Στην ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας επισημαίνεται ότι η αύξηση του κοινωνικού μερίσματος στη χώρα μας δε διαχέεται προς όλους, με αποτέλεσμα ο ένας στους πέντε έλληνες να είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Η ορθή αυτή διαπίστωση απηχεί μέρος μόνο της πραγματικότητας που βιώνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που αντιμετωπίζουν καθημερινά όλο και περισσότερες δυσκολίες για την επιβίωσή τους.
Η αύξηση των έμμεσων φόρων, η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση των ισχυρών και κυρίως η ασύδοτη λειτουργία συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας και της αγοράς, αποτελούν μερικούς από τους ιμάντες μεταφοράς εισοδήματος από τους πολλούς και λίγους.
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. δε συγκινείται από την όξυνση και διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, που προκαλεί η πολιτική της και επιμένει στην ίδια κατεύθυνση, γεγονός που επιβεβαιώνεται και με τον προϋπολογισμό του 2007.
Ιδιαίτερο όμως ενδιαφέρον παρουσιάζει η πολιτική της Κυβέρνησης έναντι των υπερκερδών των τραπεζών. Αφού έχει οδηγήσει τους περισσότερους έλληνες εργαζόμενους, συνταξιούχους, μικρομεσαίους, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες στις τράπεζες, δεν παίρνει κανένα μέτρο για την προστασία τους.
Το αδιέξοδο, στο οποίο οδηγούνται τα ελληνικά νοικοκυριά, αποτυπώνεται στη μεγάλη αύξηση του δανεισμού που μόνο το τελευταίο εννιάμηνο ξεπερνά το 27,7%.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σ’ ένα ασφυκτικό κλίμα, που δημιουργεί η αύξηση των ακάλυπτων επιταγών και η αδυναμία να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις του δανεισμού.
Η Κυβέρνηση αντί να πάρει μέτρα που θα τονώσουν την αγορά, στα πλαίσια συγκεκριμένου σχεδίου με σαφή προσδιορισμό του αναπτυξιακού ρόλου των τραπεζών, στηρίζει μονομερώς την ανταγωνιστικότητα των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων.
Η ″ελεύθερη αγορά″ λειτουργεί χωρίς ανταγωνισμό ως ασύδοτη αγορά. Το γεγονός ότι οι τράπεζες στη χώρα μας σημειώνουν υπερκέρδη, δεν αμφισβητείται από κανένα.
Η ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από έρευνα που διεξάγει, έχει διαπιστώσει για την Ελλάδα πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια χορηγήσεων και σ’ αυτά των καταθέσεων, που είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, καθώς και υψηλές χρεώσεις των καταναλωτών στις τραπεζικές τους συναλλαγές. Οι καταχρηστικές διατάξεις των συμβάσεων έχουν πολλές φορές κριθεί από τα δικαστήρια.
Η φορολόγηση του 15% των αποθεματικών των τραπεζών αποτελεί την κυβερνητική παραδοχή για την κατάσταση και ταυτόχρονα άλλοθι για την κυβερνητική πολιτική.
Μια ουσιαστική φορολόγηση των αποθεματικών θα μπορούσε παράλληλα με άλλα μέτρα και πολιτικές να δώσει αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. δε φαίνεται να έχει τη βούληση αλλά ούτε τη δυνατότητα να εκπονήσει και να εφαρμόσει τέτοιες πολιτικές.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πέρα από την αποκάλυψη της επιζήμιας για τον τόπο και τους πολίτες πολιτικής της Ν.Δ., προχωρεί με δικές του επεξεργασίες σε νέες προτάσεις.
Η πρόσφατη επεξεργασία και η κατάθεση στη Βουλή από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρότασης νόμου “για την προστασία των δανειοληπτών στις τραπεζικές δανειακές συμβάσεις, την αποζημιωτική συλλογική αγωγή και τις αρχές λειτουργίας των οργάνων επίλυσης καταναλωτικών διαφορών ” δείχνει την υπευθυνότητα του σήμερα ως αντιπολίτευση και προοιωνίζει την αποτελεσματικότητα του αύριο, ως Κυβέρνηση.
Βασίλης Κεγκέρογλου
Βουλευτής Ηρακλείου ΠΑ.ΣΟ.Κ.
