Πολιτών αίτημα η Αλλαγή

Η πολύπλευρη οικονομική, κοινωνική, πολιτική και αξιακή κρίση που διερχόμαστε, προϋπήρχε των διεθνών εξελίξεων και οξύνεται απ’ αυτές. Αδιέξοδο στην οικονομία και της χώρας και των νοικοκυριών. Μειωμένο εισόδημα και αυξημένο κόστος διαβίωσης για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες. Οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση στην περιφέρεια και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο. Καθηλωμένες τιμές και υψηλό κόστος παραγωγής.
Τα καρτέλ κυριαρχούν παντού. Η αγορά στενάζει κι αντί στήριξη στην πραγματική οικονομία και τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, έδωσαν 28 δισ. στις τράπεζες και με τον Προϋπολογισμό δίνουν τα ρέστα στους ισχυρούς και 7 δισ. νέους φόρους τους πολίτες.
Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίστηκε. Νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και προσωπικό! Σταματούν τα κοινωνικά προγράμματα, κλείνουν βρεφονηπιακοί σταθμοί. Η δημόσια εκπαίδευση απαξιώνεται καθημερινά. Οδηγούν σε καταλήψεις, δεν ακούν τα μηνύματα, αρνούνται το βήμα στη νέα γενιά για να εκφραστεί.
    Αδιαφανής και ιδιοτελής διαχείριση της εξουσίας. Δίκαιο για τους ισχυρούς και προτεραιότητα για τους «ημετέρους», σήψη, διαφθορά. Τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα εκτός από κλοπή δημόσιου χρήματος, που πληρώνουν οι πολίτες, εκφράζουν και την αξιακή παρακμή των κυβερνώντων που δηλητηριάζει την κοινωνία και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Κι ενώ οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νέοι, οργίζονται και δικαίως αμφισβητούν την αξιοπιστία της πολιτικής, αυτοί προσπαθούν να πείσουν ότι για όλα φταίνε οι άπληστοι καλόγεροι και χρηματιστές, οι ανίδεες διοικήσεις και τα συμβούλια που ″παραπλάνησαν″ τους Υπουργούς. Για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ο Πρωθυπουργός ξαναείπε: «Δεν ήξερα, με παραπληροφόρησαν. Αλλά αναλαμβάνω τις ευθύνες».
Ανάληψη όμως της πολιτικής ευθύνης δε σημαίνει ότι «παραμένουμε, πάση θυσία, γαντζωμένοι στην εξουσία για την περαιτέρω λαφυραγώγηση του κράτους¨. Οι πολίτες δεν το δέχονται και ζητούν να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου, με πίστη στις δυνατότητες του λαού και της νεολαίας, μπορούν να φέρουν ξανά την ελπίδα στον τόπο, μέσα από ένα νέο δρόμο ανάπτυξης και μια ευρύτατη αναδιανομή όχι μόνο του πλούτου, αλλά και της εξουσίας, των δυνατοτήτων και των δικαιωμάτων.