνω». Ο λαός επιρρίπτει τις πολιτικές ευθύνες και όχι οι μεν στους δε και δεν ξέρω σε ποιους άλλους. Έχετε φέρει τον τόπο σε μια πολλαπλή κρίση, οικονομική, κοινωνική και πολιτική. Και είστε αυτοί που όσο παραμένετε στην κυβέρνηση θα επιτείνετε αυτήν την κρίση. Όμως έχετε μια ευθύνη, όπως όλοι μας απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τη Δημοκρατία, ένα πολιτικό σύστημα που βάλλεται πανταχόθεν, που είναι απαξιωμένο και δεν μας πιστεύουν οι πολίτες. Εσείς θέλετε να βάλετε την ταφόπλακα. Η Προκαταρκτική είναι η μόνη λύση, προκειμένου να αποδείξουμε ότι δεν κουκουλώνουμε την υπόθεση.
