ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΝ
Τρίτη, 12 Απριλίου 2005
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση του Δευτέρου Κύκλου αναφορών και ερωτήσεων. Θα συζητηθεί η με αριθμό 6384/5.1.2005 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την κάλυψη όλων των περιπτώσεων αγροτών από το νόμο για τα πανωτόκια.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Η διαφήμιση για τη ρύθμιση των «πανωτοκίων» πολύ φοβούμαι ότι κόστισε περισσότερο από το όφελος που έχουν συνολικά οι αγρότες από αυτήν.
Οι ίδιοι άνθρωποι και φορείς που το καλοκαίρι χαιρέτησαν τη ρύθμιση και επαίνεσαν την Κυβέρνησή σας, μας κάλεσαν για να μας πουν ότι «τελικά μάλλον για επικοινωνιακή απάτη πρόκειται», «δεν καλύπτει όλους τους αγρότες και όλες τις περιπτώσεις», «είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζών».
Συγκεκριμένα όσον αφορά τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες:
α)δεν καλύπτονται οι οφειλές από κάθε είδους σύμβαση
β)δεν καλύπτονται οι οφειλές από δάνεια που είχαν τύχει της εγγύησης του δημοσίου
γ)δεν καλύπτονται οι συμβάσεις αλληλόχρεων λογαριασμών, παρότι αναφέρονται στο νόμο, γιατί ο υπολογισμός της οφειλής γίνεται με βάση την τελευταία εκταμίευση.
Επειδή παραμένουν πολλές αιτήσεις στις τράπεζες σε εκκρεμότητα, ερωτάσθε, κύριε Υπουργέ: Αν προτίθεστε και πότε να καταθέσετε στη Βουλή νέα ρύθμιση που να καλύπτει τις παραπάνω περιπτώσεις;»
Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Ρεγκούζας.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, κατ’ αρχήν το χαρακτηρισμό στην ερώτησή σας «επικοινωνιακή απάτη» δεν τον αποδέχομαι. Νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα βαρύς, όμως δικαιολογείται εν τη ρύμη του γραπτού λόγου που χρησιμοποιήσατε.
Όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, με το άρθρο 39 του ν. 3259/2004 διευκρινίστηκε και διευρύνθηκε το πλαίσιο των ευνοϊκών ρυθμίσεων των οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Με τις ρυθμίσεις των διατάξεων του άρθρου αυτού διευθετούνται στο μέτρο του δυνατού χρόνιες εκκρεμότητες και εμπλοκές των δανειοληπτών με τα πιστωτικά ιδρύματα.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των κατά κύριο λόγο επαγγελματιών αγροτών ρυθμίζονται με πολύ πιο ευνοϊκούς όρους με την παράγραφο 5 του άρθρου 39 του ν. 3259/2004. Συγκεκριμένα, το συνολικό ύψος της οφειλής δε δύναται να υπερβαίνει το διπλάσιό του, κατά περίπτωση του ληφθέντος δηλαδή αρχικού κεφαλαίου.
Για τα δάνεια που χορηγήθηκαν πριν το 1990 και εφόσον δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία των οφειλών αυτών για την ανεύρεση του αρχικού κεφαλαίου, η συνολική οφειλή δε δύναται να υπερβαίνει το 150% του ποσού της οφειλής όπως διαμορφώθηκε στην τελευταία προ του έτους 1990 ρύθμιση.
Όσον αφορά τις οφειλές που προέρχονται από αλληλόχρεους λογαριασμούς, αυτές ρυθμίζονται με άλλο τρόπο λόγω της φύσεως του λογαριασμού αυτού και γι’ αυτόν το λόγο οι αλληλόχρεοι λογαριασμοί σ’ όλες τις ρυθμίσεις και των προηγούμενων νόμων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, παραδείγματος χάρη με το άρθρο 30 του ν. 2789/2000 και το άρθρο 42 του ν. 2912/2001, είχαν διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με τις δανειακές συμβάσεις.
Με τον πρόσφατο ν. 3259/2004, ο υπολογισμός των οφειλών των αλληλόχρεων λογαριασμών βελτιώθηκε υπέρ των δανειοληπτών λαμβάνοντας υπόψη το ποσό της οφειλής όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά την τελευταία εκταμίευση κι όχι όπως ίσχυε με τις προηγούμενες διατάξεις. Επιπλέον, ο χρόνος αποπληρωμής των οφειλών επιμηκύνθηκε έως επτά έτη με μία περίοδο χάριτος δύο ετών.
Σ’ ό,τι αφορά το αν η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει αναθεώρηση ή όποια τροποποίηση του σχετικού νόμου που αφορά το σχετικό θέμα, η Κυβέρνηση δε μελετά κάτι τέτοιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Κεγκέρογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, πριν από δέκα περίπου μήνες κατά τη συζήτηση της τροπολογίας στην Ολομέλεια της Βουλής μεταξύ άλλων σας είχα αναφέρει ότι:
« πραγματικά είχατε υποχρέωση να φέρετε αυτήν την τροπολογία στη Βουλή γιατί τα πανωτόκια θεσμοθετήθηκαν επί Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας και πήραν τις διαστάσεις που πήραν επί δικής σας διακυβέρνησης κυρίως. Το ζήτημα όμως σήμερα δεν είναι αυτό, αλλά το αν αυτή η τροπολογία θα έχει την ίδια τύχη με ανάλογες πρωτοβουλίες που είχε πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.»
Και συνέχιζα παρακάτω: «Απ’ ό,τι φαίνεται από τα ″παράθυρα″ που αφήνουν οι διατάξεις αυτής της τροπολογίας, θα απογοητευθούν αυτοί που λέτε ότι σήμερα πανηγυρίζουν και οι ελπίδες τους θα διαψευσθούν για άλλη μία φορά αν δε δεχθείτε τις συγκεκριμένες τροποποιήσεις που σας έχουμε επισημάνει.»
Κύριε Υπουργέ, τότε δε δεχθήκατε τις προτάσεις μας και το Φεβρουάριο του 2005 κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το ζήτημα της αγροτικής πολιτικής, ο Πρωθυπουργός παραδέχτηκε ότι η πολυδιαφημισμένη πράγματι με δαπάνες των πολιτών, ρύθμιση για τα πανωτόκια, δεν έλυσε το πρόβλημα και υποσχέθηκε ξανά. Σας θυμίζω ότι:
«η Κυβέρνηση επεξεργάζεται το θέμα και σύντομα θα φέρει νέα ρύθμιση εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.»
Σήμερα η ανάγκη για νέα ρύθμιση του θέματος των πανωτοκίων έχει διαπιστωθεί στην πράξη και γιατί αυτό; Γιατί χιλιάδες αγρότες έχουν μείνει εκτός ρύθμισης. Τα στοιχεία τα έχετε και σας αναφέρω έξι κατηγορίες δανείων οι οποίες δεν έχουν ενταχθεί στις ευνοϊκές ρυθμίσεις της διάταξης.
Πρώτη, δεν υπάγονται στη ρύθμιση δάνεια που ελήφθησαν με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.
Δεύτερη, στους αλληλόχρεους λογαριασμούς όπως παραδεχθήκατε επειδή στο ποσό της τελευταίας εκταμίευσης περιλαμβάνονται και τόκοι καταλήγουμε σε πολλαπλάσια οφειλή.
Τρίτη, τα στεγαστικά δάνεια των αγροτών δεν εντάσσονται στις ειδικές διατάξεις του νόμου περί διπλασίου αλλά στις γενικές με αρχικό κεφάλαιο γιατί χαρακτηρίζονται δάνεια που δεν έχουν σχέση με αγροτική δραστηριότητα.
Τέταρτη, δεν εντάσσονται στις ειδικές ρυθμίσεις δάνεια που ελήφθησαν ως κεφάλαιο κίνησης για εμπορία αγροτικών προϊόντων που παράγουν οι ίδιοι.
Πέμπτη, δεν εντάσσονται σε ρυθμίσεις στο σύνολό τους όσα δάνεια έχουν άληκτες δόσεις ακόμη και αν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες ορισμένες.
Και τελευταία περίπτωση για την οποία πρέπει να ρυθμίσετε το θέμα για όσους την 31 Δεκεμβρίου 2000 δεν είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές και εφ όσον έχουν καταβάλει το διπλάσιο της οφειλής να θεωρείται ότι το δάνειο είναι ξοφλημένο.
Κύριε Υπουργέ, σήμερα θέλουμε και πρέπει να μας απαντήσετε αν προτίθεστε και πότε να καταθέσετε νέα ρύθμιση στη Βουλή υλοποιώντας την υπόσχεση του Πρωθυπουργού που δόθηκε εδώ μέσα το Φλεβάρη του 2005 και να μην αποδειχθεί -γιατί το επικοινωνιακό δικαιολογεί την έκφραση- ότι είναι πραγματική η ″απάτη″. Αυτό είναι το ερώτημα των χιλιάδων οφειλετών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας & Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, κατ’ αρχήν ποια είναι η πορεία του συγκεκριμένου ζητήματος που είπατε, από το 1990 που πράγματι από τότε ξεκίνησε σε μια εποχή που η διακύμανση των επιτοκίων εκινείτο ιδιαίτερα υψηλά. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογείται μια ολόκληρη δεκαετία των προηγουμένων κυβερνήσεων που δεν φρόντισαν να προσεγγίσουν και να δώσουν λύση στο συγκεκριμένο θέμα.
Η πρώτη προσέγγιση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις έγινε το 2000 και βέβαια δεν δόθηκαν οι ανάλογες λύσεις. Όλες αυτές οι αιτιάσεις που αναφέρατε πράγματι εντάσσονται ακριβώς σε αυτές τις δυο ρυθμίσεις.
Σε ότι αφορά την τελευταία ρύθμιση που έκανε η σημερινή κυβέρνηση, εμείς είχαμε υποσχεθεί προεκλογικά και πιέζαμε τότε την κυβέρνηση να φέρει σχετική ρύθμιση για να λύσει το θέμα.
Είναι γεγονός ότι και με αυτή τη ρύθμιση υπάρχουν προβλήματα στην πράξη είτε έχουν σχέση με τη μηχανογράφηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, είτε προβλήματα που δεν είχαν προβλεφθεί. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να προβλεφθούν περιπτώσεις που έχουν μεσολαβήσει συμβάσεις μεταξύ των πιστωτικών ιδρυμάτων και των οφειλετών όπως αυτές που αναφέρατε σχετικά με τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου όπου έγινε κατάπτωση αυτής της εγγύησης, μεταφέρθηκε η υποχρέωση στο δημόσιο ταμείο. Δεν μπορούμε να ξαναγυρίσουμε πίσω για να πάμε πάλι σε αυτές τις συμβάσεις εξ υπ’ αρχής. Και σίγουρα δεν εντάσσονται αυτές. Από εκεί και πέρα τα επιμέρους προβλήματα που υπάρχουν σε όλη αυτή την εφαρμογή αυτού του νόμου μπορούν να ξεπεραστούν και από την πλευρά των πιστωτικών ιδρυμάτων. Και ασφαλώς η κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να επανέλθει σε ένα θέμα στο οποίο έδωσε μια λύση. Ίσως δεν είναι ικανοποιητική για όλους, αλλά δεν μπορεί να δοθεί κα νέα διεύρυνση γιατί ακριβώς στους συμβαλλομένους δεν υπάρχει μόνο ένας. Υπάρχουν και οι τράπεζες που πρέπει κανείς να λάβει υπόψη και την πλευρά εκείνη χωρίς βέβαια να παραγνωρίζει το κοινωνικό συμφέρον.
