Από τις καθυστερήσεις στο σχεδιασμό και τη μελέτη μέχρι τη διακύμανση στη χρηματοδότηση με ευθύνη Υπουργείων και φορέων καθώς και τα μεγάλα τεχνικά προβλήματα, χωρίς βέβαια να λείπουν και οι ασυνέπειες των αναδόχων.
Το 2012-2015 στην τελευταία εργολαβία που θα ολοκλήρωνε το έργο, είχαμε πράγματι μεγάλα τεχνικά προβλήματα, που μαζί με τα διάφορα άλλα κατέστησαν αναγκαία μια νέα τελική εργολαβία, που θα περιελάβανε τις ουρές όλων των προηγούμενων και θα ολοκλήρωνε το έργο.
Πράγματι, όπως είναι γνωστό, ο διαγωνισμός έγινε το 2014, στον οποίο πήραν μέρος, πάνω από δέκα εταιρείες.
Μετά την ανάδειξη της μειοδότριας εταιρείας, αυτή καταγγέλθηκε από άλλη ως μη νόμιμη και το έργο δεν ανατέθηκε στη πρώτη.
Από τους πρώτους μήνες του 2015 ζητήσαμε από τον Υπουργό Υποδομών να λύσει το θέμα και να αναθέσει το έργο κατά το νόμο, προκειμένου να εκτελεστεί το συντομότερο δυνατό και να μην έχουμε πρόβλημα με τη χρηματοδότηση του από το ΕΣΠΑ.
Παρά τις επανειλημμένες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις (7 επίκαιρες και 4 απλές ερωτήσεις), οι Υπουργοί Υποδομών αδιαφόρησαν από το 2015, αφήνοντας το θέμα να εξελιχθεί ως διένεξη των εταιρειών ενώ υπήρχε η νόμιμη δυνατότητα του Υπουργού να ενεργήσει με βάση το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή και άλλες γνωμοδοτήσεις κατά νόμο.
Η ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών άφησε να χαθεί άπρακτος χρόνος 20 και πλέον μηνών που οδήγησε στη καθυστερημένη υπογραφή της σύμβασης με τον 2ο ανάδοχο, στις 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του 2016, 20-21 μήνες μετά.
Η ανάθεση λοιπόν του έργου θα μπορούσε να έχει γίνει τον Φεβρουάριο ή το πολύ το Μάρτιο του 2015 και με το χρονοδιάγραμμα των 30 μηνών που δόθηκε, το έργο να έχει περατωθεί από τον Αύγουστο του 2017, αφού δεν υπήρχε κανένα άλλο πρόβλημα τεχνικό ή χρηματοδοτικό, παρά μόνο η 20μηνη αδράνεια της ηγεσίας του Υπουργείου Υποδομών.
