Ο ενταφιασμός των ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων Τσικουδιάς και Τσίπουρου, που επιχειρήθηκε πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς επιτυχία, βρήκε έδαφος, στις εχθρικές για τους παραγωγούς, πολιτικές της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι τώρα δεν φαίνεται να υπάρχει βούληση από την σημερινή Κυβέρνηση της ΝΔ να ανατρέψει την αρνητική αυτή εξέλιξη.
Η απαγόρευση χρήση του ονόματος Τσικουδιάς ή Τσίπουρου από τους αμπελοπαραγωγούς και αμβυκούχους και η νομοθέτηση τους απλά ως «προϊόντα απόσταξης», αποτελεί μεθόδευση μετάλλαξης του παραδοσιακού χαρακτήρα αυτών των αγροτικών προϊόντων που συνδέονται άρρηκτα με την ιστορία και τον πολιτισμό της πατρίδας μας, σε βιομηχανικά προϊόντα που θα εκμεταλλεύονται το παραδοσιακό όνομα με σκοπό την αύξηση των υπερκερδών των εισαγόμενων αλκοολούχων προϊόντων, ουίσκι, βότκα κλπ.
Τα προσωρινά κέρδη που θα έχουν οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους, της βιομηχανικής ποτοποιίας σύντομα δεν θα υφίστανται, αφού τα προϊόντα, Τσικουδιά ή Τσίπουρο, είτε θα συνεχίσουν να υπάρχουν με τον απαιτούμενο εκσυγχρονισμό θεσμικού πλαισίου και της γενικότερης διαχείρισης τους ως παραδοσιακά, είτε θα ηττηθούν παταγωδώς από τον ανταγωνισμό των μεγαθηρίων ως βιομηχανικά.
Τεράστιες ευθύνες εκτός από το Υπουργείο Οικονομικών έχει και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο φαίνεται να αποδέχτηκε φάκελο για τον χαρακτηρισμό ως «ΠΟΠ Τσικουδιά Κρήτης», στον οποίο περιγράφεται παραπλανητικά ως δήθεν παραδοσιακός τρόπος παράγωγης, η βιομηχανική διαδικασία παραγωγής.
Η σημερινή Κυβέρνηση αντί να αξιοποιεί ως άλλοθι τα σοβαρά λάθη, τις παραλείψεις και τη συμπαιγνία της προηγούμενης Κυβέρνησης με συγκεκριμένα συμφέροντα, οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες σε νομοθετικό και ευρύτερο πολιτικό επίπεδο, για την αντιμετώπιση της καταχρηστικής αξιοποίησης του ενωσιακού δικαίου από συγκεκριμένα συμφέροντα και να αποτρέψει την απαγόρευση χρήσης της παραδοσιακής ονομασίας Τσικουδιά ή Τσίπουρο.
Το ανάλογο για το ελαιόλαδο, θα ήταν να μην ονομάζεται ελαιόλαδο αλλά «προϊόν αποχύμωσης λιπαρών καρπών».
Το ερώτημα λοιπόν προς την κυβέρνηση και ιδιαίτερα προς τον Κρητικό Πρωθυπουργό, είναι ένα:
Έχει τη βούληση να πάρει πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση των προϊόντων Τσικουδιάς και Τσίπουρου με τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής τους, χωρίς να ξεκοπούν από τον πολιτισμό μας με τον αποχαρακτηρισμό τους από αμπελουργικά προϊόντα και την μετάλλαξη σε βιομηχανικά;
Τα προσωρινά κέρδη που θα έχουν οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους, της βιομηχανικής ποτοποιίας σύντομα δεν θα υφίστανται, αφού τα προϊόντα, Τσικουδιά ή Τσίπουρο, είτε θα συνεχίσουν να υπάρχουν με τον απαιτούμενο εκσυγχρονισμό θεσμικού πλαισίου και της γενικότερης διαχείρισης τους ως παραδοσιακά, είτε θα ηττηθούν παταγωδώς από τον ανταγωνισμό των μεγαθηρίων ως βιομηχανικά.
Τεράστιες ευθύνες εκτός από το Υπουργείο Οικονομικών έχει και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο φαίνεται να αποδέχτηκε φάκελο για τον χαρακτηρισμό ως «ΠΟΠ Τσικουδιά Κρήτης», στον οποίο περιγράφεται παραπλανητικά ως δήθεν παραδοσιακός τρόπος παράγωγης, η βιομηχανική διαδικασία παραγωγής.
Η σημερινή Κυβέρνηση αντί να αξιοποιεί ως άλλοθι τα σοβαρά λάθη, τις παραλείψεις και τη συμπαιγνία της προηγούμενης Κυβέρνησης με συγκεκριμένα συμφέροντα, οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες σε νομοθετικό και ευρύτερο πολιτικό επίπεδο, για την αντιμετώπιση της καταχρηστικής αξιοποίησης του ενωσιακού δικαίου από συγκεκριμένα συμφέροντα και να αποτρέψει την απαγόρευση χρήσης της παραδοσιακής ονομασίας Τσικουδιά ή Τσίπουρο.
Το ανάλογο για το ελαιόλαδο, θα ήταν να μην ονομάζεται ελαιόλαδο αλλά «προϊόν αποχύμωσης λιπαρών καρπών».
Το ερώτημα λοιπόν προς την κυβέρνηση και ιδιαίτερα προς τον Κρητικό Πρωθυπουργό, είναι ένα:
Έχει τη βούληση να πάρει πρωτοβουλίες για την κατοχύρωση των προϊόντων Τσικουδιάς και Τσίπουρου με τον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής τους, χωρίς να ξεκοπούν από τον πολιτισμό μας με τον αποχαρακτηρισμό τους από αμπελουργικά προϊόντα και την μετάλλαξη σε βιομηχανικά;
