ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΕ΄
Πέμπτη, 23 Οκτωβρίου 2008
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Προστασία δανειοληπτών και άλλες διατάξεις».
Στη χθεσινή συνεδρίαση ολοκληρώθηκε η συζήτηση και ψηφίστηκε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου, καθώς και οι τροπολογίες ως μία ενότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ηρακλείου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Μετά την περιεκτική ομιλία του Προέδρου μας που αφορούσε ένα νέο σχέδιο ανάπτυξης για τη χώρα, ένα αποτελεσματικό σχέδιο για τη στήριξη των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, λίγα κανείς μπορεί να προσθέσει παρά μόνο στην ίδια κατεύθυνση προκειμένου να υπάρξουν πραγματικές συγκλίσεις προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική αντιμετώπιση και της υπάρχουσας κατάστασης στη χώρα μας, αλλά και των όποιων επιπτώσεων από τη διεθνή οικονομική συγκυρία.
Πριν να μπω στα θέματα που αφορούν το νομοσχέδιο, θα κάνω δύο σχόλια σε σχέση με θέματα που ανέφερε ο Υπουργός προηγουμένως.
Όσον αφορά την απορροφητικότητα για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και το ΕΣΠΑ είναι γνωστό ότι το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το ΕΣΠΑ έχει καθυστερήσει δύο σχεδόν χρόνια αδικαιολόγητα. Αυτή η μεγάλη καθυστέρηση του ΕΣΠΑ δημιουργεί ένα κενό στην υλοποίηση υποδομών απαραίτητων για τη χώρα στη λειτουργία προγραμμάτων, στη χρηματοδότηση δράσεων που θα ενίσχυαν την οικονομική δραστηριότητα. Τεράστια η ευθύνη της κυβέρνησης που για δημοσιονομικούς καθαρά λόγους προκειμένου να μην εμφανίζονται και να μην καταβάλλει την εθνική συμμετοχή, δεν ξεκινά το ΕΣΠΑ. Και δεν είναι η αιτία ότι δεν έχει κλείσει το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης γιατί αυτά μπορούν παράλληλα να λειτουργήσουν, ένα Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που πραγματικά από τότε που ανέλαβε η κυβέρνηση έπεσε σε περιπέτειες. Γιατί αντί να κάτσουν και να σχεδιάσουν πώς θα δουλέψουν αποτελεσματικά για να αυξηθεί η απορροφητικότητα των έργων, τι έκαναν; Βρήκαν τρόπους για να παρουσιάζουν καλά νούμερα μόνο.
Ο πρώτος τρόπος που βρήκαν ήταν να μειώσουν τον προϋπολογισμό του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης με τη μείωση της εθνικής συμμετοχής από 25% σε 15%. Αυτό βέβαια εξυπηρετεί τη μείωση της δημόσιας δαπάνης και ταυτόχρονα ανεβάζει εικονικά τα νούμερα της απορροφητικότητας, όμως στην ουσία δεν παράγεται έργο. Μόνο στα χαρτιά φαίνεται σε ποσοστιαία βάση η μεγαλύτερη απορροφητικότητα.
Και το δεύτερο που έκαναν το οποίο θεωρώ και έγκλημα, αν θέλετε για τον τόπο μας, επινόησαν τα βαφτίσια.
Τι είναι τα βαφτίσια; Έργα που είχαν υλοποιηθεί με εθνικούς πόρους, προγράμματα που γίνονται με εθνικούς πόρους, τα περνούν μέσα στο ΟΠΣ, στο σύστημα και τα χρεώνουν στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αυτό βέβαια εξυπηρετεί από πρώτη όψη την εθνική οικονομία, διότι απορροφούμε πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χάνει ο τόπος, χάνουν οι πολίτες. Γιατί με τα χρήματα αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν δούλευαν περισσότερο η Κυβέρνηση και όλο το σύστημα, θα μπορούσαν να υλοποιηθούν νέα έργα και νέες δράσεις ωφέλιμες για τους πολίτες. Αυτές είναι οι αιτίες που δεν ξεκινά το Τέταρτο, αυτές είναι οι αιτίες που εμείς με 30% που μας λέγατε μόνο ότι είχαμε δήθεν απορροφητικότητα, είχαμε υλοποιήσει το 80% σε πραγματική βάση του Τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Και αν ίσχυε αυτό το 30% με το υπόλοιπο 70%, πείτε μας τι έργο έχετε κάνει, που πήγαν τα λεφτά, αφού σε όλη την περιφέρεια βλέπουμε να έχουν σταματήσει τα έργα και να γίνονται μόνο όσα είχαν ενταχθεί και χρηματοδοτήσει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Ας μην μιλάτε, λοιπόν, για καθυστερήσεις στο Τρίτο, γιατί έχετε ακέραια την ευθύνη στο κλείσιμό του και ας ξεκινήσετε επιτέλους το Τέταρτο για να υπάρχει μία συμβολή στη δύσκολη τούτη ώρα στη διεύρυνση της οικονομικής δραστηριότητας.
Διεθνής κρίση. Γίνεται πολύ κουβέντα για τη διεθνή κρίση και αυτά είναι πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή και η υπάρχουσα κατάσταση στη χώρα μας και οι πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης που οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση είναι δεδομένες. Αν καθίσουμε να τα αναλύσουμε, εάν μιλήσουμε τη γλώσσα της ειλικρίνειας, θα αποδεχτούμε ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια όχι όμως και της διεθνούς κρίσης, όχι και των επιταγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πολλές φορές ακούγονται. Αποκλειστικό θέμα δικό μας είναι στα πλαίσια βέβαια των αποφάσεων και των λειτουργιών που η Κυβέρνηση κάθε φορά προσδιορίζει.
Η διεθνής κρίση αντιμετωπίζεται από την Κυβέρνηση πάλι επικοινωνιακά. Πρώτον, βρήκε άλλοθι για να χρεώσει εκεί την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής. Όλα όσα συνέβαιναν μέχρι πρωτινός σε αυτόν τον τόπο οφείλονταν στο κακό ΠΑΣΟΚ. Επειδή αυτή η κασέτα, όπως και όλες οι κασέτες έχουν έναν συγκεκριμένο χρόνο λειτουργίας, είχε φθαρεί, δεν ακουγόταν πια, είχαν βαρεθεί οι πολίτες να ακούν το ίδιο ποίημα, την ίδια κασέτα, το ίδιο παραμύθι, χρειαζόταν ένα καινούργιο σύνθημα. Βρήκε τη διεθνή κρίση. Στη διεθνή κρίση οφείλονται όλα. Ε, όχι! Άλλες οι συνέπειες της διεθνούς κρίσης, που δεν τις έχουμε δει ακόμα στη διεθνή οικονομία και άλλα αυτά τα οποία έγιναν μέχρι τώρα.
Δεύτερον, τη βρήκε ως δικαιολογία προκειμένου να συνεχίσει την ενίσχυση του κεφαλαίου στον τόπο μας, προκειμένου να ενισχύσει τις τράπεζες, που ενώ πλουσιοπάροχα, όπως λέει, 28 δισεκατομμύρια είναι στη διάθεση τους, καμία τράπεζα δεν θέλει να κάνει αίτημα για να ενταχθεί στο πρόγραμμα. Διότι αυτό έχει και το επιχειρηματικό ρίσκο, να φανεί ποια τράπεζα έχει αδυναμία, εάν υπάρχει τράπεζα που έχει αδυναμία. Πλην κάποιες μικρές, ή πλην κάποιες οι οποίες έχουν οδηγηθεί με επενδύσεις σε επικίνδυνα τοξικά ή δεν ξέρω πως αλλιώς λέγονται προϊόντα που έχουν ρισκάρει, δεν υπάρχει κατά την άποψή μου πρόβλημα σε πραγματική βάση. Το πρόβλημα είναι να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, να υπάρχει μία κυβερνητική πολιτική η οποία να εγγυάται την ομαλή λειτουργία του συστήματος, αλλά πραγματικό πρόβλημα δεν υπάρχει. Η κερδοφορία των τραπεζών τα προηγούμενα χρόνια, τα υπερκέρδη που δημιούργησαν, είναι από μόνα τους εγγύηση για τη συνέχιση της λειτουργίας των τραπεζών.
Βρήκε, λοιπόν, ως δικαιολογία τη διεθνή κρίση για να δώσει και άλλα στο κεφάλαιο, να προσθέσει στα ήδη υπερκέρδη των τραπεζών.
Εμείς ζητάμε με τις προτάσεις μας –κατατέθηκαν από τον Πρόεδρο και δεν θα τις επαναφέρω- να έχει το μέρισμα ο πολίτης. Χωρίς μέρισμα του πολίτη σε αυτήν την ιστορία θα είναι καθαρή ληστεία, μέρισμα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της οικονομικής δραστηριότητας και κυρίως του μικρού καταθέτη και του δανειολήπτη.
Ας πούμε, όμως, μια και αναφέρομαι στο θέμα της διεθνούς κρίσης, τι γίνεται με τα καύσιμα.
Εδώ πρέπει να δούμε τι γίνεται σε αυτόν τον τόπο. Η ληστεία συνεχίζεται. Όταν η διεθνή τιμή του αργού πετρελαίου ανέβαινε, στον τόπο μας είχαμε περισσότερη άνοδο απ’ ό,τι σε άλλες χώρες. Εκτός από την τιμή αυξανόταν και το ποσοστό κέρδους, διυλιστηρίων, εταιρειών διανομής και εν μέρει πρατηρίων. Ανέβαιναν πολύ περισσότερο οι τιμές στον τόπο μας απ’ ό,τι σε άλλες χώρες. Τώρα που άρχισε να πέφτει η τιμή συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο. Ενώ στις άλλες χώρες πέφτουν με μία ομαλότητα, στον τόπο μας δεν πέφτουν. Πέρυσι τέτοια εποχή το πετρέλαιο είχε 86 δολάρια και 58 λεπτά το πετρέλαιο θέρμανσης. Τούτη την ώρα που μιλάμε το πετρέλαιο θέρμανσης είναι από 75 λεπτά και πάνω. Το ίδιο και με την αμόλυβδη. Η ληστεία συνεχίζεται.
Αφήστε το παραμύθι του πλαφόν που το βάλατε την ώρα που έπεφτε, για να κρατήσετε τις τιμές προς τα πάνω. Το πλαφόν έπρεπε να μπει όταν ανέβαιναν οι τιμές, για να τις κρατήσει χαμηλά και όχι τώρα που πέφτουν, για να τις κρατήσει ψηλά. Αν τολμάτε βάλτε πλαφόν στα διυλιστήρια της εταιρείας διανομής και όχι στον πρατηριούχο που αν αγοράζει ακριβά δεν μπορεί να πουλήσει φθηνότερα. Είναι δυνατόν;
Κλείνω κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι ο τόπος χρειάζεται ένα αποτελεσματικό σχέδιο ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, ένα σχέδιο που πρέπει να το δούμε από την αρχή. Αυτά τα οποία μέχρι τώρα έχει ανακοινώσει η Κυβέρνηση είναι σπασμωδικά, αποσπασματικά και δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να σπαταλούν και άλλους πόρους προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, προς το κεφάλαιο, αδιαφορώντας για την τύχη του πολίτη.
Ευχαριστώ.