Τοποθέτηση

Είναι πεποίθηση πλέον, όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ψήφισαν τη Ν.Δ., ότι η κυβερνητική της θητεία χαρακτηρίζεται από την πλήρη αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων.
Η υλοποίηση της κρυφής ατζέντας, οι αντιφατικές και τις περισσότερες φορές ανολοκλήρωτες εξαγγελίες, όχι μόνο δεν έχουν φέρει αποτελέσματα για τους πολίτες και τη νεολαία, αλλά έχουν πισωγυρίσει τον τόπο σε πολλούς τομείς.
Ήλπιζε κανείς ότι η εκπαίδευση θα μπορούσε να αποτελέσει μία εξαίρεση.
Ήλπιζε κανείς ότι, στην εποχή του έντονου διεθνούς ανταγωνισμού και των μεγάλων και ταχύτατων αλλαγών που ζούμε, θα σκεφτόταν η Κυβέρνηση ότι η χώρα μας οφείλει να επενδύσει κατά προτεραιότητα στην εκπαίδευση και τη γνώση. Μάταια όμως.
Ο λεγόμενος ″εθνικός διάλογος″ αποδείχθηκε πολύ γρήγορα ότι αποτελούσε το πρόσχημα για τις κυβερνητικές επιλογές, ευτέλιζε τους συμμετέχοντες, υποβάθμιζε τους θεσμούς και υποτιμούσε τη νοημοσύνη των εκπαιδευτικών, των φοιτητών και των μαθητών.
Η Ν.Δ. αντί να αξιοποιήσει το μεγάλο έργο  που παρέλαβε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντί να ενισχύσει και να διευρύνει τους θεσμούς που λειτούργησαν με επιτυχία, όπως το ολοήμερο σχολείο, τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετης διδακτικής στήριξης, τα προγράμματα πολιτισμού, το «Μελίνα» και το «πάμε σινεμά», προχώρησε στην υποβάθμιση και στην κατάργησή τους.
Η Κυβέρνηση με τις πρόχειρες και αποσπασματικές παρεμβάσεις για μια σειρά θεμάτων, όπως οι μεταγραφές, το εξεταστικό σύστημα, ο ΔΟΑΤΑΠ, οι ξαφνικές αλλαγές για την εισαγωγή των Ελληνοπαίδων εξωτερικού στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και η πρόσφατη απόφαση του Ειδικού Γραμματέα στις 31 Μαρτίου, που διαχωρίζει και υποβαθμίζει τα πτυχία των Τ.Ε.Ι., δημιουργεί συνεχώς νέα προβλήματα και επιβεβαιώνει ότι δεν έχει στόχους και σχέδιο για την παιδεία.
Απέδειξε ότι μένει πιστή στη συγκεντρωτική λογική της εξουσίας, αφού αφαιρεί και άλλες αρμοδιότητες από την Αυτοδιοίκηση και αποδεικνύει καθημερινά, ότι η εκπαίδευση αποτελεί για τη Ν.Δ. χώρο απροκάλυπτης εφαρμογής στυγνού  κομματισμού και αυταρχισμού.
Η Ν.Δ. μας γυρίζει δύο χρόνια πίσω. Για να επιλέξει τα στελέχη της εκπαίδευσης προχώρησε σε αξιολόγηση 712 φακέλων, μέσα σε λίγες ώρες, με το καταπληκτικό παγκόσμιο ρεκόρ των 37,92 δευτερολέπτων ανά φάκελο!
Βέβαια οι επιτυχίες της Κυβέρνησης και τα ρεκόρ δε σταμάτησαν εδώ. Το 91% των επιλεγέντων στελεχών ήταν κομματικά στελέχη της Ν.Δ., το 8% φίλοι της Ν.Δ. και μόνο το 1% ανήκει σε άλλες παρατάξεις.
Μετά τον καταιγισμό των αντιδράσεων για τα κίβδηλα αυτά ρεκόρ, με τις κομματικά ντοπέ επιτροπές, αναγκάστηκε η Κυβέρνηση  να μιλήσει για προσωρινή τοποθέτηση των επιλεγμένων στελεχών για ένα έτος.
Ήλθε όμως το 2005 για να μετατρέψει σε αορίστου αυτές τις κομματικές επιλογές της.
Αφού η Κυβέρνηση πέτυχε αυτό τον πραγματικό άθλο, ως προς τον χρόνο και κυρίως ως προς την κάθαρση, απλοποίησε τόσο τις διαδικασίες και δεν αποδέχεται την κριτική για λαθεμένες επιλογές, αφού έκαναν καλά τη δουλειά τους αυτοί που επέλεξε και δεν υπάρχει ανάγκη αντικατάστασης τους, γιατί εισάγει ξανά τόση γραφειοκρατία; Γιατί θεσμοθετεί εξετάσεις, επιτροπές, συμβούλια με συνεντεύξεις, διατάξεις, παραγράφους και εδάφια;
Γιατί να σπαταλήσουμε τόσα χρήματα για τη λειτουργία των συμβουλίων και των επιτροπών; Αφού ο στόχος, με τις παρεκκλίσεις και τις φωτογραφικές διατάξεις, θα επιτευχθεί και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: η τοποθέτηση και μονιμοποίηση των κομματικών στελεχών της Ν.Δ., στο χώρο της εκπαίδευσης.  
Οι προσχηματικές, αδιαφανείς εξετάσεις, οι επιλεγμένες επιτροπές και συμβούλια, η κατευθυνόμενη μοριοδότηση, οι κλειστές και διαβλητές συνεντεύξεις χωρίς μετρήσιμα κριτήρια, η υποβάθμιση των μεταπτυχιακών και η επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας υπηρετούν και ολοκληρώνουν την κομματική άλωση της διοίκησης της εκπαίδευσης.