ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΟΓ΄
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ειδική ημερήσια διάταξη ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΟΥΛΗΣ.
Συζήτηση και ψήφιση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγματος της πρότασης του Προέδρου για την τροποποίηση των διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό και Μέρος Β΄).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο νομό Ηρακλείου, κ. Κεγκέρογλου, έχει σειρά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η αναβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών και ιδιαίτερα η ενίσχυση της λειτουργίας του Κοινοβουλίου θα συμβάλουν καθοριστικά στην αναζωογόνηση του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Είναι μάλιστα επιτακτική ανάγκη να γίνει αυτό, γιατί και οι εξελίξεις το επιτάσσουν. Αυτό μπορεί βεβαίως να επιτευχθεί μέσα από το Σύνταγμα, αλλά και μέσα από τον Κανονισμό της Βουλής.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις που αφορούν την ενίσχυση του πολιτικού συστήματος, τη διαφάνεια, την ενίσχυση της πολιτικής αυτονομίας. Νομίζω ότι οι προτάσεις αυτές με καθαρό τρόπο κατατέθηκαν από τον Πρόεδρό μας, η Κυβέρνηση κάνει ότι δεν τις ακούει, αλλά αυτά τα οποία γίνονται πιστοποιούν και την ορθότητα των προτάσεων και την ανάγκη να συζητηθούν κάποια στιγμή. Σημειώνω απ’ όλα αυτά και την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού συστήματος που μπορεί να ενισχύσει την αυτονομία της πολιτικής.
Ας δούμε ένα θέμα, το οποίο ανέφερε ο κ. Σιούφας, ανέφεραν πολλοί σε αυτή την Αίθουσα, σε σχέση με το σύστημα που είναι πρωθυπουργοκεντρικό και το ομολογούμε όλοι και την υπερενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας, όπως ειπώθηκε. Το ζήτημα δεν είναι αν η εκτελεστική εξουσία μόνο έχει μια υπερενίσχυση έναντι του Κοινοβουλίου, αλλά τι γίνεται με την οικονομική εξουσία, η οποία επιβάλλει πολλές φορές στην εκτελεστική και αυτή με τη σειρά της έρχεται στο Κοινοβούλιο. Και ενώ οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι αυτές που κυρώνονται εδώ, συνήθως από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει η Κυβέρνηση, η κοινή γνώμη, ο λαός, έχει την εντύπωση ότι η Βουλή αποφασίζει. Και οι τριακόσιοι -λέει- να πάνε στην πυρά, οι τριακόσιοι να παραιτηθούν κ.λπ.
Την τροπολογία παραδείγματος χάρη για το χάρισμα του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ σε συγκεκριμένη τράπεζα που είχε υποχρέωση η Κυβέρνηση -ρουσφέτι προς την τράπεζα- τη νομιμοποίησε εδώ, διά της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας. Εμείς τι δουλειά έχουμε οι υπόλοιποι; Ε, και να ήταν η εξουσία στη Βουλή, με το δίκιο τους οι πολίτες θα διαμαρτύρονταν για εμάς.
Ας δούμε, όμως, τι γίνεται με τους δύο θεσμούς μέσα από τους οποίους μπορεί να ενισχυθεί το κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Έγινε πρόσφατα η Αναθεώρηση του Συντάγματος, αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι. Η κατάργηση του ασυμβιβάστου είναι πισωγύρισμα, γιατί δημιουργεί Βουλευτές δύο ταχυτήτων, δημιουργεί Βουλευτές που έχουν περισσότερες υποχρεώσεις και άλλοι λιγότερες, ή αν θέλετε, που τους αφήνει το περιθώριο να έχουν λιγότερες υποχρεώσεις προς το Κοινοβούλιο. Τους ονόμασε part time ένας πολίτης και νομίζω ότι είναι η κατάλληλη έκφραση. Νομίζω, όμως, ότι η ανάγκη του κοινοβουλευτικού συστήματος δεν ήταν αυτή. Τώρα μπορεί ο Βουλευτής να κάνει τις δουλειές του και όποτε του μένει χρόνος να ασχολείται και με το Κοινοβούλιο. Είναι πισωγύρισμα η κατάργηση του ασυμβιβάστου και θα πρέπει να το πούμε για άλλη μια φορά, για να μη θεωρείται επίτευγμα. Και μάλιστα λυπούμαι που σε κάποιο κείμενο κάποια στιγμή, συμφωνώντας υποτίθεται με την κατάργηση του ασυμβιβάστου.
Το δεύτερο που έχει να κάνει με τη διαδικασία τροποποίησης του Κανονισμού. Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχήν γίνεται με έναν τρόπο βιαστικό, θα έλεγα και αυτό το αποδέχεται προφανώς και το Προεδρείο, γιατί ο κ. Σιούφας ανακοίνωσε ήδη, ότι το Σεπτέμβρη-Οκτώβρη θα γίνει και νέα ριζικότερη αναθεώρηση του Κανονισμού της Βουλής.
Στην αρχή είχε ορισμένες διατάξεις που βοηθούσαν στην ενίσχυση της έκφρασης των Βουλευτών και αυτές τις πήρε πίσω μετά. Τα δυο λεπτά στην επίκαιρη ερώτηση παραδείγματος χάρη, είναι ένας χρόνος που δεν τηρείται στην πράξη γιατί όλοι οι Πρόεδροι δίνουν την ευχέρεια στον ερωτώντα Βουλευτή να μιλήσει τουλάχιστον μέχρι τα τρία λεπτά για να εκφράσει τις απόψεις του. Το ένα λεπτό που δόθηκε το χάσαμε και αυτό στην πορεία εδώ των συζητήσεων. Θεωρώ ότι τρία λεπτά πρέπει να είναι έτσι κι αλλιώς ο χρόνος για τον ερωτώντα Βουλευτή.
Από εκεί και πέρα, υπάρχει το θέμα ότι αν αυξήσουμε το χρόνο ομιλίας των Βουλευτών, δεν θα μιλήσουν όλοι και τα σχετικά. Αυτό πρέπει και μπορεί να διασφαλίζεται με το να τηρούν οι Υπουργοί και οι προύχοντες του Κοινοβουλίου, οι διάφοροι αξιωματούχοι, τους χρόνους, γιατί το Προεδρείο δεν δείχνει την ίδια αυστηρότητα στους προύχοντες του Κοινοβουλίου με αυτή που δείχνει στους απλούς Βουλευτές.
Υπουργός χθες μίλησε από τα είκοσι πέντε λεπτά που είχε χρόνο ομιλίας, τριάντα έξι. Δεν τον διακόψαμε, γιατί τον βλέπουμε και αυτόν σπάνια, αλλά έλεος! Εάν ήταν Βουλευτής θα τον είχατε αφήσει; Και αυτό δεν αφορά μόνο Υπουργούς. Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος από τα δεκαπέντε λεπτά ομιλίας, μίλησε είκοσι τέσσερα. Εάν ήταν απλός Βουλευτής και δεν ήταν προύχοντας θα τον είχατε αφήσει; Όχι. Εάν είναι θέμα τακτ, κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ ηλεκτρονικά να διακόπτεται η λειτουργία του μικροφώνου άπαξ του χρόνου και όλοι θα συμμορφωθούμε. Να αφήσετε όμως στους Βουλευτές το χρόνο να μιλήσουν. Αυτό θα απαλλάξει και το Προεδρείο από τη διστακτικότητα που έχει να διακόπτει είτε τον Πρωθυπουργό, είτε τον Υπουργό, είτε το Βουλευτή. Όλοι θα αναγκαστούμε να συμμορφωθούμε με το χρόνο και να περιορίσουμε τους χρόνους μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ήδη όμως και εγώ τον υπερβαίνω, αλλά είναι μειωμένος και απ’ ότι προβλέπεται από τον Κανονισμό. Θα πρέπει να είχαμε οκτώ λεπτά. Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να πω δυο πράγματα ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν λειτουργεί ο μηχανισμός, οπότε μπορείτε να προχωρήσετε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Αντιμετώπιση κοινοβουλευτικού ελέγχου από Υπουργούς. Κύριε Πρόεδρε, στις γραπτές ερωτήσεις δεν απαντούν. Έχουμε μια δυνατότητα την Τρίτη, με αίτησή μας, να καταθέσουμε να απαντήσουν. Είναι μια δυνατότητα που δίνει ο Κανονισμός από παλιά. Υπάρχει όμως μεγάλος αριθμός αναπάντητων ερωτήσεων. Όταν όμως ο Υπουργός δηλώνει κώλυμα στην επίκαιρη ερώτηση, είτε στην αναπάντητη την Τρίτη, τότε δεν συμβαίνει τίποτε, διαγράφεται η ερώτηση. Εδώ νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια τροποποίηση, να μη διαγράφεται η ερώτηση, αλλά να επανέρχεται την επόμενη εβδομάδα ως επιπλέον επίκαιρη ερώτηση στην ημερήσια διάταξη. Το λέω αυτό γιατί -δεν είναι όλοι οι Υπουργοί έτσι και πρέπει να επαινέσουμε αυτούς οι οποίοι έρχονται και είναι συνεπείς, αλλά ταυτόχρονα να στιγματίσουμε αυτούς που το κάνουν συστηματικά- υπάρχει Υπουργός ο οποίος σε μένα μόνο έχει να έρθει σε τρεις, τέσσερις επίκαιρες ερωτήσεις. Είναι ο κ. Σπηλιωτόπουλος. Τι έκανα εγώ; Σταμάτησα να κάνω ερωτήσεις στον κ. Σπηλιωτόπουλο. Είναι μια μέθοδος από την πλευρά του για να μην του γίνονται επίκαιρες ερωτήσεις, ούτε αιτήσεις για τις αναπάντητες. Έχω ογδόντα αναπάντητες ερωτήσεις, ρώτησα και άλλους συναδέλφους, στο Υπουργείο Τουρισμού. Ίσως δεν έχει τη δυνατότητα επειδή είναι καινούργιο Υπουργείο, ίσως επειδή δεν έχει Υφυπουργό ή επειδή ταξιδεύει πολύ ο Υπουργός έχει ένα τέτοιο πρόβλημα. Θα πρέπει όμως, να το λύσει το Υπουργείο και όχι εμείς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Προτάσεις νόμου. Κάθε φορά που συζητάμε, κύριε Πρόεδρε, πρόταση νόμου, θα το ξέρετε, νιώθουμε λίγο ημιπαράνομοι. Μας λέει ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού τελειώσει η συζήτηση, «Ξέρετε βέβαια ότι οι προτάσεις νόμου δεν εισάγονται για ψήφιση στο Κοινοβούλιο, διότι είναι περίπου ημιπαράνομες, αλλά σας αφήνουμε το περιθώριο να το συζητήσετε» και συνήθως το ψηφίζουμε εκεί, αλλά καταψηφίζεται. Νομίζω ότι πρέπει να λήξει αυτή η εκκρεμότητα. Ή μπορεί να γίνει νόμος του κράτους μία πρόταση νόμου που θα βρει ανταπόκριση …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αν ήταν μηχάνημα, θα είχατε αποβληθεί και της Αιθούσης τώρα. Μιλάτε δυόμισι λεπτά επιπλέον. Παρακαλώ, ολοκληρώστε τώρα.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Καλώς, τελειώνω.
Τροπολογίες. Συμφωνώ με αυτά που ειπώθηκαν από άλλους συναδέλφους.
Ώρα του Πρωθυπουργού. Κάτι καινούργιο, κύριε Πρόεδρε, μία Παρασκευή το μήνα ο Πρωθυπουργός να μην απαντάει στους Αρχηγούς, αλλά σε απλούς Βουλευτές. Και έτσι λύνεται το θέμα το οποίο ετέθη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε, κύριε Κεγκέρογλου. Έχετε μιλήσει οκτώ λεπτά και σαράντα τρία δευτερόλεπτα, έναντι των έξι λεπτών.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε, στην άλλη αναθεώρηση τα υπόλοιπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όταν ψέγουμε τις διαδικασίες και τα Προεδρεία, να τοποθετούμεθα και ατομικά σ’ αυτά, διότι ο μη αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω και αντιλαμβάνεστε όλοι τι εννοώ.
