Με αφορμή την τελευταία απόφαση της διαχειριστικής επιτροπής για το ύψος της στρεμματικής ενίσχυσης, οφείλω να επισημάνω ότι η ονομαστική μείωση της με την περυσινή απόφαση είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού το κόστος παραγωγής και το κόστος ζωής αυξάνονται κατακόρυφα. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν τώρα να επικεντρωθούν στην αναθεώρηση του κανονισμού.
Ο κανονισμός που ισχύει για τη σταφίδα, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικών πολιτικών για ανταγωνιστική και ποιοτική γεωργία, οδήγησε διαχρονικά το προϊόν σε αδιέξοδο. Δικαίως έχει χαρακτηριστεί αντιαναπτυξιακός και αντιποιοτικός, αφού σταδιακά λόγω έλλειψης κινήτρων υποβαθμίστηκε η ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, μειώθηκε η παραγωγή λόγω χαμηλών τιμών στην αγορά και έστρεψε σημαντικές ποσότητες στην οινοποίηση.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι καθιέρωσε μια αδιέξοδη διαδικασία γραφειοκρατίας, δικαιολογητικών, τιμολογίων, που εκτός του ότι οδήγησαν σε πρόστιμα και ποινές για τη χώρα μας, συνέβαλαν και στη μείωση του αγροτικού εισοδήματος.
Το αίτημα για την αλλαγή του κανονισμού ταυτίζεται με την βούληση της Ε.Ε. και το πνεύμα της νέας Κ.Α.Π.
Η ελληνική Κυβέρνηση ενώ είχε αρχικά δείξει ότι δέχεται τις προτάσεις των σουλτανοπαραγωγών που έχουν ταχθεί καθαρά υπέρ της πλήρους αποσύνδεσης της επιδότησης από την παραγωγή, στη συνέχεια φαίνεται ότι υιοθέτησε την άποψη ορισμένων μεταποιητών που θέλουν τη διατήρηση. Αυτή η στάση της Κυβέρνησης είναι καταστροφική και πρέπει να την αναγκάσουμε να σεβαστεί και να υιοθετήσει την άποψη των παραγωγών την οποία πρέπει να εντάξει σε ένα γενικότερο σχέδιο για την προοπτική της αμπελοκαλλιέργειας και της σουλτανίνας.
Ο νέος κανονισμός πρέπει:
• Να εξασφαλίζει τη συνέχιση της χρηματοδότησης της Ε.Ε. για την επιδότηση της σουλτανίνας
• Να διασφαλίζει την επιδότηση για όλους τους παραγωγούς για σημαντικό χρονικό διάστημα μέχρι το 2013, άσχετα από την παραγόμενη ποσότητα και να δίνει τη δυνατότητα για εφάπαξ είσπραξη του αντίστοιχου ποσού με τη σχετική μείωση, εφόσον επιλεγεί από τον παραγωγό η εγκατάλειψη.
• Να δίνει τη δυνατότητα για ανάκτηση αγορών με την παραγωγή ποιοτικού, ανταγωνιστικού προϊόντος, με επιπλέον ενίσχυση των παραγωγών που θα παράγουν πιστοποιημένο ποιοτικό προϊόν. Αυτή η επιλογή αποτελεί ουσιαστικά την προσαρμογή στα δεδομένα της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Έτσι, ο παραγωγός και η οικογένειά του θα απολαμβάνει για ορισμένα χρόνια συγκεκριμένη ενίσχυση, απαλλαγμένος από την υποχρέωση της παραγωγής συγκεκριμένων ποσοτήτων (κατάργηση του πλαφόν) με μόνη υποχρέωση την τήρηση ορισμένων αγροτοπεριβαλλοντικών κανόνων και ελεύθερη επιλογή σε σχέση με την χρήση των ποσοτήτων που θα παράγει.
Οι παραγωγοί όμως που θα επιλέξουν να επενδύσουν στην παραγωγή ποιοτικής, πιστοποιημένης σουλτανίνας, θα πρέπει να ενισχύονται με το στρέμμα επιπλέον, μέσα από τη διαχείριση του ποιοτικού παρακρατήματος.
Η βελτίωση της ποιότητας της σουλτανίνας που θα επέλθει, σε συνδυασμό με τη αναμενόμενη μείωση της παραγωγής, θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στη σταδιακή αύξηση της τιμής.
Έτσι μόνο θα μπορούν να ικανοποιηθούν:
• Η αύξηση του εισοδήματος του σουλτανοπαραγωγού ή τουλάχιστον η διατήρηση του.
• Η διατήρηση της αμπελοκαλλιέργειας και του παραδοσιακού προϊόντος (ασφαλής σε μικρότερη κλίμακα).
• Η αποκλιμάκωση των πιέσεων προς τις οινοποιήσιμες ποικιλίες.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ένας κανονισμός, με τη λογική που αναπτύχθηκε, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση.
Η Κυβέρνηση οφείλει τώρα, να διαχωρίσει τη θέση της από τα κακώς εννοούμενα συμφέροντα των εμπόρων και μεταποιητών που εκφράζονται κάθε χρόνο τέτοια εποχή από διάφορους μεσίτες και να στηρίξει την άποψη της παραγωγικής πλευράς.
Βασίλης Κεγκέρογλου
Βουλευτής Ηρακλείου ΠΑΣΟΚ
