"Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, το 1973, άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Στις γενιές της Εθνικής Αντίστασης, του 114 και του Ανένδοτου αγώνα προστέθηκε και η γενιά του Πολυτεχνείου. Ένας λαός βρέθηκε μπροστά στην ιστορία του και μια νεολαία μπροστά στο χρέος της. Πολίτες και φοιτητές με τον αγώνα τους και τη θυσία τους αντιστάθηκαν στην χούντα των συνταγματαρχών, στην βία, στην καταπάτηση κάθε συνταγματικού δικαιώματος, στις φυλακίσεις, στις εξορίες, στην λογοκρισία και σε κάθε είδους αντιδημοκρατική απαγόρευση.
Η γενιά του Πολυτεχνείου άνοιξε το δρόμο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και έθεσε το όραμα για Κοινωνική Δικαιοσύνη, Εθνική Ανεξαρτησία και για μια καλύτερη ζωή για το λαό που εκφράστηκε με το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία- Ελευθερία». Όπως ανέφερε, τότε, η ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής φοιτητών: «Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων, θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας»
Η εξέγερση και η γενιά του Πολυτεχνείου συκοφαντήθηκαν και λοιδορήθηκαν για τον απλούστατο λόγο ότι το Πολυτεχνείο δεν ζει απλώς στις μνήμες της νιότης μας αλλά σηματοδοτεί μια πορεία, παραμένει ένα ζωντανό σύμβολο που αφυπνίζει τον λαό και θυμίζει σε όλους μας ότι ο αγώνας για τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη και την ευημερία πρέπει να είναι διαρκής.
Σήμερα, οι συνθήκες έχουν αλλάξει αλλά οι καιροί «ου μενετοί» για αυτό απαιτείται επαγρύπνηση κα εγρήγορση για τη διαφύλαξη των κεκτημένων του λαού και της χώρας.
Ας γίνουν, λοιπόν, τα μηνύματα του Πολυτεχνείου ο σταθερός οδηγός μας".
