Η Κυβέρνηση μ’ αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να επιβεβαιώσει τρία κυρίως πράγματα:
Πρώτον, επιβεβαιώνει ότι τις λίγες φορές που δεν αδρανεί, προχωρεί χωρίς σχέδιο και στόχους, βάζοντας το κάρο μπροστά απ’ το άλογο.
Κατέθεσε και ψήφισε μια σειρά από νομοσχέδια σχετικά με την ενέργεια:
• βιοκαύσιμα,
• φυσικό αέριο,
• απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας,
• ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που κατατέθηκε πρόσφατα
τα οποία αποτελούν μια μάζα από αποσπασματικές πρωτοβουλίες,
αλλά σε καμιά περίπτωση δε συνθέτουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ενέργεια.
Αφού λοιπόν προχώρησε στη διαμόρφωση αυτού του ασύνδετου, αλληλοσυγκρουόμενου θεσμικού πλαισίου,
θυμήθηκε ότι πρέπει να υπάρχει και ενιαίος, μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός.
Να δούμε όμως τι μας έλεγε προεκλογικά η Ν.Δ.:
«Απέτυχε, λέει, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας γιατί δεν κατατέθηκε ο εθνικός ενεργειακός σχεδιασμός, για να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι το μέγεθός και το είδος του επιχειρηματικού αντικειμένου της αγοράς.
Απαιτείται η κατάρτιση, σε συνεργασία με τη ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού της ενεργειακής πολιτικής.»
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όμως είχε καταθέσει σχέδιο από το καλοκαίρι του 2003,
αλλά η Ν.Δ. όχι μόνο ξέχασε τα όσα υποστήριζε και δεν προχώρησε στη διαβούλευση, προκειμένου να καταλήξουμε στις τελικές αποφάσεις,
αλλά έχασε και τα σχετικά κείμενα.
Θυμάστε όλοι ότι τα καταθέσαμε ξανά εδώ στη Βουλή.
Πέρασαν 23 μήνες για να αντιληφθεί ότι ο ενιαίος ενεργειακός σχεδιασμός έπρεπε να γίνει πρώτα.
Το δεύτερο λοιπόν, που επιβεβαιώνει η Κυβέρνηση είναι: η έλλειψη συγκεκριμένης πολιτικής στον ενεργειακό τομέα.
Έτσι, ακολουθεί την παλιά συνταγή:
« Όταν θέλεις να στείλεις ένα θέμα στις καλένδες ή όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, φτιάξε μια Επιτροπή ή ένα Συμβούλιο να το παραπέμψεις».
Εισηγείται σήμερα τη θεσμοθέτηση του ολιγομελούς μεν, δαπανηρού δε, Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής.
Το τρίτο πράγμα που επιβεβαιώνει έτσι η Κυβέρνηση είναι:
η αδιαφορία και η έλλειψη σεβασμού για τα χρήματα του ελληνικού λαού.
1 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο θα κοστίζει το 11μελές Συμβούλιο προς δόξαν της πολιτικής περιστολής των δαπανών, για την οποία δεσμεύτηκε προεκλογικά ο Πρωθυπουργός.
Στους 23 μήνες διακυβέρνησης, θα μου επιτρέψετε κύριε Συνάδελφε, κ. Μανιάτη, να σας συμπληρώσω δημιουργήθηκαν:
→ όχι 240 άλλα 413 νέες επιτροπές και συμβούλια μαζί, με 3708 νέα μέλη,
→που έχουν 32 εκατομμύρια ευρώ λειτουργικά και αποδοχές.
Κύριε Υπουργέ,
Αντί να προχωρήσετε στη δημιουργία ενός σύγχρονου Εθνικού Συμβουλίου Ενεργειακής Στρατηγικής,
με τη συμμετοχή όλων των αρμοδίων φορέων και φυσικά των συναρμοδίων Υπουργείων Ανάπτυξης, Εξωτερικών, ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., Μεταφορών κ.α.
δημιουργείτε ένα διορισμένο όργανο του Υπουργού Ανάπτυξης.
Η Ενεργειακή Στρατηγική όμως της χώρας δεν πρέπει να αφορά μόνον τον εκάστοτεΥπουργό Ανάπτυξης.
Απαιτεί:
• διυπουργική,
• διακομματική και
• διεπιστημονική προσέγγιση,
με τη συμμετοχή διακεκριμένων προσωπικοτήτων του ενεργειακού κλάδου, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και
όχι με αυτούς που έχουν το καλώς έχει από τον Υπουργό,
που με τη μέχρι τώρα λειτουργία της Κυβέρνησης τυγχάνει να είναι μόνο ημέτεροι.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,
Εδώ μπαίνει ένα καίριο ερώτημα:
Αν η μέχρι στιγμής έλλειψη του στρατηγικού σχεδιασμού, από πλευράς της Κυβέρνησης, είναι σκόπιμη ή αν είναι ένα ακόμη δείγμα της ακυβερνησίας.
Όποια και αν είναι η απάντηση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Δημιουργείται πεδίο με μεγάλη ελευθερία κινήσεων, χωρίς έλεγχο και συγκεκριμένους κανόνες, με αποτέλεσμα
• τα σοβαρά θέματα της ενέργειας να είναι αποτέλεσμα προσωπικών χειρισμών και
• οι διευθετήσεις των ενδιαφερομένων επιχειρηματικών συμφερόντων του χώρου, να είναι ευκολότερες.
Αυτή η πολιτική, κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, είναι αδιέξοδη.
Μπορεί να ωφελεί τον Υπουργό και το Υπουργείο του με την κινητικότητα που φαίνεται να δείχνει, αλλά δεν ωθεί μπροστά την ανάπτυξη.
Δε συμβάλλει στη βελτίωση της θέσης της χώρας μας στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης και
δε διασφαλίζει διαχρονικά την ενεργειακή επάρκεια αλλά και τη μικρότερη εξάρτηση από το πετρέλαιο.
Η ενεργειακή βέβαια επάρκεια είναι και θέμα αποτελεσματικής διαχείρισης και αυτή την περίοδο πολλοί συνάνθρωποί μας, αλλά και πολλές περιοχές της χώρας έμειναν στο σκοτάδι και στον πάγο.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της νέας (μη) διακυβέρνησης.
Για τις άλλες διατάξεις.
Φέρνετε ξανά αποσπασματικές ρυθμίσεις για το ΤΕΜΠΜΕ, τον ΕΦΕΤ, την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τη ΡΑΕ.
Κύριε Υπουργέ,
→Να αποσύρετε αυτές τις αποσπασματικές διατάξεις για τους σημαντικούς αυτούς φορείς.
→Να προχωρήστε σε διάλογο με τους αρμόδιους φορείς και τους εργαζομένους και
→ Να επεξεργαστείτε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις και ρυθμίσεις για αυτούς τους χρήσιμους φορείς, τις οποίες θα φέρετε στη συνέχεια για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.
Η εικόνα που δείχνει το Υπουργείο σας, με αυτές τις αποσπασματικές ρυθμίσεις που εισάγετε για συζήτηση, δε σας αρμόζει προσωπικά.
Κάθε φορά που σας εισηγούνται οι υπηρεσιακοί ότι χρειάζονται ρυθμίσεις ή όταν διαπιστώνετε μια αδυναμία ή κάτι δε σας αρέσει,
φέρνετε και μια ρύθμιση, είτε με τροπολογία ή κάτω από το γενικότερο τίτλο «άλλες διατάξεις», σε όποιο νομοσχέδιο συζητάμε.
Έτσι όμως δε δημιουργείται το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο, ώστε οι Επιτροπές και οι Οργανισμοί αυτοί να είναι αποτελεσματικοί.
