Ποιος σέβεται τις Ανεξάρτητες Αρχές;

Ο θεσμός των Ανεξάρτητων Αρχών (Α.Α) αποτελεί μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις συγκροτημένης και διαχρονικής παρέμβασης δημόσιας πολιτικής στην Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ βέβαια έχει κι εδώ την  πατρότητα, σχεδιασμού, νομοθέτησης, αλλά και συνταγματικής κατοχύρωσης, σε μια διαδρομή που δεν έλειψαν οι  συγκρούσεις  με παραδοσιακές αντιλήψεις του  κρατισμού από δεξιά και αριστερά.

Στην πορεία όλες σχεδόν οι πολιτικές δυνάμεις  υιοθέτησαν την αναγκαιότητα των Α.Α, πλην όμως δεν εγκατέλειψαν την μικροκομματική οπτική και την καχυποψία απέναντί τους.

Έτσι, συχνά εμφανίζεται το φαινόμενο ένταξης των Ανεξάρτητων Αρχών στην καθημερινή πολιτική και κομματική αντιπαράθεση και μάλιστα με χαρακτηριστικά λαϊκισμού και μικροπολιτικής πρακτικής περασμένων δεκαετιών.

Το πιο σημαντικό όμως είναι η εκδήλωση μικροκομματικής και υπονομευτικής  στάσης  για την συγκρότηση των Ανεξάρτητων Αρχών ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τη θέση (Κυβέρνηση-Αντιπολίτευση). Έτσι τίθενται επιτακτικά το ζήτημα της αναζήτησης ορισμένων χαρακτηριστικών – προϋποθέσεων, σεβασμού των Ανεξάρτητων Αρχών, από το πολιτικό σύστημα και αποτελεσματικότητας της λειτουργίας τους.

Πρώτο ζήτημα είναι η θεσμική τους θωράκιση  ώστε να  λειτουργήσουν περισσότερο αποτελεσματικά στο πεδίο αρμοδιότητας τους. Τα σημαντικά βήματα  που έγιναν τόσο στο Σύνταγμα από το 2001 και μετά, όσο και στον εκτελεστικό του Συντάγματος ν. 3051/2002, χρήζουν ενίσχυσης οι νομοθετικές παρεμβάσεις στο θεσμικό πλαίσιο οφείλουν να γίνονται σε ουδέτερο χρόνο και με ευρύτερη συνεννόηση.

Δεύτερο ζήτημα, η διασφάλιση της δημοσιονομικής και εν γένει οικονομικής αυτοτέλειας χωρίς  την οποία δεν υπάρχει ανεξαρτησία για να επιτελέσουν το έργο τους χωρίς προσκόμματα, που συχνά τίθενται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά δεν είναι ορατά στα όμματα των αμυήτων.

Τρίτο ζήτημα, η υπεύθυνη στάση των πολιτικών δυνάμεων, τόσο ως προς την συγκρότηση, όσο  και ως προς την λειτουργία τους. Αυτός που σέβεται τις Ανεξάρτητες Αρχές είναι εκείνος που είναι ξεκάθαρος, αναλαμβάνει το κόστος της συγκρότησής τους. Το φαινόμενο Αρχών που λειτουργούν για μεγάλο χρονικό διάστημα με ληγμένη θητεία ή που υπολειτουργούν με ελλιπή σύνθεση  (ΕΣΡ επί Σύριζα και ΑΣΕΠ πρόσφατα) επειδή πολιτικά κόμματα θέτουν τις μικροπολιτικές τους επιδιώξεις πάνω από τις θεσμικές τους υποχρεώσεις, τραυματίζει το κύρος τους, τις καθιστά ομήρους των Κυβερνήσεων και υπονομεύει την αποτελεσματικότητά τους. Αυτό άλλωστε υπήρξε το έναυσμα της τροποποίησης του σχετικού άρθρου 101Α του Συντάγματος στο πλαίσιο της αναθεώρησης του 2019, την οποία ψήφισαν τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η κατεύθυνση που δίνει εν προκειμένω το Σύνταγμα είναι συγκεκριμένη. Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη συνέχεια των Ανεξάρτητων Αρχών και αυτές που  αναλαμβάνουν αυτή την ευθύνη, είναι πρωτίστως αυτές που όντως  τις σέβονται.  
Ως ΠΑΣΟΚ και Κίνημα Αλλαγής το 2016 με πρωτοβουλία μας επαναλειτούργησε το ΕΣΡ, παρότι δεν συμφωνούσαμε με το νόμο Παπά.

Πρόσφατα αντιδράσαμε στις νομοθετικές ρυθμίσεις σκοπιμότητας για το ΑΣΕΠ αλλά ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη συμμετείχαμε στη συγκρότηση του μέσα από τις προβλεπόμενες συνταγματικά διαδικασίες.
Σεβόμαστε απόλυτα τις Ανεξάρτητες Αρχές και συμβάλουμε με πρωτοβουλίες στην λειτουργία και την αποτελεσματικότητά τους επιτελώντας το καθήκον μας κόντρα στις μικροκομματικές σκοπιμότητες.