Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ, ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄, ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΔ΄
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα τώρα στην ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Θα γίνει συζήτηση, σύμφωνα με τα άρθρα 45, 51 παρ. 4 και 137 του Κανονισμού της Βουλής επί της Εκθέσεως της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, της συσταθείσης με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής «Για τη μελέτη και αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Κεγκέρογλου που με πολλή υπομονή παρακολουθεί τη συζήτηση.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση στο ζήτημα της αντιμετώπισης της τοξικοεξάρτησης στη χώρα μας μοιάζει να είναι μετέωρη. Η λίστα της ντροπής, όπως έχει χαρακτηρισθεί, φθάνει στα ύψη.
Τέσσερις χιλιάδες τετρακόσια εξήντα ένα άτομα, σύμφωνα με τα στοιχεία, ζητούν να ενταχθούν στα προγράμματα υποκατάστασης του Ο.ΚΑ.ΝΑ., ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο αριθμός ήταν γύρω στις τρεις χιλιάδες.
Το γεγονός ότι οι δομές που διαθέτει η χώρα μας δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ούτε τους μισούς που το έχουν ανάγκη, οδηγεί σε αναμονή που φθάνει μέχρι και τα τέσσερα χρόνια. Η λίστα αναμονής ανανεώνεται όχι μόνο λόγω της ένταξης στα προγράμματα υποκατάστασης, αλλά δυστυχώς και λόγω θανάτων των ασθενών, των εξαρτώμενων, που φθάνουν περίπου τις διακόσιες πενήντα με τριακόσιες ετησίως.
Ας δούμε όμως αν η πολιτεία έχει κάνει έστω και στο ελάχιστο το χρέος της. Να πούμε κατ’ αρχήν ότι η Βουλή με τη Διακομματική Επιτροπή προχώρησε σε μια ουσιαστική, πράγματι, δουλειά με τη μελέτη που παρουσίασε για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, που έχουμε την τιμή σήμερα να συζητούμε στην Ολομέλεια της Βουλής. Και ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος και όλα τα μέλη της Επιτροπής φαίνεται ότι έκαναν ουσιαστική δουλειά, μια δουλειά η οποία όμως πρέπει να πάρει σάρκα και οστά.
Αναμφισβήτητα οι δράσεις για την καταπολέμηση των ναρκωτικών πρέπει να αποτελούν κορυφαία επιλογή της πολιτείας συνολικά, της Κυβέρνησης, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Αφορούν χιλιάδες συνανθρώπους μας, αφορούν πολλές οικογένειες στη χώρα μας.
Μέσα στα πλαίσια λοιπόν του τετράπτυχου –όπως αυτό φαίνεται και από τη μελέτη που μας παρουσιάστηκε σήμερα- πρόληψη, καταστολή, απεξάρτηση, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη, η πολιτεία οφείλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να δώσει όλες εκείνες τις δυνατότητες θεραπείας στους εξαρτημένους. Αυτό βέβαια δεν αφορά, όπως σας είπα, μόνο τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους, αλλά ολόκληρη την κοινωνία μας.
Τι γίνεται όμως με την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων; Τι γίνεται στην πράξη; Τι κάνει η Κυβέρνηση, οι αρμόδιοι φορείς, ο Ο.ΚΑ.ΝΑ., η τοπική κοινωνία;
Ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. κατ’ αρχήν πρέπει να πούμε ότι έχει οδηγηθεί εκ των πραγμάτων τα τελευταία χρόνια σε ουσιαστική κατάρρευση. Δεν είναι μόνο οι συχνές αλλαγές Προέδρων, τα διοικητικά προβλήματα που έχει, αλλά κυρίως είναι η οικονομική αδυναμία που έχει να στηρίξει τα ίδια τα προγράμματα. Ακόμη και στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν.
Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι φέτος μόνο έχει επιχορηγηθεί με το ύψος των 24.000.000 ευρώ, αν είναι σωστά τα στοιχεία μου, ενώ οι ανάγκες είναι υπερδιπλάσιες. Οι παλιές μονάδες του Ο.ΚΑ.ΝΑ. έχουν επιφορτισθεί με μεγάλο αριθμό χρηστών, γεγονός που και αντιεπιστημονικό είναι και αντιθεραπευτικό.
Οι μονάδες υποκατάστασης δυστυχώς λειτουργούν μόνο ως χορηγοί χαπιών, χωρίς την ψυχοκοινωνική στήριξη που πρέπει να δίνουν, χωρίς δράσεις για κοινωνική επανένταξη και αυτό μόνο χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού που θα έλεγα ότι αυτοσχεδιάζει.
Η συγκέντρωση σε λίγους χώρους των προγραμμάτων, κυρίως στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε ορισμένες πόλεις της περιφέρειας, δημιουργεί έντονα προβλήματα στους ασθενείς υπό ένταξη λόγω αποστάσεων.
Το 2004 υπογράφηκε μία πενταετής προγραμματική σύμβαση ανάμεσα στο Υπουργείο Εσωτερικών, στο Υπουργείο Υγείας, τον Ο.ΚΑ.ΝΑ., την ΚΕΔΚΕ και την ΕΕΤΑ. Με βάση αυτή την προγραμματική συμφωνία λειτουργούν εβδομήντα δύο κέντρα πρόληψης σε διάφορους δήμους της χώρας και η χρηματοδότηση έπρεπε να γίνεται από το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Υγείας από 50%.
Πρέπει να πω ότι η χρηματοδότηση ήταν και συνεχίζει να είναι προβληματική. Μόνο μετά από πολλές κινητοποιήσεις εργαζομένων, χρηστών, τοπικών φορέων αλλά και της Αντιπολίτευσης μέσω κοινοβουλευτικού ελέγχου, τα συναρμόδια Υπουργεία κατέθεταν τα αντίστοιχα χρήματα.
Και σήμερα που συζητάμε νομίζω ότι μόνο μέρος των χρημάτων έχει κατατεθεί από πλευράς του Υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο βέβαια –εντός εισαγωγικών- σας «καρφώνει», κύριοι Υπουργοί του Υγείας, ότι εσείς ως Υπουργείο Υγείας δεν καταβάλλετε αυτά που οφείλετε, με βάση την προγραμματική σύμβαση, και σηκώνει και αυτός ψηλά τα χέρια ως Υπουργός Εσωτερικών.
Αυτό λέει: «Δεν πληρώνουν από το Υπουργείο Υγείας; Δεν καταβάλλω και εγώ τα χρήματα». Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Να μην λειτουργούν τα προγράμματα όπως πρέπει, να έχουμε πρόβλημα στην πράξη, να μην αναπτύσσονται νέες δράσεις.
Θα πρέπει να κάνω και μια αναφορά -και να ολοκληρώσω- σε σχέση με όλα αυτά τα οποία η Έκθεση πολύ σωστά λέει. Τώρα, όμως, έχουμε 2007. Θα πω ότι οι διαπιστώσεις αυτές έχουν γίνει και με διαφορετικό τρόπο από προηγούμενα χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ήθελα λίγο χρόνο, κύριε Πρόεδρε, για να ολοκληρώσω.
Συγκεκριμένα, οι Βουλευτές Κρήτης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις 4.5.2005, κατέθεσαν ερώτηση προς τους Υπουργούς Υγείας, Εσωτερικών, Απασχόλησης, Οικονομίας, Εθνικής Παιδείας, Δημόσιας Τάξης, Ναυτιλίας και έθεταν συνολικά το θέμα της αντιμετώπισης του προβλήματος των ναρκωτικών, που αφορά πρόληψη, καταστολή, θεραπεία και κοινωνική ένταξη. Τα θέματα όλα ετέθησαν και για τα προγράμματα που έπρεπε να λειτουργήσουν και για το τι πρέπει να γίνει σε σχέση με την πρόληψη και την καταστολή.
Θα έλεγα ότι οι απαντήσεις που πήραμε, δυστυχώς, ήταν μη ικανοποιητικές με την έννοια ότι, ενώ θέταμε το πρόβλημα, ενώ αυτά που σήμερα συμβαίνουν και σήμερα αποκαλύπτονται και για την Κρήτη και για άλλες περιοχές και το πρόβλημα -όπως αποκαλύπτεται και παρουσιάζεται από την Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής- όλα αυτά τα θέταμε από τότε, οι Υπουργοί έκαναν ότι δεν έβλεπαν.
Θα πω δυο παραδείγματα και κλείνω. Λέγαμε για την αντιμετώπιση, ότι πρέπει να ελεγχθούν οι πύλες εισόδου και εξόδου της Κρήτης και ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας λέει ότι ελέγχονται τα πάντα, ότι δεν υπάρχει τίποτε που να βγαίνει ή να μπαίνει και να μην ελέγχεται από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ο ντόπιος συνάδελφός μας, ο Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Μαρκογιαννάκης, μας λέει για το ελικόπτερο που ζητούσαμε να πηγαίνει για να γίνεται ο έλεγχος στις δύσβατες περιοχές, στις ορεινές περιοχές για τις χασισοφυτείες, ότι υπάρχει ανάγκη να είναι αυτό στην Κέρκυρα.
Και ερχόμαστε το 2007 να πούμε: «Μα, δεν τις βλέπαμε τις χασισοφυτείες»; Ζητήματα, δηλαδή, που επισημαίνονται μέσω του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και στα οποία πολλές φορές τα Υπουργεία δεν δίνουν σημασία, τα βλέπουμε μετά από χρόνια να βγαίνουν στην επιφάνεια ως πρόβλημα.
Θα πρέπει, λοιπόν, η Κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς, Ο.ΚΑ.ΝΑ. κ.λπ., να συντονιστούν με τη δουλειά που έκανε η Διακομματική Επιτροπή, γιατί αλλιώς θα φαίνεται ότι κοροϊδεύουμε τον κόσμο, ότι κάνουμε δήθεν τη δουλειά μας εμείς σαν Βουλή, αλλά, από κει και πέρα, δεν υπάρχουν χρήματα για να τα υλοποιήσει η Κυβέρνηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Δώρον άδωρον, δηλαδή.
Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ και για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Βουλευτές κυρίες Αθηνά Κόρκα, Άννα Διαμαντοπούλου και Λούκα Κατσέλη ζητούν άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η Βουλή ενέκρινε τις ζητηθείσες άδειες.
