Η συζήτηση για την αλλαγή του νέου κανονισμού οπωροκηπευτικών της Ε.Ε., στον οποίο υπάγεται η σταφίδα, έχει αρχίσει εδώ και 14 χρόνια, σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη εφαρμογή του.
Ο κανονισμός αυτός, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικών πολιτικών για ανταγωνιστική και ποιοτική γεωργία, οδήγησε το προϊόν σε αδιέξοδο. Δικαίως έχει χαρακτηριστεί αντιαναπτυξιακός και αντιποιοτικός, αφού σταδιακά λόγω έλλειψης κινήτρων υποβαθμίστηκε η ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, μειώθηκε η παραγωγή λόγω χαμηλών τιμών στην αγορά και έστρεψε σημαντικές ποσότητες στην οινοποίηση.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι άνοιξε μια αδιέξοδη διαδικασία γραφειοκρατίας, δικαιολογητικών, τιμολογίων, που εκτός του ότι οδήγησαν σε πρόστιμα και ποινές για τη χώρα μας, συνέβαλαν και στη μείωση του αγροτικού εισοδήματος.
Το αίτημα για την αλλαγή του κανονισμού είναι καθολικό (με εξαίρεση μερίδα των μεταποιητών) και είναι επίκαιρο σήμερα που υλοποιείται η βούληση της Ε.Ε. με την αναθεώρηση της Κ.Α.Π. και την Κ.Ο.Α.
Το ερώτημα, γύρω από το οποίο γίνεται πολύ συζήτηση, είναι αν η επιδότηση θα είναι αποσυνδεδεμένη πλήρως, μερικώς ή αν θα παραμείνει συνδεδεμένη με την παραγόμενη ποσότητα.
Οι αγρότες σουλτανοπαραγωγοί έχουν ταχθεί καθαρά υπέρ της πλήρους αποσύνδεσης της επιδότησης από την παραγωγή. Αυτή την άποψη η Κυβέρνηση και η Ε.Ε. πρέπει να πρέπει να τη σεβαστεί, να την υιοθετήσει και να την εντάξει σε μια προοπτική για την αμπελοκαλλιέργεια και τη σουλτανίνα.
Ο νέος κανονισμός πρέπει:
Να εξασφαλίζει τη συνέχιση της χρηματοδότησης της Ε.Ε. για την επιδότηση της σουλτανίνας
Να διασφαλίζει την επιδότηση για όλους τους παραγωγούς για σημαντικό χρονικό διάστημα, άσχετα από την παραγόμενη ποσότητα
Να δίνει τη δυνατότητα για ανάκτηση αγορών με την παραγωγή ποιοτικού, ανταγωνιστικού προϊόντος, με επιπλέον ενίσχυση των παραγωγών που θα παράγουν πιστοποιημένο ποιοτικό προϊόν. Αυτή η επιλογή αποτελεί ουσιαστικά την προσαρμογή στα δεδομένα της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Έτσι, ο παραγωγός και η οικογένειά του θα απολαμβάνει για ορισμένα χρόνια συγκεκριμένη ενίσχυση, απαλλαγμένος από την υποχρέωση της παραγωγής συγκεκριμένων ποσοτήτων (κατάργηση του πλαφόν) με μόνη υποχρέωση την τήρηση ορισμένων αγροτοπεριβαλλοντικών κανόνων και ελεύθερη επιλογή σε σχέση με την χρήση των ποσοτήτων που θα παράγει.
Οι παραγωγοί που θα επενδύσουν στην παραγωγή ποιοτικής, πιστοποιημένης σουλτανίνας, θα ενισχύονται με το στρέμμα επιπλέον, μέσα από τη διαχείριση του ποιοτικού παρακρατήματος.
Η βελτίωση της ποιότητας της σουλτανίνας που θα επέλθει, σε συνδυασμό με τη αναμενόμενη μείωση της παραγωγής, θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στη σταδιακή αύξηση της τιμής.
Έτσι μόνο θα μπορούν να ικανοποιηθούν:
• Η αύξηση του εισοδήματος του σουλτανοπαραγωγού
• Η διατήρηση της αμπελοκαλλιέργειας και του παραδοσιακού προϊόντος
• Η αποκλιμάκωση των πιέσεων προς τις οινοποιήσιμες ποικιλίες.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ένας κανονισμός, με τη λογική που αναπτύχθηκε, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση.
Εάν μάλιστα ο κανονισμός αυτός ενταχθεί μέσα σ’ ένα γενικότερο σχεδιασμό για προώθηση της ποιοτικής και ανταγωνιστικής γεωργίας στη χώρα μας, με συνδυασμό των απαραίτητων πολιτικών και μέτρων, τότε μπορούμε να είμαστε περισσότερο σίγουροι για την αποτελεσματικότητα του.
Βασίλης Κεγκέρογλου
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ηρακλείου
