ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Αριθ. Πρωτ. ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ: 36
Ημερομηνία καταθέσεως: 08/12/2006
Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ
ΑΘΗΝΑ, 4/12/2006
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς: τον Υπουργό Ανάπτυξης
Θέμα: ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
1. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η Κυβέρνηση μέχρι σήμερα, 32 μήνες μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, δεν κατάφερε να προωθήσει αποτελεσματικά την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας στη χώρα μας. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα πενιχρά.
Οι αποσπασματικές πρωτοβουλίες τύπου «Κήρυξη των ετών 2005-2010 ως έτη Ανταγωνιστικότητας» δεν αποδίδουν, αφού δεν στηρίζονται σ΄ ένα συγκεκριμένο σχέδιο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και καταλήγουν σε αναλώσιμα επικοινωνιακά τρικ.
Το δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνεται με την ακολουθούμενη οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική, επέδρασε αρνητικά στη βελτίωση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας.
Ο Οργανισμός World Economic Forum μας κατατάσσει το 2005 στην 40η θέση ως προς την ανταγωνιστικότητα ανάμεσα σε 116 χώρες, χωρίς να σημειωθεί κάποια βελτίωση έναντι του 2003.
Αντίθετα στον δείκτη Ανταγωνιστικότητας της Ανάπτυξης, από την 33η θέση που βρισκόμαστε το 2003, πέσαμε στην 41η το 2005.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία της Παγκόσμιας Έκθεσης Επενδύσεων 2006 της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, αποδεικνύουν ότι ακόμη και στο θέμα της προσέλκυσης ξένων άμεσων επενδύσεων, η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις τελευταίες χώρες της Ε.Ε. και πολύ χαμηλά (και χειρότερα από το 2003) στους λοιπούς δείκτες.
…………………………………
2. ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ
Αναμφίβολα η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική – δέσμια της απογραφής – οδήγησε τη χώρα στην αναξιοπιστία, την «επιτήρηση» και την απώλεια μεγάλων αναπτυξιακών ευκαιριών.
Η δραστική περικοπή των δημοσίων επενδύσεων, οι καθυστερήσεις στον αναπτυξιακό νόμο, η αδυναμία σωστής αξιοποίησης του Γ΄ ΚΠΣ επέδρασαν επίσης αρνητικά.
Το κύριο όμως πρόβλημα που χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι αφενός η έλλειψη συγκεκριμένης στρατηγικής, αναπτυξιακού οράματος για το μέλλον και την πορεία της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων, και αφετέρου η αδυναμία διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους για την συγκρότησή και εφαρμογή συγκεκριμένου σχεδίου.
Αλλά και ειδικότερα:
(α) Η πολυδιαφημισμένη απλοποίηση των διαδικασιών για ίδρυση και λειτουργία των επιχειρήσεων, δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα και μάλλον οδήγησε σε περισσότερη γραφειοκρατία.
Κανένα επίσης βήμα δεν έγινε για τις διαδικασίες χωροθέτησης και περιβαλλοντικής αδειοδότησης των επιχειρήσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα Κέντρα Υποδοχής Επενδύσεων υπολειτουργούν και η πολύμηνη σε πολλές περιπτώσεις καθυστέρηση στην καταβολή της χρηματοδότησης, αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους.
(β) Δεν δημιουργήθηκε αποτελεσματικό ρυθμιστικό περιβάλλον που διασφαλίζει τους όρους του υγιούς ανταγωνισμού.
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν έχει αντιμετωπίσει ως τώρα τις εναρμονισμένες πρακτικές στην αγορά.
Το «άνοιγμα» αγορών και επαγγελμάτων καθυστερεί ή και προωθείται με στρεβλό τρόπο, πράγμα που δεν οδηγεί στην παροχή φθηνών και ποιοτικών υπηρεσιών στον καταναλωτή.
(γ) Τα φαινόμενα της διαφθοράς δεν αντιμετωπίστηκαν.
Η Ν.Δ. χρησιμοποιούσε προεκλογικά το επιχείρημα του ότι στις Εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας η Ελλάδα κατατασσόταν στην χαμηλή 44η θέση. Τώρα κατατάσσεται στην χαμηλότερη 54η , πράγμα που βέβαια αφήνει ασχολίαστο.
(δ) Η εξαγγελθείσα αναβάθμιση στον Ανθρώπινο Παράγοντα δεν έγινε πράξη.
Η Κυβέρνηση δίνει βάρος στη μείωση της αμοιβής της εργασίας και στη μονόπλευρη «ελαστικότητα», και δεν πήρε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την εξειδίκευση, την καλύτερη κατάρτιση, την Δια Βίου Μάθηση που θα συνέβαλαν στη δημιουργία νέων συγκριτικών πλεονεκτημάτων για τις επιχειρήσεις μας.
(ε) Οι δαπάνες για την έρευνα και τεχνολογία δεν αυξάνονται ουσιαστικά και ο στόχος του 1,5% του ΑΕΠ φαντάζει ανέφικτος. Δεν δόθηκαν κίνητρα για επενδύσεις σε δράσεις και υπηρεσίες που δημιουργούν νέα θετικά δεδομένα για την οικονομία μας.
(στ) Ο αναπτυξιακός νόμος και οι φορολογικοί νόμοι, – πέραν των καθυστερήσεων – δεν ήταν προσανατολισμένοι στον στόχο των ισχυρών και εξωστρεφών Ελληνικών Επιχειρήσεων.
Οι φοροαπαλλαγές δεν συνδέθηκαν με νέες επενδύσεις, μια και αφορούσαν τα διανεμόμενα κέρδη, ενώ εξαιρέθηκαν 630.000 μικρές επιχειρήσεις.
(ζ) Δεν υπήρξαν σημαντικές ειδικές παρεμβάσεις και σχέδιο για την ανάπτυξη της Νεανικής Επιχειρηματικότητας, ενώ δεν έγινε κανένα ουσιαστικό βήμα για την ενίσχυση της επιχειρηματικής κουλτούρας με εισαγωγή μαθημάτων επιχειρηματικότητας στην Εκπαίδευση.
(η) Δεν λήφθηκαν ουσιαστικά μέτρα για την ανασυγκρότηση των περιοχών που αντιμετωπίζουν βιομηχανική κρίση και την δημιουργία νέων αναπτυξιακών μοντέλων γι΄ αυτές τις περιοχές. Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις περιορίσθηκαν σε πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, με χρήματα μάλιστα του ΛΑΕΚ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους:
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
– Για την έλλειψη συγκεκριμένου σχεδίου και τα αρνητικά αποτελέσματα στη βελτίωση του οικονομικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα μας.
– Για την έλλειψη ουσιαστικών δράσεων για την ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος.
Οι Επερωτώντες Βουλευτές
Βασίλης Κεγκέρογλου
Δημήτρης Πιπεργιάς
Γιάννης Μανιάτης
Τόνια Αντωνίου
Γιώργος Ανωμερίτης
Χρύσα Αράπογλου
Βαγγέλης Αργύρης
Χρήστος Βερελής
Δημήτρης Γεωργακόπουλος
Γιάννης Διαμαντίδης
Άννα Διαμαντοπούλου
Γιάννης Δριβελέγκας
Σάββας Εμινίδης
Ροδούλα Ζήση
Μιχάλης Καρχιμάκης
Απόστολος Κατσιφάρας
Κίμωνας Κουλούρης
Γιάννης Κουτσούκος
Γιώργος Λιάνης
Λάζαρος Λωτίδης
Ανδρέας Μακρυπίδης
Αθανασία Μερεντίτη
Θανάσης Παπαγεωργίου
Γιώργος Παπαγεωργίου
Παναγιώτης Ρήγας
Παναγιώτης Σγουρίδης
Τάσος Σιδηρόπουλος
Ελπίδα Τσουρή
Άκης Τσοχατζόπουλος
Απόστολος Φωτιάδης
Φώτης Χατζημιχάλης
Νίκος Χριστοδουλάκης
Μιχάλης Χρυσοχοίδης
Αναστάσιος Χωρέμης
Χρήστος Πρωτόπαπας
Θεόδωρος Πάγκαλος
Χρήστος Παπουτσής
