ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΟΔ΄
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Θεσμικό πλαίσιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο κ. Κεγκέρογλου, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς καμία αμφιβολία –όπως είπε και ο προηγούμενος ομιλητής- στη σύγχρονη, έντονα ανταγωνιστική, εποχή που ζούμε, προϋπόθεση για να έχουμε ισότιμο ρόλο στις ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις είναι η συνεχής και κατά προτεραιότητα επένδυση στην παιδεία, τη γνώση, την έρευνα και την καινοτομία. Η παιδεία και η εκπαίδευση μπορούν να δώσουν τη νέα δυναμική που χρειάζεται ο τόπος μας σε όλους τους τομείς, στην οικονομία, στην περιφερειακή ανάπτυξη, σε όλη την παραγωγική αλυσίδα.
Όμως, βαδίζουμε στον πέμπτο χρόνο διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία και δυστυχώς επιβεβαιώνεται με το χειρότερο τρόπο ότι ούτε ο χώρος της παιδείας ξέφυγε από την αδιέξοδο πολιτική που ακολουθεί με την αθέτηση των υποσχέσεων, με τις αντιφατικές εξαγγελίες, ουσιαστικά την έλλειψη σχεδίου για το πώς θέλει την εκπαίδευση στη χώρα μας. Μόνο κομματικές επιλογές και αρνητικά αποτελέσματα βλέπουμε παντού.
Η συνεχής επίκληση των μεταρρυθμίσεων, κύριε Υπουργέ, δυστυχώς, έχει καταντήσει ανέκδοτο, γιατί άλλοτε αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν ανταποκρίνονται στον τίτλο τους και είναι σε αντιδραστική κατεύθυνση και άλλοτε δεν ολοκληρώνονται, προκειμένου να δούμε τα αποτελέσματά τους και να τα κρίνουμε, να τα κρίνουμε καλόπιστα και αν πραγματικά έχετε αποτελέσματα, να επιβραβεύσουμε. Τίποτα, όμως, απ’ όλα αυτά.
Ο Υπουργός Παιδείας με τις δηλώσεις του –και θα πρέπει κάποια στιγμή να κάνετε την αυτοκριτική σας- έχει μετατραπεί από διασφαλιστής της ομαλής λειτουργίας των πανεπιστημίων σε μπουρλοτιέρη. Έτσι σας ονομάζουν οι φοιτητές, έτσι σας ονομάζουν οι πολίτες, γιατί πραγματικά οι παρεμβάσεις –σε πολιτικό τουλάχιστον επίπεδο- δημιουργούν πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων.
Οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία ουσιαστικά μειώνονται. Αν σκεφθούμε και συγκρίνουμε ότι αυτές οι λειτουργικές δαπάνες, αυτά τα χρήματα που το κράτος δίνει στα πανεπιστήμια χρησιμοποιούνται είτε για προμήθειες είτε για εργασίες, το κόστος των οποίων έχει αυξηθεί κατακόρυφα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη γενικότερη κατάσταση στην αγορά, θα δείτε ότι όχι μόνο δεν είναι σταθερή η χρηματοδότηση, αλλά ουσιαστικά έχει μειωθεί.
Αυτό που λέμε για τον καταναλωτή ότι έχει μειωθεί η αγοραστική δύναμη, ε και η δύναμη των πανεπιστημίων με τα ίδια χρήματα που δίδετε είναι πάρα πολύ μειωμένη σε σχέση με το αποτέλεσμα που θέλουμε.
Βέβαια, καμία αύξηση για τη χρηματοδότηση της έρευνας, η οποία παραμένει καθηλωμένη στο 1‰ του Α.Ε.Π.. Ο δημοκρατικός διάλογος και η διαβούλευση είναι άγνωστες έννοιες για σας.
Όμως, για να δημιουργήσουμε την παιδεία που απαιτεί η νέα εποχή, ώστε αυτή να δίνει ίσες ευκαιρίες στους νέους, να διασφαλίζει την ποιότητα της εκπαίδευσης, την αξιολόγηση των παρεχομένων γνώσεων και την αποτελεσματικότητα, θα πρέπει να κατοχυρώσουμε τη διαβούλευση και το δημοκρατικό διάλογο ως απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε νομοθέτημα. Και κάθε άλλο παρά αυτό γίνεται με τη δική σας Κυβέρνηση.
Το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε για τις μεταπτυχιακές σπουδές είναι συνέχεια των μέχρι τώρα ημιτελών, αναποτελεσματικών παρεμβάσεών σας στο χώρο της εκπαίδευσης. Ενισχύει αυτό το νομοσχέδιο το συγκεντρωτισμό εις βάρος της αυτοτέλειας των Τ.Ε.Ι.. Εγκλωβίζει τα πανεπιστήμια, γενικά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς του Υπουργείου Παιδείας και καθιστά τον Υπουργό Παιδείας γενικό διευθυντή μεταπτυχιακών σπουδών στην Ελλάδα.
Και βέβαια η ενασχόληση του ίδιου του Υπουργού με τα μεταπτυχιακά δεν θα ήταν κακό πράγμα, αν ήταν προς την κατεύθυνση προώθησής τους. Όμως, εδώ αυτό γίνεται μόνο και μόνο για να υπάρχει ασφυκτικός έλεγχος κάθε διαδικασίας που αφορά τα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Αυτό το νομοσχέδιο στοχεύει –και αυτό είναι ένα ερωτηματικό- στην ενίσχυση των προγραμμάτων σπουδών, στην αύξησή τους ή στην περικοπή τους; Γιατί όταν δεν εγγυάται, κύριε Υπουργέ, τη χρηματοδότηση ακόμα και μετά την αξιολόγηση των προγραμμάτων που ήδη λειτουργούν, τότε κανείς δεν μπορεί να πει ότι ενισχύει τα προγράμματα που λειτουργούν και βέβαια δεν μιλάει και για χρηματοδότηση νέων προγραμμάτων.
Οφείλω να επισημάνω ότι τα ασαφή κριτήρια για την αξιολόγηση καθιστούν τη διαδικασία της αξιολόγησης περισσότερο ως μηχανισμό ελέγχου των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών και λιγότερο ως κίνητρο, όπως έπρεπε να είναι, για τη βελτίωση της ποιότητας και τη χρηματοδότησή τους.
Ταυτόχρονα με όλα αυτά και αντί η Κυβέρνηση να προβληματιστεί από το χάσμα, το οποίο δημιουργείται, ανάμεσα στην ανάπτυξη, στις ανάγκες της παραγωγής και της νέας τεχνολογίας, ένα χάσμα που διευρύνεται συνεχώς στη χώρα μας με γεωγραφικά χαρακτηριστικά, με κοινωνικά χαρακτηριστικά, δημιουργεί ένα γενικότερο κλίμα απαξίωσης των πολιτικών για την έρευνα.
Έχουμε υποχρηματοδότηση της έρευνας. Όταν συζητούσαμε το νομοσχέδιο για την έρευνα, δεσμεύτηκε ο Υπουργός ή ο Υφυπουργός -δεν θυμάμαι, στα Πρακτικά είναι γραμμένα- ή μάλλον και οι δύο δεσμεύτηκαν, σε άλλη συνεδρίαση ο καθένας, ότι τη σαφή δέσμευση για χρηματοδότηση της έρευνας θα την περιλαμβάνει το επόμενο νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά. Ούτε εδώ είδαμε κάτι τέτοιο. Δεν περιλαμβάνεται καμία διάταξη που να αφορά την ενίσχυση της έρευνας.
Και ενώ ψάχναμε να βρούμε και καμιά διάταξη όπου να μπορούμε να πούμε και καμιά καλή κουβέντα -υπάρχουν δυο-τρεις διατάξεις- βρήκαμε αυτή της θέσπισης προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών και από τα Τ.Ε.Ι. Όμως, δεν περιλαμβάνει και τις ανάλογες ρυθμίσεις σε δεσμεύσεις, ούτως ώστε να υπάρχει χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, να υπάρχει ενίσχυσή τους με το ανθρώπινο δυναμικό που χρειάζονται, να βελτιωθούν οι υποδομές τους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν.
Στο σχέδιο νόμου που συζητάμε θεσπίζεται η συνεργασία των ελληνικών πανεπιστημίων με ξένα ιδρύματα, προκειμένου να γίνουν προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Όμως, δεν αναφέρεται ρητώς με ποια ξένα πανεπιστήμια θα μπορούν να συνεργαστούν τα ελληνικά.
Αξιολογημένα πανεπιστήμια. Ανοίγει ένα παράθυρο για ιδιωτικά πανεπιστήμια και μέσω αυτών, ανοίγει και μπουκαπόρτα για ιδιωτικές εταιρείες στην ανώτατη εκπαίδευση. Και βέβαια, κανείς δεν λέει να μην συνεργαστούν και με αξιόλογα πανεπιστήμια, ακόμα και της Αμερικής, μη κρατικά. Όμως, να αναφέρεται ρητά ποια αξιόπιστα πανεπιστήμια είναι αυτά με τα οποία θα μπορούν να συνεργαστούν τα ελληνικά. Επίσης, εφόσον επιτρέπει την ιδιωτική χρηματοδότηση της έρευνας, να μπαίνει ένα θεσμικό πλαίσιο που να προσδιορίζει τι αφορά αυτή η χρηματοδότηση.
Συζητούμε, λοιπόν, σήμερα ένα νομοσχέδιο που εισάγει μια συγκεντρωτική και γραφειοκρατική αντίληψη για τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Θα κινήσει λίγο τα πράγματα. Δεν αναμένεται, όμως, να έχει τα αποτελέσματα που θέλουμε. Δεν καλύπτει τις ανάγκες που έχουμε σήμερα στα πλαίσια των εξελίξεων που ήδη έχουν συντελεστεί και συντελούνται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Γι’ αυτό το λόγο και δεν είμαστε σύμφωνοι με το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε σήμερα.
Κύριε Υπουργέ, μια και κάναμε συνολική συζήτηση για το θέμα, θα αναφερθώ και σε μια τροπολογία την οποία έχω καταθέσει και αφορά την Ένωση Ελλήνων Φυσικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Λίγο χρόνο να ολοκληρώσω, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε, σύντομα, όμως, γιατί το Σώμα έχει καταπονηθεί από το πρωί.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Σήμερα, η Ένωση Ελλήνων Φυσικών λειτουργεί με ένα καταστατικό το οποίο είναι απαρχαιωμένο και το οποίο λέει ότι οι υποψήφιοι για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης μπορεί να είναι μόνο κάτοικοι Αθηνών. Αθηνοκεντρικό κράτος και σ’ αυτό.
Για να τροποποιηθεί το καταστατικό, πρέπει να μαζευτούν στην Αθήνα μερικές χιλιάδες φυσικοί για να συμπληρώσουν την απαρτία των δύο τρίτων που απαιτεί.
Έτσι, το 1995 ψηφίστηκε ένα άρθρο στο ν. 2327 που έβαζε ένα χρόνο περιθώριο για να εκδοθεί ένα Προεδρικό Διάταγμα, προκειμένου να ιδρυθεί Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου «Ένωση Ελλήνων Φυσικών» με σύγχρονα χαρακτηριστικά. Αυτό το Προεδρικό Διάταγμα για κάποιους λόγους δεν εκδόθηκε μέσα στη συγκεκριμένη προθεσμία και αυτό το οποίο ζητούμε με την τροπολογία είναι να δώσουμε το χρονικό περιθώριο ενός έτους από σήμερα, ούτως ώστε, μετά από διάλογο με την Ένωση Ελλήνων Φυσικών που λειτουργεί, να εκδοθεί το απαραίτητο Προεδρικό Διάταγμα για τη δημιουργία του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου «Ένωση Ελλήνων Φυσικών», που προβλέπει ο ν. 2327.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
