Το σκάνδαλο στο φάρμακο, η συγκάλυψη του και η πολιτική σκευωρία

Το αντικείμενο της σημερινής συζήτησης, που δεν αποτελεί μια αυτοτελή ιστορία,ή επεισόδιο, ξεκομμένο από τη γενική πολιτική πραγματικότητα.

Είναι μια υπόθεση με ρίζες και ουρές στις πολιτικές διεργασίες  τουλάχιστον της τελευταίας δεκαετίας.

Η Ελλάδα και οι Έλληνες που αγωνίστηκαν και έκτισαν την πρόοδο που στη Μεταπολίτευση και ιδιαίτερα μετά το 1981, αναγκάστηκαν να βιώσουν μια δεκάχρονη κρίση με τεράστιο κοινωνικό κόστος.

Μια κρίση την οποία  προκάλεσαν η αναβλητικότητα για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και κυρίως οι κυβερνητικές πολιτικές του εκτροχιασμού 2004-2009.

Μια κρίση την οποία επιμήκυναν και όξυναν οι λαϊκιστές και το αυτοαποκαλούμενο αντιμνημονιακό μπλοκ που αντέδρασε λυσσαλέα το 2010 και μετά στις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις και τις βιώσιμες λύσεις που προώθησε το ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση των αιτιών της κρίσης.

Είναι οι πολιτικές δυνάμεις, με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριξαν ότι:
1) τα μνημόνια έφεραν τη κρίση και όχι η κρίση την ανάγκη μνημονίων
2) Η χούντα δεν έπεσε το 1973αλλά κυβερνούσε ακόμη και δια στόματος αρχηγού κ.Τσίπρα
3) ο Π/Θ της χώρας χαρακτηρίστηκε ΠΙΝΟΣΕΤ

Η σύμπραξη των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων, ετερόκλητων πολιτικά αλλά «ομογάλακτων» ως προς την αντίληψη διαχείρισης της εξουσίας και κυρίως με την στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ, σαν κοινού τους αντιπάλου,δεν τερματίστηκε με την νίκη που πέτυχαν στις εκλογές αλλά συνεχίστηκε.

Ως κυβερνητικό σχήμα, ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα μνημονιακότεροι των μνημονιακών με το 3ο και περισσότερο επαχθές για την κοινωνία, μνημόνιο.

Ακολούθησαν συγκεκριμένη πολιτική και σύστημα εξουσίας, που εκτός από τη νομή της, επεδίωξε να κτυπήσει και να συκοφαντήσει το ΠΑΣΟΚ, με προφανή στόχο την άλωση του πολιτικού χώρου με την συνδρομή γενιτσάρων και να αθωώσει τις πολιτικές του εκτροχιασμού, σε αντάλλαγμα της συνδρομής τους και της κυβερνητικής σύμπραξής με μια συνιστώσα τους.

ΟΥΤΕ σκέψη για έρευνα των αιτιών του εκτροχιασμού της χώρας και προφανώς ΟΥΤΕ κουβέντα για τη ζημιά που η ίδια προκάλεσε το πρώτο εξάμηνο του 2015

Όλα επικεντρώθηκαν στην υπηρέτηση των  κομματικών σκοπιμοτήτων και επιδιώξεων σε βάρος των πολιτικών της αντιπάλων.

Η υλοποίηση του πολιτικού σχεδίου της ηγετικής ομάδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ανατέθηκε στο πολυπλόκαμο παραδικαστικό κύκλωμα που δομήθηκε, οργανώθηκε και έδρασε στο χώρο της δικαιοσύνης απόλυτα αντιθεσμικά, στηριζόμενο στην αντίληψη της σχολής Ρασπούτιν και τις σχέσεις που είχαν διαμορφωθεί τα προηγούμενα χρόνια στο χώρο της δικαιοσύνης.

Εκτός από τους κατάλληλους ανθρώπους στις κρίσιμες θέσεις, τις μεθοδεύσεις και τα παραθεσμικά συστήματα, χρειαζόταν και ένας«δράκος» για το αφήγημα και  την προπαγάνδα τους.

Επιλέχθηκε να είναι οι δέκα πολιτικοί αντίπαλοι,οι οποίοι συνδύαζαν απόλυτα και τον στόχο της εκλογικής επιτυχίας στις τότε επερχόμενες εκλογές.

Υπενθυμίζω την γραμμή και την επισήμανση στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι πρέπει να μπουν και φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές.

Αυτό είναι το υπόβαθρο πάνω στο οποίο σχεδιάστηκε και στήθηκε η πολιτική σκευωρία, η οποία ως προς το πολιτικό της σκέλος, την ιδέα, τον σχεδιασμό και τους στόχους έχει ήδη αποκαλυφθεί πλήρως.

Αυτό όμως που διερευνά η προανακριτική επιτροπή με την εντολή της Βουλής  και αυτό για το οποίο συζητούμε σήμερα προκειμένου να αποφασίσει η Ολομέλεια είναι η περαιτέρω έρευνα,που αφορά τις ποινικές ευθύνες, σχετικά με το στήσιμο και την επιχείρηση υλοποίησης της σκευωρίας και ασφαλώς τον ρόλο του κ. Παπαγγελόπουλου σχετικά με την οργάνωση και λειτουργία του παραδικαστικού κυκλώματος που σύμφωνα με τις καταγγελίες δικαστικών και ιδιωτών έδρασε και σε άλλες υποθέσεις.

Ως μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής έχω πειστεί απόλυτα ότι όλα αυτά που έχουν κατατεθεί και καταγγελθεί από τους μάρτυρες, ιδιώτες, δημόσιους και εισαγγελικούς λειτουργούς,  όχι μόνο δεν έχουμε δικαίωμα να προσποιηθούμε ότι δεν τα ακούσαμε (όπως κάνουν κάποιοι που μάλλον φορούν ωτοασπίδες) αλλά έχουμε υποχρέωση απέναντι στους πολίτες και τη χώρα να προχωρήσουμε αταλάντευτα για την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας και την απόδοση δικαιοσύνης.

Για αυτό σήμερα δίνουμε θετική ψήφο για τη διεύρυνση του κατηγορητηρίου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Το Κίνημα Αλλαγής δεν εκβιάζεται και δεν εκφοβίζεται, όπως επιχείρησαν κάποιοι και τις τελευταίες μέρες που πέτυχαν το αντίθετο απ΄ότι επιχείρησαν: Μας ένωσαν περισσότερο και ενίσχυσαν της αποφασιστικότητα μας, χωρίς να λογαριάζουμε το πολιτικό κόστος, όπως έκανε πάντα το ΠΑΣΟΚ, με κάποιους προδότες ασφαλώς στις τάξεις του.

Σε όλες τις μάχες, σε όλους τους αγώνες, ακόμη και του Έθνους υπάρχουν οι προδότες, που ανοίγουν κερκοπορτες, που αυτομολούν στον εχθρό για προσωπικά οφέλη, αργύρια ή άλλα.

Η μεθόδευση της Novartis είχε ως πρώτο στόχο: Να σκεπάσει, να συσκοτίσει και να αποσιωπήσει τις βαριές ευθύνες για τη σπατάλη δημοσίου χρήματος στον κρίσιμο χώρο του φαρμάκου.

Να μη γίνει ποτέ η διερεύνηση της υπόθεσης του φαρμάκου! Και της δράσης του καρτέλ που αφορούσε υπερκέρδη δισεκατομμυρίων.

Ταυτόχρονα πάνω στην αλήθεια, ότι υπήρχε σκάνδαλο φαρμάκου, στήθηκε με γκρίζα προπαγάνδα και αρχιτεκτονική μεθόδευση,το κατηγορητήριο για τους πολιτικούς αντιπάλους και μάλιστα κατά τεκμήριο γι’ αυτούς που συγκρούστηκαν με τα κατεστημένα συμφέροντα στο χώρο του φαρμάκου, γι’ αυτούς που δρομολόγησαν ή στήριξαν το νοικοκύρεμα.

Είναι αλήθεια ότι οι φαρμακευτικές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κέρδιζαν δισεκατομμύρια,όπως φαίνεται από τους ισολογισμούς τους και εύλογα αντέδρασαν στις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις για τον εξορθολογισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης και την  προστασία των χρημάτων του ελληνικού λαού.

Το αμείλικτο ερώτημα που υπάρχει και δεν απαντήθηκε είναι γιατί συντάχθηκαν μαζί τους πολιτικά κόμματα;

Η ουσία του «τι έγινε και ποιος το έκανε;» στη Δημόσια Υγεία βυθίστηκε στο σκοτάδι.

Δεν έμαθαν οι πολίτες τι συνέβη στην πραγματικότητα.

Τις παράνομες πρακτικές των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών αλλά και τις αντιδράσεις τους σε όλο το διάστημα που έχαναν έδαφος και εύκολο πλουτισμό. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η αξιωματική Αντιπολίτευση αντέδρασε λυσσαλέα στο νοικοκύρεμα, καταψηφίζοντας όλες τις αλλαγές, ταυτιζόμενη με τα άνομα συμφέροντα. Ακόμη και όταν ήρθε μια τροπολογία για την μείωση των κερδών, καταψήφισε.

Ας δούμε όμως τα νούμερα.

Το 2003 η συνολική δημόσια φαρμακευτική δαπάνη κόστισε στον ελληνικό λαό 2,9 δις €το χρόνο.  Σε 5 χρόνια σταδιακά, εκτοξεύθηκε το 2009στα  6,4 δις €!.

ΝΑΙ από τα 6,4 δις € που τα παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2009,κατάφερε και μείωσε σταθερά τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Πώς;  

1) Με τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ και την ενοποίηση των πολιτικών φαρμάκου στο  Υπουργείο Υγείας
2) Την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τη συνεχή βελτίωσή της.
3) Το νέο σύστημα τιμολόγησης φαρμάκων
4) Την τιμολόγηση των φαρμάκων στην ώρα τους, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία
5) Την εισαγωγή και εφαρμογή του μέτρου των επιστροφών με διάφορες μορφές (ποσοστό κέρδους Rebate, ClawBack)  και μια σειρά άλλες θεσμικές παρεμβάσεις στα θεραπευτικά πρωτόκολλα.

Τα 6,4 δις έπεσαν σταδιακά  και το 2014 ήταν 2,5δις €, αφού και η Κυβέρνηση συνεργασίας συνέχισε την πολιτική του νοικοκυρέματος.

Μέσα στα πιο δύσκολα, τα πιο μαύρα, χρόνια της κρίσης, κόντρα με τα διαμορφωμένα συμφέροντα πετύχαμε συνολική εξοικονόμηση πολλών  δις € για το ελληνικό Δημόσιο!

Και όταν ήρθε η ώρα του απολογισμού και της έρευνας για τα πεπραγμένα στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο συστάθηκε εξεταστική επιτροπή για την Υγεία, η οποία απλώς τα κουκούλωσε.   

Κανένα συμπέρασμα, καμία έρευνα πολύ απλά γιατί η τότε Κυβέρνηση είχε ήδη προσεταιριστεί τα συμφέροντα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις πολλές  και μεγάλες εταιρείες που πρωταγωνιστούσαν στην φαρμακευτική αγορά της χώρας μας μία μόνο αναφέρθηκε, η Novartis, αφού όπως είχα πει χαρακτηριστικά και κατά την συζήτηση στην Ολομέλεια για τη σύσταση της προανακριτικής, ο ΣΥΡΙΖΑ τις άλλες φαρμακευτικές τις θεωρούσε Αγίες και λέγεται ότι στις πολιτικές εκδηλώσεις μοιράζει εικονίτσες. 

Αλλά ούτε τη Novartis ελέγξανε.

Από τους 6000 λογαριασμούς,στους οποίους Η Novartis κατέθεσε 118 εκατ. ευρώ , ένα μόνο όνομα δόθηκε στη δημοσιότητα και αυτό μάλιστα για μια κατάθεση ύψους 1.000 ευρώ.

Όχι για να αποκαλυφθεί η αλήθεια αλλά για να ενοχοποιηθεί η σύζυγός του γιατρού, η εισαγγελέας κ. Ράικου που από ένα σημείο και μετά εθεωρείτο επικίνδυνη για τα άνομα σχέδια και την δράση του παραδικαστικού.

Το ίδιο έκαναν και με άλλους εισαγγελείς, τους οποίους ενώ είχαν χαρακτηρίσει αδάμαντες στη  συνέχεια που δεν ήταν πειθήνια όργανα τους απαξίωναν, χαρακτηρίζοντας τους μανιακούς, ψυχοπαθής κλπ.

Υπερψηφίσαμε τη συγκρότηση της Ειδικής Επιτροπής για προκαταρκτική εξέταση και σε κάθε συνεδρίαση προσπαθούμε να συμβάλουμε στην αποκάλυψη της αλήθειας.

Για αυτό, ζητήσαμε επίμονα να μας σταλεί όλο το ανακριτικό υλικό και το περιεχόμενο ολόκληρης της δικογραφίας της υπόθεσης Novartis.

Όμως πρέπει να καταγγείλω στην Ολομέλεια ότι η Εισαγγελία Διαφθοράς παρακωλύει το έργο της επιτροπής και δεν στέλνει  όλη την αλληλογραφία της με εθνικές και αλλοδαπές αρχές, που έχουν κομβική σημασία για την εξέλιξη της υπόθεσης, όπως έχει υποχρέωση.

Επικαλείται δήθεν απόρρητο για έγγραφα τα οποία η ίδια διακινεί και εντάσσει στις δικογραφίες και ένα τουλάχιστον από αυτά είχε δοθεί στον πρώην Π/Θ για να το καταθέσει στη Βουλή.

Σήμερα, προσεγγίζοντας το ζήτημα  με την δέουσα προσοχή αλλά και  με την αίσθηση της ευθύνης για την πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας οφείλουμε, όχι μόνο απέναντι στη βουλή αλλά κυρίως απέναντι στους πολίτες, να προχωρήσουμε σε βάθος και με κάθε λεπτομέρεια.

Είναι το ελάχιστο χρέος μας απέναντι στη Δημοκρατία και τον Λαό.

Η σκευωρία για τα 10 πολιτικά πρόσωπα είναι μόνο μία -ασφαλώς η πιο σοβαρή- πτυχή ενός ολόκληρου παραδικαστικού παραθεσμικού κυκλώματος.

Κάποιοι σκοτεινοί παράγοντες «πούλησαν εκδούλευση και τεχνογνωσία» σε μια κυβέρνηση, που το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η παραμονή της στην εξουσία -πάση θυσία και πίστεψε ότι αξιοποιώντας την υπόθεση NOVARTIS ως πλατφόρμα μπορεί να οικοδομήσει μια ολόκληρη σκευωρία για την εξόντωση των πολιτικών της αντιπάλων με τη συνδρομή βέβαια και κάποιων προδοτών της παράταξης.

Εδώ θέλω να υπενθυμίσω ότι τα 10 πολιτικά πρόσωπα στήθηκαν στον τοίχο ή κρεμάστηκαν στα μανταλάκια  με μόνες τις αόριστες, γενικόλογες αναφορές και μαρτυρίες των δύο δημοσίου συμφέροντος και  προστατευόμενων μαρτύρων.

Οι κύριοι αυτοί πρωτύτερα είχαν μπει στο  καθεστώς προστασίας άλλης χώρας, αφού τους έταξαν ότι θα βγάλουν λεφτά, γεγονός που τους καθιστά ιδιωτικού συμφέροντος και όχι δημοσίου.

Επιπλέον, ο ένας ήταν εμπλεκόμενος σε δωροληψίες εντός της NOVARTIS, έπαιρνε μαύρο χρήμα, μετά από εκβιασμό, όπως καταγγέλθηκε εγγράφως  από άλλον εμπλεκόμενο αλλά όλως τυχαίως, ουδέποτε κλήθηκε από την Εισαγγελία προκειμένου να απολογηθεί.

Προφανώς γιατί έπρεπε να  αρθεί το καθεστώς του προστατευόμενου μάρτυρα στο οποίο είχε ενταχθεί παρανόμως, όπως αποδείχθηκε.

Επιπλέον, η εισαγγελέας που τους ενέταξε στο καθεστώς, δεν τους προστάτευσε ως όφειλε αλλά αντίθετα τους αποκάλυψε με έγγραφα της, τους έδωσε στεγνά.

Αποδείχθηκε όμως ότι οι μάρτυρες ήταν κανονικά για όσα ίσχυαν στο παραθεσμικό ενταγμένοι από την αρχή σε ένα άλλο καθεστώς, αυτό των ψευδομαρτύρων.

Θέλω να επισημάνω ακόμη  ότι:
-Ο ίδιος ο δικηγόρος της κας Τουλουπάκη δήλωσε γραπτά ότι οι καταθέσεις των προστατευόμενων από μόνες τους δεν έχουν αποδεικτική ισχύ αλλά και ο εισαγγελέας  του Αρείου Πάγου αυτό ακριβώς κατέθεσε.

Δεν έχουν πλέον καμία  αξία οι γενικόλογες καταγγελίες τους, αφού όταν ερωτήθηκαν συγκεκριμένα για τα πρόσωπα που καταγγέλλουν, είπαν ότι δεν τα είδαν και δεν τα συνάντησαν ποτέ και όσα κατέθεσαν, είτε τα άκουσαν από άλλους, είτε τα υπέθεσαν είτε ενδεχομένως τους υποδείχθηκαν.

Είναι  χαρακτηριστική η απάντηση μάρτυρος, όταν ρωτήθηκε πως ένιωσε όταν λόγω της ψευδομαρτυρίας της, βρέθηκε κρεμασμένος στα μανταλάκια ένας πρώην Πρωθυπουργός .

Η πολύμηνη λειτουργία της Επιτροπής και ιδίως οι καταθέσεις των μαρτύρων επιβεβαίωσαν την αίσθηση που δημιούργησε η δικογραφία.

Η εικόνα ανώτατων κυβερνητικών και εισαγγελικών οργάνων να περιπλέκονται σε ένα «χορό» παρεμβάσεων και αντιθεσμικών διαδικασιών και ενεργειών, προκαλεί κάθε πολίτη.

Και ερωτώ: Θέλουμε πραγματικά να φτάσουμε σε βάθος; Να τα διερευνήσουμε; Η απάντηση οφείλει να είναι καταφατική από όλους

Και θέλουμε και μπορούμε. Η ίδια η γνωμοδότηση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Το Σύνταγμα αλλά και η ποινική νομοθεσία όχι μόνο μας επιτρέπουν, αλλά μας επιβάλλουν να προχωρήσουμε σε διεύρυνση της έρευνας και για επιπλέον ενδεχόμενα αδικήματα.

Είναι δυνατό να κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά  στις καταγγελίες ανώτερων και ανώτατων  εν ενεργεία εισαγγελικών λειτουργών; Δύο αντεισαγγελείς εφετών, ένας εισαγγελέας εφετών και έναςΑντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου καταθέτουν ενόρκως «σημεία και τέρατα» στην αρμόδια Επιτροπή. Και θα κάνουμε πως δεν τους ακούμε;

Όταν κάποιοι αρκέστηκαν αποκλειστικά σε ανώνυμες καταθέσεις «κουκουλοφόρων» μαρτύρων για να κινήσουν διώξεις εις βάρος δέκα πολιτικών αντιπάλων, είναι δυνατόν η Βουλή να μη αποδώσει τη δέουσα σημασία στις καταθέσεις επώνυμων μαρτύρων και δη εισαγγελικών λειτουργών;

Μπορούμε να αδρανήσουμε;

Ακόμη ποιος μπορεί να αγνοήσει την κατάθεση του ιδιώτη  κ. Μιωνή;

Τα έγγραφα που εκείνος προσκόμισε, από την στιγμή μάλιστα που επιβεβαιώθηκαν τόσο οι συναντήσεις, στις οποίες αναφέρεται, αλλά και η γνησιότητα των εγγράφων που προσκόμισε; Μπορούμε να αγνοήσουμε τον ιδιαίτερο και δεινό συμβολισμό, που εμπεριέχει η διενέργεια των διαπραγματεύσεων μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, λίγα μέτρα από το γραφείο του Πρωθυπουργού;

Και αν το πράξουμε αυτό, αν τα αγνοήσουμε όλα αυτά, τι μήνυμα θα δώσουμε στην ελληνική κοινωνία;

Φέρεται  ο πρώην αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης  δίνει εγγυήσεις,  ότι θα επιβάλει τη θέλησή του όχι μόνο στην Εισαγγελία Διαφθοράς, αλλά και σε έξι ακόμα διαφορετικούς δικαστικούς λειτουργούς, που χειρίζονταν ποινική αντιδικία ανάμεσα σε δύο ιδιώτες που ο ένας είναι φίλος του :

Την Ανακρίτρια που είχε χρεωθεί την υπόθεση, τον Εισαγγελέα που θα έδινε τη σύμφωνη γνώμη του για να μην κληθούν οι κατηγορούμενοι, τον δεύτερο Εισαγγελέα που θα έκανε την πρόταση προς το Συμβούλιο και τους τρεις δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών που θα εξέδιδαν το απαλλακτικό βούλευμα.

Παρουσιάζεται μπροστά μας, δηλαδή, μία κατάσταση συνολικής χειραγώγησης όχι πια συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών, αλλά του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης συνολικά.

Αυτό είναι που διαφοροποιεί ποιοτικά την παρούσα υπόθεση από οποιοδήποτε επιμέρους «παραδικαστικό» κύκλωμα.

Οι ενδείξεις, λοιπόν, που προέκυψαν σε βάρος του κ. Παπαγγελόπουλου από τις εργασίες της Επιτροπής είναι επαρκείς και για να γίνει δεκτό το αίτημα της πλειοψηφίας για διεύρυνση του κατηγορητηρίου και περαιτέρω διερεύνηση των κατηγοριών, πάντοτε με τις εγγυήσεις του Νόμου και ισχυρό τεκμήριο αθωότητας.            

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η ερευνώμενη υπόθεση, δυστυχώς,  έχει μαζέψει σύννεφα υποψίας και απαξίωσης πάνω από το δικαστικό σύστημα. Έχει πλήξει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.
Αυτή είναι η βαρύτερη ζημιά που προκάλεσαν οι εμπνευστές και οι εκτελεστές της σκευωρίας.
Η βαθιά πληγή που άφησε πίσω της όλη αυτή η σκοτεινή ιστορία στους θεσμούς της Πολιτείας μας.

Εκεί εντοπίζεται και το ιστορικό καθήκον αυτής της Βουλής.
Να εγγυηθούμε ότι επαναρθώνει.το Κράτος Δικαίου θα μείνει όρθιο.

Δεν διακατεχόμαστε από αίσθημα εκδίκησης.
Δεν είναι προσωπική υπόθεση των στελεχών μας που χτυπήθηκαν άδικα από το σκοτεινό σύστημα.
Η πλήρης αποκάλυψη της Αλήθειας και η απόδοση ευθυνών είναι ζήτημα Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας και αφορά το μέλλον του τόπου και τις επόμενες γενιές.