Ομιλία του Βουλευτή Βασίλη Κεγκέρογλου στις 05/02/2009 στη συζήτηση επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των κατόχων απολυτηρίου Επαγγελματικού Λυκείου και άλλες διατάξεις».
Η χώρα έχει οδηγηθεί σε περιπέτεια. Οποιοσδήποτε παρακολουθεί το τι γίνεται τούτη την ώρα στην Ελλάδα, το διαπιστώνει. Έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας στο εξωτερικό, έχουμε χάσει τις δυνατότητες που έχουμε σαν χώρα. Η παιδεία και η εκπαίδευση δεν ξέφυγαν από τις αντιφατικές πολιτικές και το αδιέξοδο, τη δύνη που οδηγεί τη χώρα.
Το 2006, θυμάμαι σαν τώρα, με πολύ συνοπτικές διαδικασίες, ήρθε εδώ ο κ. Καλός, έτοιμος υποτίθεται, να νομοθετήσει για την τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση. Έφερε ένα νομοσχέδιο με δεκάδες υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα που προέβλεπε, χωρίς σχέδιο, χωρίς να ξέρει τι θα κάνει την επόμενη μέρα, να καταργήσει τα ΤΕΕ και να ιδρύσει να λεγόμενα ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ. Η έλλειψη σχεδίου οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Βέβαια δεν μπορεί να υπάρξει σχέδιο για την τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση, όταν δεν υπάρχει σχέδιο για τη χώρα, όταν δεν υπάρχει σχέδιο για την προοπτική ανάπτυξης, γιατί η τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση είναι το κομμάτι της εκπαίδευσης της παιδείας που κατ’ εξοχήν πρέπει να συνδέεται με τα οικονομικά και κοινωνικά συμβαίνοντα, με την οικονομική και παραγωγική διαδικασία. Και όταν δεν υπάρχει βέβαια γενικότερο σχέδιο, είναι επόμενο να οδηγηθεί και σε αδιέξοδο η όποια επιλογή για την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση.
Επιλέξατε να καταργήσετε –το κάνατε- χρήσιμες ειδικότητες, δυναμικές ειδικότητες που προσέφεραν στην παραγωγική διαδικασία, στην οικονομική τοπική δραστηριότητα. Δημιουργήσατε τεχνητά υπεράριθμους εκπαιδευτικούς, αφού καταργήθηκαν οι αντίστοιχες ειδικότητες που αυτοί έκαναν μάθημα. Οι μαθητές έχασαν την εμπιστοσύνη τους στο Υπουργείο Παιδείας, σε σχέση με την τεχνική- επαγγελματική εκπαίδευση. Τουλάχιστον αυτό το δείχνει ο μειωμένος αριθμός που επέλεγε από τότε και μετά την τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση. Δημιουργήσατε δύο εκπαιδευτικά μορφώματα, που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της παραγωγικής, της οικονομικής διαδικασίας. Δημιουργήσατε ένα ολίγον λύκειο και μια ολίγον τεχνική σχολή, κατά το ολίγον έγκυος, κύριε συνάδελφε.
Τα ΕΠΑ.Λ έχουν καταταχθεί από τους ίδιους τους μαθητές πιο χαμηλά από τα γενικά λύκεια. Αυτό, όσον αφορά τη γενική παιδεία. Ταυτόχρονα όμως δεν παρέχουν επαρκή ειδίκευση. Οι δε ΕΠΑ.Σ, ενώ υπολείπονται των αντίστοιχων πρώην ΤΕΕ, δεν διδάσκουν καθόλου μαθήματα ελληνικής παιδείας. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα –το ξαναλέω- της έλλειψης σχεδίου και προσανατολισμού.
Φτάσαμε σήμερα, τρία χρόνια μετά από εκείνη τη νομοθετική πρωτοβουλία, τελειόφοιτοι μαθητές των ΕΠΑ.Λ να μη γνωρίζουν ακόμη τους όρους με τους οποίους θα διαγωνιστούν, προκειμένου να εισαχθούν στα ΤΕΙ και στα ΑΕΙ. Αυτή είναι η αντιφατική πολιτική, αυτή η αναποτελεσματική πολιτική. Μετά από σειρά ερωτήσεων, μάθαμε ότι το Νοέμβριο είχε ήδη κατατεθεί η ρύθμιση που αφορούσε την εισαγωγή. Σήμερα είναι Φεβρουάριος. Πρέπει σε λίγο να συμπληρωθούν τα μηχανογραφικά. Αυτό, νομίζω, είναι μια ασυνέπεια του Υπουργείου που δεν δικαιολογείται.
Έρχομαι τώρα σε ένα άλλο θέμα. Κύριε Υπουργέ, το 2005 αποκαλύφθηκε ότι Υπουργοί και άλλοι, κολλητοί των Υπουργών, αξιοποιούσαν πιθανόν παράθυρα στους νόμους και μετέγραφαν τα παιδιά τους, τα ανίψια τους, ή τα παιδιά των φίλων τους, χωρίς να το δικαιούνται με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου.
Επειδή συνέβη αυτό με τους πολιτικούς, τι ψήφισε η Βουλή; Διατάξεις που απαγορεύουν στα παιδιά του λαού να έχουν τη δυνατότητα μεταγραφής. Επειδή οι Υπουργοί, οι Βουλευτές, όλοι εμείς, μπορεί να παραβαίναμε έναν νόμο, αυτό σημαίνει ότι θα απαγορεύσουμε και στους πολίτες να έχουν δικαίωμα στη μόρφωση; Αυτό είναι απαράδεκτο. Δεν μπορεί το πολιτικό σύστημα να απαξιώνεται με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορεί να συνεχίζουν να ισχύουν αυτές οι λογικές προκειμένου εμείς να καλύψουμε αυτό το οποίο έχουμε ως έλλειμμα.
Τι συμβαίνει; Αποκλείονται οι απόφοιτοι εσπερινών λυκείων ΤΕΕ από τη διαδικασία μεταγραφής. Δεν έχουν δικαίωμα. Η αιτιολογία ποια είναι; Στις απαντήσεις εδώ που έχω από τον κ. Ταλιαδούρο είναι ότι εισάγονται με ειδικές διατάξεις. Εισάγονται προφανώς με ειδικές διατάξεις, αλλά μετά από την εισαγωγή τους είναι ισότιμοι φοιτητές.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι οποίοι σπουδάζουν σε εσπερινά λύκεια και σε ΤΕΕ; Είναι φτωχά παιδιά; Είναι παιδιά φτωχών οικογενειών συνήθως τρίτεκνων και πολύτεκνων; Είναι άνθρωποι που δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες. Κι εμείς τι λέμε; Ενώ ο θεσμός των μεταγραφών σκοπό έχει να διευκολύνει και να απαλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, να διευκολύνει οικογένειες που αδυνατούν οικονομικά να ανταπεξέλθουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους κοντά στον τόπο που κατοικούν οι γονείς, απαγορεύει ακριβώς στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη να έχουν τη δυνατότητα μεταγραφής. Και δεν λέει κανείς να έχουν προνομιακή μεταχείριση. Όμως να έχουν την ίδια μεταχείριση που έχουν και οι εισαχθέντες με τα άλλα συστήματα.
Το θεωρώ απαράδεκτο. Είναι παραλογισμός. Και εξηγούμαι: Άνθρωποι οι οποίοι καταλαμβάνουν μία θέση στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γιατί ως εργαζόμενοι κατάφεραν να μπουν σε πανεπιστήμιο και έχουν τη θέση τους στο πρωτοσέλιδο των εφημερίδων –πάμπολα τα παραδείγματα- δεν έχουν θέση στην πολιτική της Κυβέρνησης. Δεν ενδιαφέρεται η Κυβέρνηση γι’ αυτούς τους ανθρώπους από εκεί και πέρα;
Εργαζόμενη μητέρα από την Κρήτη που κατάφερε να περάσει στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου –ένα από τα πολλά παραδείγματα- της αφαιρείται η δυνατότητα να κάνει αίτηση μεταγραφής για το Παιδαγωγικό του Πανεπιστημίου Κρήτης. Μα, είναι εργαζόμενη στο Ηράκλειο. Πως την υποχρεώνετε να κάθεται στη Ρόδο, την ώρα που μπορεί να πάει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης;
Ακόμα πιο μεγάλος παραλογισμός είναι αυτό που συμβαίνει με ορισμένα τμήματα των ΤΕΙ. Ακούστε μία περίπτωση: Έχει περάσει στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και του απαγορεύει να πάει σε περιφερειακό ΤΕΙ και μάλιστα σε τμήμα που δεν έχει συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός που προβλεπόταν. Γνωρίζετε ότι τα τμήματα Φυτικής Παραγωγής και άλλα όμως έχουν εισακτέους πολύ λιγότερους στα περιφερειακά ιδίως ΤΕΙ από αυτούς που προβλέπονται. Και ενώ είναι υπεράριθμοι ουσιαστικά με τις μεταγραφές που γίνονται νόμιμες, ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης ή Αθήνας, του απαγορεύει να κάνει αίτηση για να πάει σε ένα περιφερειακό ΤΕΙ. Δεν είναι παραλογισμός αυτός; Παραλογισμός χειρίστου είδους! Και όποιος επιχειρηματολογεί και στηρίζει αυτήν την κατάσταση, νομίζω ότι δεν στέκει ο ίδιος στα λογικά του. Γιατί πρώτα πρέπει να ξεκινούμε από τα απλά πράγματα της ζωής και μετά να ανακαλύπτουμε πολιτικές και φιλοσοφίες και δεν ξέρω εγώ και τι άλλο.
Στις 7 Οκτωβρίου μου απάντησε ο κ. Ταλιαδούρος ότι το ΥΠΕΘ θα μελετήσει το αίτημα αυτό σε ενδεχόμενη τροποποίηση των ισχυουσών περί μεταγραφών διατάξεων, όμως στις 6 Νοεμβρίου μου έδωσε μία πανομοιότυπη απάντηση, αλλά έλειπε η τελευταία παράγραφος. Είπε ότι θα το μελετήσει και θα το εξετάσει. Εγώ το επαναφέρω και συνέλθετε, τουλάχιστον ένα τόσο απλό θέμα να το λύσουμε. Μας κοροϊδεύουν. Αν δεν μπορούμε να λύσουμε αυτά τα απλά ζητήματα, θέλουμε να λύσουμε τα μεγάλα της χώρας; Είναι δυνατόν;
