ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΣΤ΄
Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2006
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εισερχόμαστε στην πρώτη επίκαιρη ερώτηση του δευτέρου κύκλου με αριθμό 33/31-10-2006 του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την ίδρυση και λειτουργία μονάδας υποκατάστασης στο Ηράκλειο κ.λπ.
Συγκεκριμένα η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής: «Στη συζήτηση της υπ. αριθμόν 5699/16-12-2005 ερώτησής μου στην Ολομέλεια της Βουλής την Τρίτη 7-3-2006, ο Υφυπουργός κ. Γιαννόπουλος υποσχέθηκε ότι θα δημιουργηθεί μονάδα υποκατάστασης στο Ηράκλειο, εφόσον υπάρξουν δύο προϋποθέσεις: α) Να προσφερθεί χώρος σ’ ένα από τα δύο νοσοκομεία, Βενιζέλειο ή Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠαΓΝΗ) και β) να συνδράμει η αυτοδιοίκηση στη δημιουργία της μονάδας.
Μετά από αυτή τη συζήτηση στη Βουλή με επιστολή μου προς το Νομάρχη Ηρακλείου, το Δήμαρχο Ηρακλείου, τον Πρόεδρο της ΔΥΠΕ και τους προέδρους των δύο Νοσοκομείων ζήτησα τη συμβολή τους, ώστε να υλοποιηθεί η δέσμευση του κυρίου Υφυπουργού.
Παρότι μόνο η τότε διοίκηση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠαΓΝΗ) είχε ανταποκριθεί εγγράφως και θετικά, όπως γνωρίζετε, δεν προχώρησε η ίδρυση της μονάδας για γραφειοκρατικούς λόγους που επικαλέστηκε η νέα διοίκηση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΠαΓΝΗ).
Επειδή η δημιουργία της μονάδας υποκατάστασης δεν μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με τις ευχές
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός
Αν προτίθεται να πάρει πρωτοβουλίες για την αποτελεσματική συνεργασία των φορέων που εποπτεύει το Υπουργείο, Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠαΓΝΗ), Βενιζέλειο Νοσοκομείο και ΟΚΑΝΑ, ώστε να δημιουργηθεί επιτέλους η μονάδα υποκατάστασης στο Ηράκλειο».
Ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Γιαννόπουλος έχει το λόγο, για τρία λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά θα έλεγα ότι δεν είμαι ευτυχής για να απαντάω ξανά σήμερα στον εκλεκτό συνάδελφο τον κ. Κεγκέρογλου σε μια ερώτηση που είχε γίνει για ένα τόσο σοβαρό θέμα που ταλαιπωρεί και βασανίζει την κοινωνία μας, όχι μόνο την ελλαδική αλλά και όλες τις κοινωνίες παγκοσμίως. Το φαινόμενο αυτό κάθε μέρα αντί να βελτιώνεται σε επιδόσεις, δυστυχώς επιδεινώνεται.
Θα πίστευα, μετά από τις δεσμεύσεις που ανέλαβα, ότι πράγματι στο χώρο αυτό της δημιουργίας μιας μονάδος υποκαταστάτων θα είχε βρεθεί κάποια λύση.
Κύριε συνάδελφε, πραγματικά σ’ ένα έγγραφο το οποίο έχουμε από την υπηρεσία του Νοσοκομείου, του ΠεΠαΓΝΗ, την Υπηρεσία Χωροταξίας –μπορεί να έχετε ενημερωθεί από τον κύριο Νομάρχη και τους τοπικούς παράγοντες- ούτε λίγο, ούτε πολύ στο θέμα της ίδρυσης μονάδος υποκαταστάτων στο Ηράκλειο αποφασίζει και λέει ότι λόγω του ότι έχουν καλυφθεί οι συντελεστές δόμησης στο Νοσοκομείο στο ΠεΠαΓΝΗ, δεν υπάρχει η δυνατότητα ανεγέρσεως, τοποθετήσεως μιας τέτοιας μονάδος, για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις οι οποίες υπάρχουν σ’ αυτό τον λίαν ευαίσθητο τομέα.
Κύριε συνάδελφε, σας λέω με ειλικρίνεια ότι θα ελέγξω ακριβώς αυτό το έγγραφο εάν όντως συμβαίνει να μην υπάρχει συντελεστής δόμησης ή αποτελεί ένα έντεχνο στοιχείο το να μας πουν με ειλικρίνεια ότι, ξέρετε, δεν θέλουμε να δημιουργηθεί μονάδα στον αύλειο χώρο του Νοσοκομείου.
Και εδώ –το έχω πει και άλλες φορές- δοκιμάζεται η κοινωνία μας, δοκιμαζόμαστε όλοι μας όσον αφορά την υποδοχή μιας τέτοιας μονάδος που πιστεύουν πολλοί ότι εάν μεν τοποθετείται και χωροθετείται δίπλα στο σπίτι τους ότι αυτό ενδεχομένως προσβάλει το κοινωνικό τους status ή ότι δημιουργεί προβλήματα και προϋποθέσεις υποβάθμισης του σπιτιού τους, της γειτονιάς τους.
Εάν υπάρχει κάτι τέτοιο το οποίο εκδηλώνεται κατ΄ αυτόν τον τρόπο με ένα έγγραφο θα ελεγχθεί όσον αφορά όπως σας είπα και πάλι κύριοι συνάδελφοι, για την πρόθεση για να γίνει ή να μη γίνει μια μονάδα.
Όπως καταλαβαίνετε βέβαια δεν μπορεί να επιβάλει κανείς τη δημιουργία τέτοιων μονάδων ακόμη και στον αύλιο χώρο ενός νοσοκομείου. Εκεί είναι που πρέπει να έχουμε σε όλες αυτές τις δομές τη δυνατότητα της επικοινωνίας, της ενημέρωσης, και της προετοιμασίας της κοινωνίας, έστω της νοσοκομειακής, έστω των λειτουργών της υγείας και όλων των εμπλεκομένων σε ένα χώρο ή ακόμα και σε μια περιοχή, σε μια γειτονιά.
Θα έπρεπε να έχουμε –και γι’ αυτό κρατάω την επιφύλαξη- την σωστή ενημέρωση, να μας πουν με ειλικρίνεια ή θέλουμε ή δεν θέλουμε. Και γι’ αυτό θα ελέγξω εάν όντως έχουν εξαντληθεί οι συντελεστές δόμησης που πιστεύω κύριε Κεγκέρογλου, ότι δεν έχουν εξαντληθεί. Γι’ αυτό θα ήθελα με ειλικρίνεια να μας απαντήσει το νοσοκομείο –θα το ελέγξω αύριο κιόλας- αν όντως υπάρχει ή δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα.
Θα είναι σεβαστή η οποιαδήποτε αρνητική έστω τοποθέτησή τους, αλλά δε δεχόμαστε ούτε νομίζω δέχεστε και εσείς και σας προσβάλει και μας προσβάλει όλους και εμάς το να μας λένε από το Συμβούλιο της Χωροταξίας ότι δεν υπάρχει συντελεστής δόμησης. Και θέλω να ρωτήσω το εξής: Όταν δημοπρατούμε την καρδιοχειρουργική μονάδα, όπου δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για εκατόν σαράντα τετραγωνικά μέτρα, έχει ολοκληρωθεί ο συντελεστής δόμησης;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κύριε Υπουργέ, εκτιμώ την τοποθέτησή σας και ως προς την αναγνώριση των καθυστερήσεων και φυσικά εκτιμώ ακόμα τη βούληση που έχετε για τη δημιουργία της μονάδος. Όμως αυτό δεν αρκεί. Γιατί όπως και εσείς διαπιστώσατε, η πορεία υλοποίησης των προγραμμάτων δυστυχώς ανακόπτεται από γραφειοκρατικές διαδικασίες ή και από τη μη ύπαρξη βούλησης από αρμόδιους φορείς.
Το νοσοκομείο δεν είναι ξένος φορέας σε σχέση με τη δημιουργία μιας τέτοιας μονάδος υποκατάστασης. Θα θυμίσω ότι η μονάδα υποκατάστασης που λειτουργεί στα Χανιά και λειτουργεί θα έλεγα ικανοποιητικά δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της Κρήτης. Και γι ‘αυτό νομίζω ότι έχουμε συμφωνήσει όλοι ότι πρέπει να δημιουργηθεί αυτή η μονάδα στο Ηράκλειο.
Να σας πω δύο στοιχεία. Εκατόν πενήντα άνθρωποι παρακολουθούν τώρα αυτά τα προγράμματα. Από αυτούς το 40% περίπου εξήντα είναι από το Ηράκλειο και την Ανατολική Κρήτη. Και έχουν κατατεθεί ακόμα εβδομήντα εννέα αιτήσεις το 2006 από τις οποίες οι σαράντα είναι από το Ηράκλειο και την Ανατολική Κρήτη. Στη λίστα αναμονής είναι ογδόντα πέντε άτομα.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι κανείς από αυτούς που έκαναν αίτηση το 2006 και ορισμένοι από το 2005 δεν έχουν ενταχθεί ακόμα στο πρόγραμμα. Η μεγάλη καθυστέρηση στη λίστα αναμονής είναι η κυριότερη αιτία για να σταματήσει κάποιος την προσπάθεια που κάνει. Οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων δεν αντέχουν άλλο. Είναι γνωστό, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.
Θα παρακαλούσα κύριε Υπουργέ, εκτός από αυτά τα οποία δεσμευθήκατε ότι θα ελέγξετε να έλθετε ο ίδιος στο Ηράκλειο μαζί με όλους τους τοπικούς φορείς να δούμε από κοντά αυτό το θέμα. Δεν μπορεί όλοι να ποιούν τη νησαν. Και όταν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα να λυπούνται. Λυπούνται ειλικρινά, αλλά πρέπει και κάτι να κάνουν γι’ αυτό το πρόβλημα και ο ΟΚΑΝΑ και το Υπουργείο και προπάντων οι αρμόδιοι τοπικοί φορείς.
Όμως, δεν συντονίζονται αφ’ εαυτού οι τοπικοί φορείς. Τα νοσοκομεία εποπτεύονται από εσάς. Επομένως, θα έλεγα ότι μία επίσκεψή σας στο Ηράκλειο με μοναδικό θέμα την ίδρυση της μονάδας, θα έδινε λύση. Υπάρχει μία πρόταση της Νομαρχίας και η βούληση του ίδιου του πανεπιστημίου –όχι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, αλλά του Πανεπιστημίου που είναι δίπλα- να δώσει χώρο, εάν υπάρχει πράγματι πρόβλημα συντελεστή δόμησης. Και αυτό θα δώσει λύση.
Θα ήμουν, λοιπόν, ευγνώμων εκ μέρους όλων των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα, εάν επισκεπτόσαστε το Ηράκλειο μ’ αυτό μόνο το αντικείμενο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε συνάδελφε, για κάποιον άλλο λόγο θα βρίσκομαι την Πέμπτη στο Ηράκλειο και θα σας ειδοποιήσω –και εσάς και όλους τους συναδέλφους και όσους θέλουν και τους θεσμικούς, το Νομάρχη και τον Πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής και Πρόεδρο της ΔΥΠΕ- να βρεθούμε για να δώσουμε μία λύση σ’ ένα τέτοιο κορυφαίο θέμα.
Στο θέμα αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπαίνουν οποιοιδήποτε πολιτικοί φραγμοί και χαίρομαι γιατί με πάθος υπηρετείτε αυτή την ιδέα που και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να υπηρετήσουμε. Και καταλαβαίνετε την αγωνία και τη δική μας και εμού προσωπικώς.
Ο καθηγητής και πρώην Υπουργός και ακαδημαϊκός κ. Στεφανής είχε ξεκινήσει τη δημιουργία τέτοιων μονάδων μέσα σε νοσοκομειακά ιδρύματα. Σε πολύ λίγα νοσοκομεία υλοποιήθηκαν αυτά τα προγράμματα –όπως έγινε στο Νοσοκομείο της Λαμίας και στη Ρόδο- και υπήρχαν αρνήσεις σε πάρα πολλά νοσοκομεία, σαν να πιστεύουν όλοι οι λειτουργοί της υγείας ότι το θέμα των ναρκωτικών είναι μία υπόθεση του ξένου, του γείτονα ή του φίλου και δεν είναι μία υπόθεση που ο καθένας μπορεί να το αντιμετωπίσει αύριο με τα παιδιά του ή με εγγόνια του και να βρίσκεται μέσα σ’ αυτό το αδιέξοδο.
Όμως και στο αδιέξοδο αυτό υπάρχει διέξοδος, όπως εμείς όλοι μπορούμε να το αποφασίσουμε και να το στοιχειοθετήσουμε. Υπάρχει ένα κτήριο που είναι στην ιδιοκτησία του πανεπιστημίου και εκεί δέχονται – από την πληροφόρηση που έχουμε από τον Πρύτανη κ. Παλλήκαρη- να δώσουν τη δυνατότητα να χτίσουμε ένα προκατασκεύασμα. Έχουμε αυτήν την πληροφόρηση.
Έως ότου δω την κατάσταση πώς έχει, δεν πιστεύω τίποτα μετά από τη συμπεριφορά που αντιμετωπίσαμε. Δεχθείτε την τοποθέτησή μου. Εγώ θα ήθελα αυτή η μονάδα να ιδρυθεί, να γίνει μέσα στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου, διότι όλοι οι ουσιοεξαρτώμενοι είναι άνθρωποι πάσχοντες. Ας το καταλάβουν πια όλοι αυτοί που μας ακούνε. Ας καταλάβουν μια και καλή ότι δεν είναι απόβλητοι, δεν είναι κοινωνικές ομάδες σε αποκλεισμό. Είναι και αυτοί άρρωστοι, όπως οι καρκινοπαθείς, με υποτροπές, νοσούντες και γίνονται καλά μετά τις θεραπείες που κάνουν.
Ας το καταλάβουν πλέον αυτό όλοι οι θεσμικοί και μη, οι απλοί πολίτες και να μην πιστεύουν ότι αυτοί οι συνάνθρωποί μας αποτελούν κοινωνικά μιάσματα και έχουν το στίγμα, διότι εκεί είναι η μεγάλη δοκιμασία της πολιτείας, εκεί είναι η δοκιμασία της κοινωνίας. Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους όλοι μιλάνε, όλοι τους δέχονται στις συζητήσεις και σε κοζερί που κάνουν, αλλά μόλις τους πεις να πάρουν απόφαση ότι αυτός μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα και να έρθει να πάρει τη δόση του και να θεραπευτεί, εκεί βέβαια βλέπεις μία σκληρή κοινωνία η οποία δεν δέχεται τίποτα.
Ο Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, ο καθηγητής ο κ. Μπάλλας, κατέβηκε και συζήτησε και με τον κύριο Νομάρχη και με κάποιους εμπλεκομένους στην όλη υπόθεση. Θα κατέβει ξανά, μάλιστα θα κατέβουμε μαζί την Πέμπτη, για να δώσουμε μία τελική λύση πάνω σ’ αυτό το θέμα, γιατί γνωρίζουμε όλοι –αφού εδώ ζούμε, δεν ζούμε σ’ άλλον πλανήτη- την ταλαιπωρία των γονιών και των παιδιών.
Άρα, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι και δεσμευμένοι να δώσουμε λύση. Θα έλεγα ότι δεν μας χωρίζει τίποτα. Γι’ αυτό, ας πούμε –έτσι έντεχνα, θα έλεγα- ότι πρέπει να επιβάλουμε τέτοιες χρήσεις που είναι για το κοινωνικό καλό σ’ αυτούς τους χώρους, τους νοσοκομειακούς χώρους, για να έχουμε τέτοιες μονάδες υποκατάστασης.
Ευχαριστώ.
