ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ: Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δ.Αβραμόπουλο
Με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας που είναι αφιερωμένη στα παιδιά, οφείλουμε να αναφερθούμε στα θλιβερά στοιχεία, που καταδεικνύουν την έκταση της εκμετάλλευσης αλλά και της παραμέλησης των παιδιών. Παιδιά που υποφέρουν από πείνα, παιδιά χωρίς στέγη και προστασία, παιδιά κακοποιημένα, είναι μερικές από τις άθλιες καθημερινές εικόνες ακόμα και των πιο αναπτυγμένων κοινωνιών.
Έχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια από τη στιγμή που τα Ηνωμένα Έθνη έδειξαν την ανησυχία τους για τα προβλήματα του παιδιού και ψήφισαν τη Διακήρυξη για τα Δικαιώματά του, αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν χώρες που παραβλέπουν ότι τα παιδιά των φαναριών, του αναλφαβητισμού και της πείνας, θύματα εκμετάλλευσης στην πιο τρυφερή ηλικία τους, αποτελούν ένα πρόβλημα που αφορά και ντροπιάζει όλους μας .
Η ανάγκη για επιβίωση έχει οδηγήσει εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο στην εργασία από την τρυφερή τους κιόλας ηλικία, αφαιρώντας τους το δικαίωμα για μια φυσιολογική ζωή. Σύμφωνα με τα στοιχεία της UΝΙCΕF εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-14 ετών εργάζονται κάτω από αντίξοες συνθήκες σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα κοινωνιολόγων, ο αριθμός αυτός αγγίζει τις 75.000. Επίσης, κάθε χρόνο καταγράφονται στη χώρα μας περίπου 8.000 παιδιά στον μακρύ κατάλογο των αναλφάβητων, ενώ παράλληλα χιλιάδες άλλοι ανήλικοι, κυρίως παιδιά Τσιγγάνων και λαθρομεταναστών, δεν πάνε καθόλου σχολείο.
Όσο αφορά την κακοποίηση, πάνω από 4.000 παιδιά κακοποιούνται κάθε χρόνο σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Τμήματος Κακοποίησης- Παραμέλησης του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού. Από αυτά υπολογίζεται ότι περίπου 100 πεθαίνουν και πάνω από 100 μένουν ανάπηρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αριθμοί αυτοί αφορούν μόνο τις πολύ σοβαρές περιπτώσεις, καθώς ελαφρύτερες περιπτώσεις κακοποίησης- παραμέλησης παιδιών δεν καταγράφονται αλλά υπολογίζονται στις 20.000 ετησίως.
Τα παραπάνω νούμερα, για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα μιλάμε για την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων του παιδιού, δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος και τις σημαντικές ελλείψεις που υπάρχουν για την αντιμετώπισή του. Δεν υπάρχει ένα νομοθετικά κατοχυρωμένο εθνικό προνοιακό σύστημα για την προστασία του παιδιού, ενώ απουσιάζουν ειδικές δομές, όπου θα μπορούσαν να προστατέψουν τα παιδιά αυτά.
Επειδή το δικαίωμα σε μια ζωή αξιοπρέπειας, σεβασμού, φροντίδας και αγάπης, είναι ένα δικαίωμα ζωής, που τα παιδιά δικαιούνται και εμείς τους οφείλουμε
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
Τι προτίθεται να πράξει προκειμένου να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της εκμετάλλευσης αλλά και της παραμέλησης των παιδιών που παρατηρείται στη χώρα μας;
