Η κυβέρνηση στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο και στη ρύθμιση θεμάτων Διοίκησης στο άρθρο 7 επαναφέρει σε ισχύ το άρθρο 34 του Ν.2190/94 και αμέσως το αντικαθιστά. Η επίκληση στον Ν.2190/94 δίνεται επειδή ο συγκεκριμένος νόμος έχει κριθεί συνταγματικός. Με αυτή την επίκληση δεν αφήνει το περιθώριο προσφυγής στη Δικαιοσύνη για να κριθούν αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Αναλυτικότερα παρατηρούμε τα παρακάτω:
Με το Ν.2683/99 για την επιλογή Διευθυντών οργανικών μονάδων απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η εμπειρία στη διοίκηση γι’ αυτό ο ενιαίος πίνακας κατάταξης περιέχει μόνο τους υπαλλήλους με βαθμό Α΄ που είχαν τουλάχιστον 2 κρίσεις –τοποθετήσεις ως προϊστάμενοι τμήματος. Στον πίνακα κατάταξης προηγούνταν οι υπάλληλοι της κατηγορίας ΠΕ των κατηγοριών ΤΕ ,ΔΕ. Η ανάθεση του βαθμού του Διευθυντού ήταν πάγια.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο για την επιλογή Διευθυντών οργανικών μονάδων δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση, η θέση του διευθυντού ορίζεται ως θέση επί θητεία και στον πίνακα κατάταξης – κρίσης μπαίνουν όλοι οι υπάλληλοι που έχουν το βαθμό Α΄ ανεξαρτήτως από εμπειρία διοίκησης ως προϊσταμένου τμήματος.
Από τα παραπάνω διαπιστώνεται η διαφορετική φιλοσοφία, ο μεν 2683/99 όριζε την εμπειρία διοίκησης ως απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να τοποθετούνται διευθυντές υπάλληλοι που μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις ενώ το υπό συζήτηση νομοσχέδιο ισοπεδώνει όλους τους υπαλλήλους και δεν δίνει το κίνητρο της απόδοσης στους προϊστάμενους των τμημάτων.
Για την επιλογή των Γενικών Διευθυντών απαραίτητη προϋπόθεση με τον 2683/99 οι υποψήφιοι να είναι της κατηγορίας ΠΕ και να έχουν θητεία σε διεύθυνση οργανικής μονάδος και η επιλογή της θέσης ήταν πάγια.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο μπορεί να κριθεί υπάλληλος ακόμα και με μία θητεία προϊσταμένου τμήματος ενώ η κινητή θητεία δημιουργεί προβλήματα στους κριμένους και τοποθετημένους Γενικούς Διευθυντές .Φανταστείτε ένα Γενικό διευθυντή με 25 έτη στο Δημόσιο που δεν θα ξανακριθεί, υποβιβάζεται στην ιεραρχία έως και την συνταξιοδότηση του.
Για την επιλογή των τριών υπηρεσιακών μελών του υπηρεσιακού συμβουλίου απαραίτητη προϋπόθεση με τον 2683/99 ήταν να είναι Διευθυντής οργανικών μονάδων ή Διευθύνσεων της Διοίκησης.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα να ορίζονται ως υπηρεσιακά μέλη όλοι οι υπάλληλοι με βαθμό Α΄ ανεξαρτήτως αν είχαν θητεύσει ακόμα και ως προϊστάμενοι τμήματος. Φανταστείτε να κληθεί ένας υπάλληλος μέλος υπηρεσιακού συμβουλίου π.χ. του Ι.Κ.Α. χωρίς καμία εμπειρία σε θέματα διοίκησης να κρίνει ποιοι υπάλληλοι να αναλάβουν θέσεις Διευθυντών σε οργανικές μονάδες. Αυτή η διάταξη φέρνει την Δημόσια Διοίκηση χρόνια πίσω και εγκαθιστά ένα κομματικό κράτος που το μοναδικό προσόν που πρέπει να έχει ο υπάλληλος που θέλει να ανέβει ιεραρχικά είναι να είναι αρεστός στην διοίκηση και κατά συνέπεια στο κόμμα.
Η Ν. Δημοκρατία έρχεται σήμερα να αξιοποιήσει τα «δικά της» παιδιά και δεν είναι τυχαίο ότι το νομοσχέδιο ευνοεί τους υπαλλήλους ΔΕ πρόσληψης πριν το 1981 διότι αυτοί είχαν το πρόβλημα με τον 2683/99.
Κύριοι το νομοσχέδιο αυτό δεν γράφτηκε στο Υπουργείο αλλά στα γραφεία της ΔΑΚΕ.
Ένα παράδειγμα, σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου τρία ηγετικά στελέχη της ΔΑΚΕ Δ.Υ. που με τον Ν.2683/99 κρίνονταν μέχρι και προϊστάμενοι τμήματος με το νομοσχέδιο κρίνονται ακόμη και γενικοί διευθυντές.
Σχέδιο νόμου φέρατε
Να εκσυγχρονιστούμε
Τη ΔΑΚΕ να υπερπηδά
Τσ άλλους , θα ξαναδούμε……..
