Ο Αναπτυξιακός Νόμος μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο, για την προώθηση των μη κρατικών επενδύσεων, που συμβάλλουν αποφασιστικά στην αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας.
Το οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, κάθε φορά, παίζει σημαντικό ρόλο στην προώθηση των επενδύσεων αλλά η Κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε, με το φιάσκο της αδιαφανούς απογραφής, για να το καταστήσει αρνητικό.
Άφησε τη χώρα χωρίς αναπτυξιακό νόμο για ένα χρόνο και μέχρι να αρχίσει να απορροφά κονδύλια, θα χρειαστεί άλλος ένας χρόνος.
Ο Αναπτυξιακός νόμος Ν 2601/98, μπορούσε να συνεχίσει να λειτουργεί χωρίς να ανακοπούν οι επενδύσεις και όταν θα ήταν έτοιμη η Κυβέρνηση, να έφερνε τις απαραίτητες βελτιώσεις και συμπληρώσεις.
Το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί είναι μια καλή αντιγραφή, του ν.2601/98 με συμπληρώσεις σε δράσεις και τομείς, που οι εξελίξεις επιβάλλουν την ένταξη τους.
Η τεχνοκρατική ομάδα που συνέταξε το ν/σ, αν παραβλέψουμε την μεγάλη καθυστέρηση, έκανε σχετικά καλή δουλειά, αλλά παραπέμπει όλα τα κρίσιμα θέματα σε πάνω από 60 προεδρικά διατάγματα, Κ.Υ.Α. και υπουργικές αποφάσεις που σαφώς δεν απλοποιούν τη διαδικασία.
Το κυρίαρχο όμως θέμα είναι η έλλειψη πολιτικής κατεύθυνσης και στόχευσης του νομοσχεδίου και όλων των προϋποθέσεων προκειμένου αυτό να αποδώσει:
• Δεν προωθεί αποφασιστικά τις επενδύσεις στην Περιφέρεια
Αντί να θεσμοθετήσει περισσότερα και ελκυστικότερα κίνητρα για την Περιφέρεια και μάλιστα σε τομείς που έχει ανάγκη, μειώνει τα ανώτερα ποσά που μπορούν να εξετάζουν οι Περιφέρειες και τα αυξάνει μόνο για την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, επιβεβαιώνοντας έτσι την αναπτυξιακή φιλοσοφία της Κυβέρνησης, που εκφράζεται από το ετεροβαρές αναπτυξιακό δίπολο, Αθήνα και ολίγη Θεσσαλονίκη.
• Δεν προωθεί την άρση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων
Έχει αναπτυχθεί μια ολόκληρη θεωρία από την Ε.Ε., αλλά και από όλα τα ελληνικά think tank, για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που χύνουν κορκοδύλια δάκρυα για την ερήμωση της υπαίθρου.
Η Ν.Δ. προεκλογικά είχε επικεντρώσει την κριτική της στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την εγκατάλειψη της υπαίθρου και τώρα που ήρθε η ώρα της πράξης, η ώρα της εφαρμογής των ωραίων θεωριών, σφυρίζει αδιάφορα.
Γιατί σήμερα δεν δίδει παραπάνω κίνητρα για την ύπαιθρο αποδεικνύοντας ότι πίστευε αυτά που έλεγε προεκλογικά και δεν ήταν απλά κορώνες, για να υποκλέψει την ψήφο του κατοίκου της υπαίθρου;
Γιατί δε δίνει 15% επιπλέον ενίσχυση στις μεταποιητικές μονάδες αγροτικών προϊόντων π.χ. για νωπά οπωροκηπευτικά ή σταφύλια κλπ., που θα εγκατασταθούν κοντά στον τόπο παραγωγής και θα δώσουν εργασία σε ανθρώπους της περιοχής;
Αντί όμως για επιπλέον κίνητρα στην ύπαιθρο, αφαιρεί και αυτά που υπήρχαν στον Ν 2601 π.χ. αφαιρεί τις επενδύσεις για νέες καλλιέργειες που θα αντικαταστήσουν παλιές .
Αυτή είναι η αλήθεια για την πολιτική της.
• Το σοβαρότερο όμως πρόβλημα είναι η ελλιπής χρηματοδότηση.
Ενώ το υπουργείο ανακοινώνει ότι στοχεύει να κινητοποιήσει κεφάλαια ύψους 1,5 δις € , στον προϋπολογισμό του 2005 εγγράφονται μόνο 152.000€.
Με τον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο, εγκρίθηκαν περίπου 3000 επενδυτικά σχέδια, υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται επενδύσεις πάνω από 3,5 εκατ.€ και δημιουργήθηκαν 27.000 περίπου νέες θέσεις εργασίας.
Ο πύχης, μπορεί να μην είναι όσο ψηλά θέλαμε, όμως είναι τοποθετημένος και η Κυβέρνηση οφείλει να περάσει πάνω και όχι κάτω απ’ αυτόν, όπως κάνει μέχρι στιγμής, με όλα όσα υποσχέθηκε στους πολίτες προεκλογικά.
Βασίλης Κεγκέρογλου
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ηρακλείου
