ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Οδική βοήθεια οχημάτων».
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη χθεσινή συνεδρίαση. Στη σημερινή συνεδρίαση, θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου και η τροπολογία ως μία ενότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η Κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο για την οδική βοήθεια, ένα νομοσχέδιο που έρχεται να καλύψει, υποτίθεται, το κενό που υπάρχει ως προς τη θέσπιση κανόνων για τη λειτουργία της αγοράς στο συγκεκριμένο χώρο.
Όμως, μελετώντας το νομοσχέδιο τόσες ημέρες και στην Επιτροπή και εδώ, στην Ολομέλεια της Βουλής, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι εκείνο το νομικό πλαίσιο που έχει ανάγκη ο τόπος, δεν είναι το σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο που μπορεί πραγματικά να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών. Και αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θέτει ποιοτικά κριτήρια ως προς τη λειτουργία των εταιρειών, αλλά μόνο ποσοτικά, μόνο αριθμούς. Δεν υπάρχει αρχή πιστοποίησης της ποιότητας των υποδομών και των παρεχομένων υπηρεσιών. Το αποτέλεσμα θα είναι πραγματικά να μην υπάρξει καμμία βελτίωση των υπηρεσιών που προσφέρουν αυτές οι εταιρείες.
Αναφέρθηκε –και πολύ σωστά- από κάποιο συνάδελφο το ζήτημα του ενιαίου αριθμού κλήσης που θα αφορά μια ενιαία εταιρεία, μία αυτόνομη ή μεικτή εταιρεία, σε όλη την Ελλάδα. Αυτό το απλό πράγμα το νομοσχέδιο δεν το θεσμοθετεί και έτσι είναι υποχρεωμένος ένας ταξιδιώτης, που θα γυρίσει διάφορες περιοχές της χώρας ή θα πάει στα νησιά, να γνωρίζει σε κάθε τόπο ποιος είναι ο αριθμός κλήσης του τοπικού συνεργάτη, εάν αυτός υπάρχει.
Επομένως βλέπουμε ότι απλά πράγματα που έπρεπε να θεσμοθετήσει δεν το κάνει. Αντίθετα περιορίζει το πεδίο του ανταγωνισμού, δημιουργώντας ολιγοπωλιακές καταστάσεις. Έτσι, πλήττει τις μικρές τοπικές και περιφερειακές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν κατοχυρώνονται μέσα από το νέο σύστημα. Πριονίζεται η επιχειρηματικότητα στην ελληνική ύπαιθρο.
Το αποτέλεσμα, βέβαια, όλων αυτών θα είναι να υπάρχει αύξηση από τη μια μεριά των ασφαλίστρων, των χρημάτων που πληρώνει ο Έλληνας πολίτης, προκειμένου να έχει την οδική βοήθεια, χωρίς ταυτόχρονα να του κατοχυρώνει κανένας ότι θα βελτιωθεί η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι έστω και τώρα θα πρέπει να θεσμοθετηθεί μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου εκείνη η αρχή, η οποία θα πιστοποιήσει την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, την ποιότητα των υποδομών και εκείνη θα δίνει πράγματι το «καλώς έχει» στις εταιρείες οι οποίες θέλουν να λέγονται είτε πανελλαδικές είτε αυτόνομες και μεικτές ή όπως αλλιώς τις ονομάζει το νομοσχέδιο. Σε καμμία περίπτωση ο ποσοτικός προσδιορισμός δεν καλύπτει αυτό που έχει ανάγκη σήμερα η αγορά.
Επειδή ακριβώς ο εισηγητής μας, κύριε Υπουργέ, κάλυψε το θέμα με πάρα πολλή επάρκεια, αναφερόμενος και στις διατάξεις και στις προτάσεις μας, αλλά και σε αυτές που δεν δεχόμαστε γιατί δεν θεωρούμε ότι πάνε μπροστά το ζήτημα της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, εγώ δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στα άρθρα. Όμως, θα αναφερθώ στο ζήτημα που έχει προκύψει σε σχέση με το Κ.Τ.Ε.Λ. Κρήτης. Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω κατ’ αρχάς μια αναφορά στο ζήτημα της ανάπτυξης και πώς αυτές οι παρεμβάσεις συνδέονται με τη γενικότερη αντίληψη που έχουμε για την ανάπτυξη.
Θα ήθελα να πω δυο λόγια, κύριε Πρόεδρε, γιατί θα δώσουν τη δυνατότητα σε όλους όσοι είναι εκτός Κρήτης να καταλάβουν ποια είναι, επιτέλους, εκείνη η διαφορά που υπάρχει. Είναι μια τοπικιστική αντίθεση; Είναι ένα ζήτημα που τραβά από μακριά και έχει να κάνει με την πόλωση δυο τοπικών κοινωνιών; Είναι κάποιοι πολιτικοί παράγοντες που σκέπτονται αναχρονιστικά και υποκινούν αυτό το ζήτημα ή είναι μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων σε σχέση συνολικά με την ανάπτυξη;
Ξεκινώντας, λοιπόν, από το ζήτημα της ανάπτυξης, θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν δυο κύριες αντιλήψεις σε σχέση με την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας και συγκεκριμένα της Κρήτης.
Η πρώτη αντίληψη, η οποία εκφράζεται και μέσα από το εθνικό χωροταξικό σχέδιο -το οποίο σημειώνω ότι καταψηφίστηκε από συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Κρήτης- μιλάει για το αναπτυξιακό δίπολο Ηρακλείου-Χανίων, παραγνωρίζοντας την ανάγκη να μιλήσει και να ωθήσει μπροστά στην ανάπτυξη και το Ρέθυμνο και το Λασίθι, αφήνοντας εκτός τροχιάς, εκτός πρώτης προτεραιότητας, τους δυο άλλους νομούς. Αυτή είναι η μια αντίληψη.
Η δεύτερη αντίληψη μιλάει για την αειφόρο παγκρήτια ανάπτυξη, που περνά μέσα από την ανάδειξη των προτεραιοτήτων και στους τέσσερις νομούς της Κρήτης, μέσα από την ολοκληρωμένη θεώρηση της ανάπτυξης από το βορρά, το νότο και την ενδοχώρα.
Έτσι, λοιπόν, αυτό που σήμερα και μέσα από αυτές τις δυο τροπολογίες που έχουν κατατεθεί εκφράζεται, είναι οι διαφορετικές αντιλήψεις που έχουμε για την ανάπτυξη της Κρήτης. Εμείς πιστεύουμε στη δεύτερη αντίληψη, στην αειφόρο παγκρήτια ανάπτυξη, η οποία σε όλους τους τομείς μπορεί να στηρίξει την περιφερειακή ανάπτυξη του νησιού για τα επόμενα χρόνια στο έντονο ανταγωνιστικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί.
Η ενιαία λειτουργία του Κ.Τ.Ε.Λ. Κρήτης, όπως θεσπίστηκε και λειτούργησε όλο το προηγούμενο διάστημα, απέδειξε ότι η ποιότητα των υπηρεσιών βελτιώθηκε, ότι πραγματικά η εξυπηρέτηση πέρασε σ’ ένα άλλο επίπεδο και αυτό είναι που θέλουμε να διατηρήσουμε, αυτό το κεκτημένο για την ανάπτυξη της Κρήτης.
Από την άλλη μεριά, υπήρξαν πιθανόν και ζητήματα που είχαν να κάνουν με οικονομικές διαφορές, ανάλογα με το πού ήταν μέτοχος ο καθένας ιδιοκτήτης λεωφορείου, εάν ήταν από τον ένα νομό ή τον άλλον.
Εμείς λέμε να διατηρήσουμε και να βελτιώσουμε την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών για το καλό της ανάπτυξης, για το καλό του τουρισμού, όχι μόνο διατηρώντας τη σημερινή ενιαία λειτουργία, αλλά περνώντας σ’ ένα δεύτερο στάδιο πραγματικής και ουσιαστικής συγχώνευσης των δυο Κ.Τ.Ε.Λ., ούτως ώστε να μην υπάρχει διαφοροποίηση ανάμεσα στους μετόχους ανατολής και δύσης, βορράς και νότου. Μία διοίκηση, μία εταιρεία, όλοι μέτοχοι της ίδιας εταιρείας, με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Αυτή είναι η δική μας αντίληψη.
Αυτοί που θέλουν να επαναφέρουν και να χωρίσουν το νησί σε ανατολή και δύση, προκειμένου πιθανόν να εξυπηρετηθούν τοπικιστικά ζητήματα ή διάφορα οικονομικά συμφέροντα που δεν έχουν σχέση όμως με τους μετόχους, θεωρώ ότι δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες. Σήμερα, η Βουλή εάν ήθελε –και χαίρομαι που ακούω την τοποθέτησή σας- να υιοθετήσει την τροπολογία που κατέθεσαν οι συνάδελφοι από τα Χανιά, θα είχε υποπέσει στο σφάλμα να παρέμβει σ’ ένα ιδιωτικό συμφωνητικό το οποίο υπάρχει ανάμεσα στα δυο Κ.Τ.Ε.Λ. και μιλά για την ενιαία λειτουργία. Επειδή πολλές είναι εκείνες οι δικαστικές αποφάσεις που πραγματικά έχουν μιλήσει γι’ αυτήν τη συμφωνία, η Βουλή θα ερχόταν να παρέμβει σ’ ένα ιδιωτικό συμφωνητικό και να νομοθετήσει υπέρ του ενός ή υπέρ του άλλου.
Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, σας καλώ, και εσάς και όλη την Κυβέρνηση, να δείτε συνολικά το θέμα προς την κατεύθυνση που ήδη ο νόμος λέει περί συγχώνευσης των δυο Κ.Τ.Ε.Λ. που υπάρχουν, προκειμένου να πάμε σ’ ένα καλύτερο επίπεδο παροχής υπηρεσιών, με την εξάλειψη των οικονομικών αντιθέσεων που τυχόν υπάρχουν. Ταυτόχρονα, νομίζω ότι λύνονται όλα εκείνα τα ζητήματα που υπήρξαν ως προσκόμματα ή που αναφέρθηκαν ως προσκόμματα από τον οποιονδήποτε. Έτσι μόνο θα δείξουμε ότι κοιτάζουμε μπροστά και όχι πίσω, έτσι μόνο θα συγχρονιστούμε με τις ανάγκες της εποχής, με τις ανάγκες που έχει η προοπτική της ανάπτυξης του νησιού και δεν θα οπισθοδρομήσουμε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κεγκέρογλου.
