Ιανός, Μήδεια, Πανδημία, Φωτιές, Σεισμοί, Ακρίβεια και τελευταία η Ελπίδα αφαίρεσαν και την τελευταία ελπίδα που έτρεφαν οι πολίτες μήπως επιτέλους το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ένα κατ’ ευφημισμό «Επιτελικό Κράτος»που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας αναποτελεσματικός κομματικός μηχανισμός. Τα πάντα αποφασίζονται από το Πρωθυπουργικό γραφείο.
Οι ελάχιστες επιτυχίες πιστώνονται στον Επιτελάρχη κ. Μητσοτάκη ενώ οι αποτυχίες αποκεντρώνονται, διαχέονται και χρεώνονται στους άλλους, πολίτες, φορείς, κακό δημόσιο και σπανίως σε υπουργούς.
Το χειρότερο είναι ότι το δήθεν «επιτελικό κράτος» στήθηκε όχι για να λύνει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά για να εξυπηρετεί τους λίγους και ημετέρους, με αδιαφανή διανομή μεγάλων τμημάτων της οικονομικής πίτας, ενώ την ίδια ώρα καλούνται οι πολίτες να ζήσουν με όσα τους απέμειναν από την εποχή του ΠΑΣΟΚ και τα ψίχουλα που τους μοιράζουν με μορφή ελεημοσύνης.
Μετά τον Ιανό επισημάναμε ότι για να αντιμετωπιστεί ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο δεν αρκούν οι νόμοι. Απαιτείται προετοιμασία από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Δήμοι, Περιφέρειες, Πολιτική Προστασία, Αστυνομία, Πυροσβεστική, ΕΚΑΒ και αρμόδια Υπουργεία πρέπει να συμμετέχουν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο τριών φάσεων που τότε προτείναμε.
Τον Ιανουάριο του 2020, η Κυβέρνηση ψήφισε νέο νόμο για την πολιτική προστασία που παραμένει ακόμη ανεφάρμοστος. Το Σεπτέμβρη του 2021, μετά από μία ακόμη αποτυχημένη διαχείριση κρίσης, συστήθηκε αυτοτελές Υπουργείο για την «πολιτική προστασία» αλλά συνεχίζει να απουσιάζει όπως αποδεικνύεται η πολιτική. Και λέω απουσιάζει και όχι απουσίασε διότι σήμερα που μιλάμε ο Οργανισμός Αντισεισμικής Προστασίας παραμένει εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και μάλιστα χωρίς διοίκηση, αφού έχει λήξει η θητεία της και δεν έχει οριστεί νέα.
Για την πανδημία, προτείναμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Με οργανωμένο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Υγείας, στήριξη του ΕΣΥ, μαζικά τεστ, ασφαλές άνοιγμα ανά περιοχή και σχέδιο για γρήγορο εμβολιασμό. Δεν εισακουστήκαμε. Οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι μεγάλες. Μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, λειτούργησε με προχειρότητα και δεν προετοίμασε την χώρα ενόψει των επόμενων επιδημικών κυμάτων. Αυτή την προχειρότητα πληρώνουμε ακόμη με την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών και με σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις. Τελευταία, η Κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της ανοσίας της αγέλης, όμως και αυτή η επιλογή έγινε χωρίς προετοιμασία και ασφαλιστικές δικλείδες. Έτσι έχουμε μεγάλους αριθμούς κρουσμάτων, αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων, καθυστέρηση χημειοθεραπειών και τα νοσοκομεία πάλι στο κόκκινο.
Η διαχειριστική ανεπάρκεια της Κυβέρνησης σε πανδημία και φυσικά φαινόμενα αύξησε τα κόστη και τις επιπτώσεις. Έχουμε μια από τις μεγαλύτερες υφέσεις στην Ευρώπη και οι πολίτες βιώνουν μία από τις μεγαλύτερες μειώσεις εισοδήματος στην Ευρώπη Η ακρίβεια εντείνεται καθημερινά σχεδόν στο σύνολο των παρεχομένων υπηρεσιών και προϊόντων. Προτείναμε να επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό ενός αξιοπρεπούς κατώτατου μισθού, να ενισχυθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού με αρμοδιότητα ελέγχου, να μειωθεί ο ΦΠΑ και ο φόρος κατανάλωσης στα είδη πρώτης ανάγκης και τα καύσιμα.Δεν εισακουγόμαστε.Οι πολίτες αβοήθητοι και εδώ αλλά η Κυβέρνηση ατάραχη ετοιμάζει αναπτυξιακά σχέδια για λίγους και εκλεκτούς χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για ανάπτυξη. Όμως το πολυδιαφημισμένο σχέδιο «Ελλάδα 2.0» δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατάλογοι έργων και δαπανών προς όφελος των λίγων και ισχυρών. Επιπλέον, προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα:
Μια χώρα της οποίας η Πρωτεύουσα της διαλύεται με μια κακοκαιρία, τι ανάπτυξη μπορεί να έχει;
Ένα ανίκανο «Επιτελικό κράτος»,ποιο αναπτυξιακό σχέδιο μπορεί να φέρει σε πέρας και ποια διαχείριση μπορεί να κάνει ;
Μια χώρα με χειμαζόμενους πολίτες, υγειονομικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά, ποιες αναπτυξιακές προοπτικές έχει;
Αυτό το ζοφερό σκηνικό πρέπει να αλλάξει. Όσο οι κυβερνώντες δεν κατανοούν ότι πρέπει να αλλάξουν πολιτική, τόσο περισσότερο οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αλλάξουν τους κυβερνώντες διότι δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα και αδυνατούν να προετοιμάσουν ένα ασφαλές αύριο προς όφελος της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης δε δικαιούται να δεσμεύσει το μέλλον της χώρας σε νέα αδιέξοδα και όσο επιμένει να μην αλλάζει πολιτική τόσο δυναμώνει το κίνημα που θα τον αλλάξει.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια σοβαρή διακυβέρνηση με όραμα, εθνική στρατηγική και με σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα για νέο ελληνοκεντρικό παραγωγικό μοντέλο, με κοινωνική δικαιοσύνη και ασφάλεια για τους πολίτες, που εναποθέτουν ξανά τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής μετά την ανεπάρκεια και τις σκοπιμότητες της ΝΔ σήμερα και την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ χθες.
