Αναφορά κατέθεσε την επιστολή του Επιμελητηρίου Ηρακλείου προς τον αρμόδιο Υπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού, ο γραμματέας της ΚΟ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και Βουλευτής Ηρακλείου, Βασίλης Κεγκέρογλου, σχετικά με τη ρύθμιση των επιχειρηματικών και των κόκκινων δανείων .
Αναλυτικά το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:
Το Επιμελητήριο Ηρακλείου σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ν.Ηρακλείου, τον Εμπορικό Σύλλογο Ηρακλείου, την Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης και την Ένωση Φοροτεχνικών Ελεύθερων Επαγγελματιών Ν. Ηρακλείου, εκπόνησε Κοινό Υπόμνημα θέσεων για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών και των κόκκινων δανείων, το οποίο σας παραθέτουμε και παρακαλούμε θερμά να ληφθεί υπόψην στις τελικές αποφάσεις σας, δεδομένου ότι αποτυπώνει τις απόψεις του επιχειρηματικού κόσμου της περιοχής μας.
Το Κοινό υπόμνημα έχει ως εξής:
«Ενόψει της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης και δανειστών που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τις ρυθμίσεις των «κόκκινων» δανείων νοικοκυριών κι επιχειρήσεων που θα τεθεί σε εφαρμογή άμεσα, καταθέτουμε πρόταση – πλαίσιο που έχει στόχο την υιοθέτηση από την πολιτεία και τις τράπεζες ενός πλέγματος ρεαλιστικών προτάσεων για την προσαρμογή της αποπληρωμής των επιχειρηματικών δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση στις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων ώστε αυτές να παραμείνουν βιώσιμες.
Θεωρούμε ότι η σωστή διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων θα δημιουργήσει έναν νέο αναπτυξιακό κύκλο για την οικονομία και είναι μονόδρομος, πρέπει να γίνει όμως ορθολογικά και όχι πρόχειρα και χωρίς κριτήρια για να αυξηθεί ο θετικός αντίκτυπος που θα έχει στην πραγματική οικονομία.
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
1. «Απομείωση δανείων». Είναι επιβεβλημένο να γίνει μείωση κεφαλαίου των δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων επειδή:
- Επειδή, σε πάρα πολλά επιχειρηματικά δάνεια, υπήρξε μονομερής αύξηση των αρχικά συμφωνημένων επιτοκίων, παρά τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας και συνακόλουθα των οικονομικών στοιχείων των επιχειρήσεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν στα νέα αυξημένα τοκοχρεωλύσια και σήμερα να εμφανίζονται ως οφειλέτες κόκκινων δανείων.
- Επειδή ο τρόπος υπολογισμού των τόκων σε όλες τις τραπεζικές συμβάσεις είναι παράνομος (365 μέρες) με αποτέλεσμα οι τόκοι και τα τρέχοντα υπόλοιπα των δανείων να είναι πλασματικά ενώ και πολλοί άλλοι όροι των τραπεζικών συμβάσεων είναι παράνομοι.
- Επειδή υπάρχει ραγδαία απομείωση της εμπορικής αξίας των διασφαλίσεων που τα συνοδεύουν.
- Επειδή είναι παράλογο να πουληθούν, όπως φημολογείται, σε εταιρίες διαχείρισης χρέους στο 1/20-1/4 της ονομαστικής αξίας τους χωρίς να δίνεται η δυνατότητα στο δανειολήπτη να εξαγοράσει το δάνειο του στην ίδια ή έστω σε λίγο μεγαλύτερη τιμή.
2. «Δείκτης επιβίωσης επιχείρησης». Θα πρέπει να εισαχθεί μια μεθοδολογία, η οποία θα προτείνει ένα ελάχιστο ποσό μηνιαίων εξόδων της επιχείρησης προκειμένου να είναι λειτουργική, ανάλογα με το μέγεθός και την δραστηριότητά της. Η δανειολήπτρια επιχείρηση θα καλύπτει πρώτα αυτές τις ανάγκες και ότι περισσεύει θα το δίνει ως δόση δανείου. Πρέπει επίσης να σχετίζει τη συνολική επιβάρυνση των επιχειρήσεων από τις φορολογικές και τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις, δεδομένου ότι η δυνατότητα έγκαιρης αποπληρωμής των δανείων εξαρτάται απολύτως από το σύνολο των υποχρεώσεων. Συνεπώς εάν η πολιτεία ενδιαφέρεται πραγματικά για ένα πλαίσιο ρεαλιστικών ρυθμίσεων των κόκκινων δανείων ώστε να μην καταρρεύσει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα θα πρέπει να αναπροσαρμόσει με ελάφρυνση τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων ώστε να απομένει δυνατότητα εξόφλησης των δανείων.
3. «Εναλλακτικές προτάσεις ρύθμισης δανείων». Να αλλάζουν οι όροι εξόφλησης και να δίδεται η δυνατότητα μείωσης επιτοκίων για την καταβολή ρεαλιστικών δόσεων που να ανταποκρίνονται στις τρέχουσες οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων ώστε τα δάνεια να παραμείνουν ενήμερα – και να προσφέρεται επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με περίοδος χάριτος με υποχρέωση καταβολής μόνο τόκων ή μέρους των τόκων. Στόχος το δάνειο να παραμείνει βιώσιμο ώστε και η επιχείρηση να συνεχίσει τη λειτουργία της και να προσφέρει στην οικονομία και την κοινωνία, αλλά και η τράπεζα να μην καταγράψει ζημία γεγονός που θα την απαξιώσει στους μετόχους, τους δανειστές και τους πελάτες της. Βασικές προϋποθέσεις για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων από τους επιχειρηματίες είναι ένα καλό επιχειρηματικό σχέδιο, με χρηματοδοτική συμμετοχή των βασικών μετόχων και επαρκές χρονικό διάστημα για τη διευθέτησή τους.
4. Εισαγωγή του όρου «Στρατηγικός κακοπληρωτής» Επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα ενώ είναι σε θέση, δεν αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους επιδιώκοντας να επωφεληθούν από την οικονομική κρίση. Αντίθετα πρέπει να προστατεύονται οι επιχειρήσεις οι οποίες αποδεδειγμένα ανήκουν σε κλάδο που έχει πληγεί σημαντικά από την κρίση αλλά εξακολουθεί και επιβιώνει – και η οποία ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις της πριν και κατά το ξεκίνημα της κρίσης. Η έγκαιρη απαλλαγή από το χρέος πρέπει να είναι εφικτή σε οφειλέτες που δεν έχουν δράσει κακόπιστα. Ουσιώδης η σπουδαιότητα καλής πίστης των δανειστών διά της εξισορρόπησης των συμφερόντων των οφειλετών και των δανειστών. Αν οι οφειλέτες ελέγχονται στην καλή τους πίστη πάνω στον έλεγχο των χρεών τότε και οι δανειστές πρέπει να υποβάλλονται στον ίδιο έλεγχο όσον αφορά το γεγονός ότι δελεάζουν τις επιχειρήσεις σε πιστώσεις και κατά πόσο θέτουν λογικούς όρους σε αυτές. Τέλος, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος επιβράβευσης των συνεπών δανειοληπτών, μέσω της παροχής κινήτρων, ώστε να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους.
5. «Θεσμοθέτηση ανεξάρτητου φορέα» που θα δρα συμβουλευτικά στη διαμόρφωση βιώσιμου επιχειρηματικού πλάνου και θα μεσολαβεί ανάμεσα στις τράπεζες και τους δανειολήπτες. Τα επιμελητήρια θα μπορούσαν να παίξουν αυτό το ρόλο σε τοπικό επίπεδο όπου θα μπορούν να προωθούν ακόμη και την αναχρηματοδότηση της επιχείρησης, μέσα από ρεαλιστικά business plan που θα συντάσσουν. Η Πολιτεία μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία που έχουν αρκετά στελέχη του επιμελητηριακού χώρου ως προς την επιχειρηματική στρατηγική αλλά και τα οικονομοτεχνικά θέματα καθώς και τη γνώση της αγοράς. Επίσης τα επιμελητήρια ρόλο μπορούν να αναλάβουν το ρόλο του διαμεσολαβητή στη διαδικασία αξιολόγησης των επιχειρήσεων, των οποίων τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πρόκειται να μεταβιβασθούν στα νέα σχήματα που θα δημιουργηθούν μεταξύ τραπεζών και διεθνών fund.
6. «Πτωχευτικό δίκαιο». Να επιταχυνθεί η τροποποίηση του Πτωχευτικού Κώδικα ο οποίος συνιστά ένα σημαντικό εργαλείο αναδιάρθρωσης και ανάπτυξης της οικονομίας ο οποίος πρέπει να εκσυγχρονιστεί βάσει των προδιαγραφών των ευρωπαϊκών χωρών. Να επικαιροποιηθεί σε επίπεδο διευκόλυνσης και επιτάχυνσης των πτωχευτικών διαδικασιών, μείωση της γραφειοκρατίας, εισαγωγής ρυθμίσεων ταχείας εκκαθάρισης πτωχευμένων επιχειρήσεων, μείωση του χρόνου για να ολοκληρώνεται με αυστηρές προθεσμίες για κάθε φάση των δικαστικών κινήσεων.
7. Υιοθέτηση υποχρεωτικής, δημόσιας, χαμηλού κόστους εξωδικαστικής διαδικασίας αντιμετώπισης των διαφορών μεταξύ τράπεζας και επιχείρησης πριν από οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία (π.χ. διαταγή πληρωμής). Άμεση δημιουργία του κατάλληλου φορέα συμβούλων χρέους (π.χ. υπηρεσία των επιμελητηρίων).
8. Τα δάνεια επαγγελματικής στέγης και αγοράς παγίων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται τουλάχιστον ως ισοδύναμα σε σχέση με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις των δανείων κατοικίας, δεδομένου ότι έχουν εκταμιευτεί εφάπαξ με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, διαθέτουν εμπράγματες εγγυήσεις και επιπλέον σε αντίθεση με τα δάνεια κατοικίας εν γένει συντελούν στη δημιουργία παραγωγικών μονάδων οι οποίες συνεισφέρουν και επιταχύνουν την αποπληρωμή της επένδυσης. Να υπάρχει δηλαδή ειδική προστασία της επαγγελματικής στέγης η οποία επιπλέον αποφέρει θετικό οικονομικό αποτύπωμα αφού παράγει εισόδημα για την επιχείρηση
9. Περιορισμός του δανείου στην αξία πλειστηριασμού των υποθηκών που το εξασφαλίζουν. Ρύθμιση της οφειλής των ενυπόθηκων δανείων ώστε να φτάνει στην αξία πλειστηριασμού των υποθηκών που το εξασφαλίζουν όπως θα προκύπτει από έκθεση εμπειρογνώμων αξιολογητών με συμφωνημένα και επικαιροποιημένα κριτήρια. Η επιχείρηση και οι φορείς της θα μπορούν να απαλλαγούν από τις υποθήκες με τη συνεπή αποπληρωμή του νέου συμφωνημένου δανείου.
10. Προτείνεται σχεδιασμός ενός πλάνου εφαρμογής "Δεύτερης Ευκαιρίας" του οφειλέτη. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία υπάρχει πλέον αδυναμία εξόφληση του 1 στα 2 επιχειρηματικά δάνεια με αποτέλεσμα να επιβάλλεται η άμεση νομοθετική εφαρμογή πλάνου Δεύτερης Ευκαιρίας σε δανειολήπτες που δεν έχουν δράσει κακόπιστα με τον προσδιορισμό “αντικειμενικού πλαισίου αδυναμίας” με βάση την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων άσχετα με το γεγονός αν έχουν ενταχθεί σε πτωχευτικό νόμο, έχουν διακόψει ή όχι την επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Η δεύτερη ευκαιρία θα επιτρέψει πολύ ευνοϊκές ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων επιχειρηματικών δανείων και νέα δανειοδότηση, με επιτόκιο της ΕΚΤ, για την υποστήριξη δραστηριοτήτων που θα υποστηρίξουν ένα βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο.
11. Να αναθεωρηθεί η λειτουργία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ, μιας και το ενδεχόμενο εγγραφής του στη μαύρη λίστα του αποτελεί βραχνά για κάθε συναλλασσόμενο. Πρέπει να γίνεται ένας διαχωρισμός της βαρύτητας των περιπτώσεων που θα έχουν αντίκτυπο και στις κυρώσεις. Πρέπει επίσης να γίνει αναφορά και στο «Λευκό Τειρεσία» μιας και στις τρέχουσες συνθήκες, είναι αρκετή η καταχώρηση μιας επιχείρησης σε αυτή την άτυπη λίστα των τραπεζών και παρουσιάζονται αυτόματα ένα σωρό προβλήματα (όπως αναφέρει και η ΕΣΕΕ, εξαντλείται όλη η αυστηρότητα στις ΜμΕ, με αποτέλεσμα 8 στις 10 με πρόβλημα ρευστότητας να μην μπορούν να δανειοδοτηθούν).
