Ο προϋπολογισμός δεν είναι μόνο αριθμοί και κωδικοί, αλλά η απεικόνιση της οικονομικής και της γενικότερης πολιτικής που ακολουθεί η κάθε Κυβέρνηση.
Με το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2009, που κατατέθηκε πρόσφατα, αναδεικνύεται το αδιέξοδο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή, που στα πέντε χρόνια χρέωσε την Ελλάδα με δραματική αύξηση του δανεισμού κατά 87 δις ευρώ, για να καλυφθούν οι χαριστικές ρυθμίσεις προς το κεφάλαιο και τους ημετέρους και ταυτόχρονα επιβαρύνει τους πολίτες με 24 δις επιπλέον φόρους, με τα πολλαπλά φοροεισπρακτικά μέτρα που οδηγούν στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η αποτυχημένη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή σύμφωνα με τις προβλέψεις για το 2009, μεταφράζεται σε:
-Ραγδαία αύξηση του δημόσιου χρέους. Από τα 170 δις ευρώ το 2003 φτάσαμε τα 252 δις ευρώ το 2007 και θα φτάσουν στα 257 δις ευρώ στο τέλος του 2008, ενώ το ύψος δανεισμού στο νέο προϋπολογισμό φαίνεται ότι θα ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη. Έτσι, όλα τα σχετικά με τη δήθεν μείωση του δανεισμού ως ποσοστό του ΑΕΠ και του ελλείμματος τα τέσσερα τελευταία χρόνια, είναι αλχημείες χωρίς αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία και μάλλον κακόγουστα ανέκδοτα.
-7,4 δις ευρώ παραπάνω φόρους που επιβαρύνουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τους μικροϊδιοκτήτες και τους μικρομεσαίους και ανεβάζουν στα 24 δις ευρώ τους φόρους που επέβαλε επιπλέον η πενταετία Καραμανλή.
- Κατήργησαν τον φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και επιβάλλουν Ενιαίο Τέλος Ακινήτων σε εκατομμύρια μικρομεσαίους ιδιοκτήτες.
- Αυξάνουν κατά 20% τα τέλη κυκλοφορίας των Ι.Χ.
- Αύξηση ειδικού φόρου κατανάλωσης καυσίμων
- Επιβάλλουν χαράτσι 1050 ευρώ επί δικαίους και αδίκους σε χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες.
- Φορολογούν ακόμη και τα εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας.
- Για άλλη μία χρονιά δεν προχωρούν σε τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα ιδιαίτερα τα χαμηλά εισοδήματα να βλέπουν τις όποιες αυξήσεις-ψίχουλα να εξανεμίζονται.
- Περαιτέρω απαξίωση και αποδόμηση του κοινωνικού κράτους με:
- Μείωση των δαπανών για την Παιδεία ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 3,07% του ΑΕΠ, 260εκατ. ευρώ λιγότερα
- Καθήλωση των δαπανών για την Υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 2,5% του ΑΕΠ περίπου και
- Υποχρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, αφού δεν καλύπτονται οι θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του δημοσίου προς αυτά.
- Εγκατάλειψη των ασθενέστερων, παρά τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για στήριξή τους, αφού για το Ταμείο κατά της Φτώχειας (Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής) προβλέπονται για το 2009 μόλις 100 εκατ. Ευρώ, όσα δηλαδή και για το 2008. Αξίζει βέβαια να θυμηθούμε ότι η Κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι το Ταμείο κατά της Φτώχειας θα ξεκινούσε με 500 εκατ. ευρώ το 2008 και θα έφτανε τα 2 δις ευρώ το 2010 με σταδιακές αυξήσεις. Τελικά εγγράφηκαν για το 2008 μόλις 100 εκατ. που δεν έχουν διατεθεί ως σήμερα.
- Μείωση του πραγματικού εισοδήματος, για τους συνταξιούχους και εργαζόμενους αφού οι αυξήσεις είναι κάτω από τον πληθωρισμό.
- Μείωση κατά 1 δις ευρώ περίπου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που επιφέρει σημαντικό πλήγμα στην ανάπτυξη, ιδιαίτερα της ελληνικής περιφέρειας αλλά και πολύ χαμηλές δαπάνες για το ΕΣΠΑ 2007-2013, που στην ουσία δεν έχει ξεκινήσει, σχεδόν δύο χρόνια μετά την επίσημη έναρξή του.
Η κυβέρνηση Καραμανλή, που επικαλείται συνεχώς τη διεθνή συγκυρία, είναι η μοναδική κυβέρνηση στην Ευρώπη που αντί, σε καιρό κρίσης και ύφεσης, να στηρίζει το εισόδημα και την αγοραστική δύναμη του πολίτη, εξαπολύει νέα φοροεπιδρομή στο ήδη μειωμένο εισόδημα του πολίτη. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής της Ν.Δ. είναι όλο και περισσότερα νοικοκυριά να μην τα βγάζουν πέρα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν, η ανεργία να αυξάνεται και η ελληνική ύπαιθρος να μαραζώνει.
Μπροστά σ’ αυτή τη δυσμενή κατάσταση για τους πολίτες και τη χώρα, η ανατροπή αυτής της πολιτικής γίνεται επιτακτική και αυξάνει τις ευθύνες όλων μας.
