Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται ή δεν θέλει να υπηρετήσει τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση προσπάθησε να διανθήσει το νομοσχέδιο για τα εργασιακά με διάφορες ρυθμίσεις, για θέματα που πράγματι χρήζουν αντιμετώπισης, τηλεργασία, πλατφόρμες εργασίας κ.λ.π. ή περιλαμβάνονται σε οδηγίες της Ε.Ε ή σε συμβάσεις του I.L.O. αλλά δεν κατάφερε να κρύψει την πραγματική στόχευση της, να αποδυναμώσει περαιτέρω τη θέση του εργαζόμενου, αφαιρώντας του δικαιώματα και κυρίως δυνατότητες να διαπραγματευτεί με την στήριξη της συλλογικής εκπροσώπησης.

Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας που επικαλείται ότι πρέπει να ρυθμιστεί, έχει ήδη νομοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ το 2010 και το ευέλικτο ωράριο ήδη εφαρμόζεται με την εγγύηση της συλλογικής εκπροσώπησης, για ειδικές ανάγκες της επιχείρησης και αποκλειστικά με συλλογική σύμβαση και δεν απαιτείται περαιτέρω νομοθέτηση.

Με το νομοσχέδιο, καθιερώνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε ευρωπαϊκή χώρα, η απλήρωτη εργασία μέσω των υπερωριών και της υπερεργασίας, η οποία μπορεί να αντισταθμίζεται κατά τον κ. Χατζηδάκη με ρεπό και άδεια, που όχι μόνο αποτελεί ισχυρό αντικίνητρο για νέες θέσεις εργασίας αλλά διευκολύνει και τις απολύσεις που γίνονται ευκολότερες από την κατάργηση της δικαστικής προστασίας.

Αντί να ενισχυθεί το ΣΕΠΕ, που πέτυχε σοβαρά αποτελέσματα σύμφωνα με τα στοιχεία της κυβέρνησης,με επιθεωρητές και τεχνολογικό εξοπλισμό, ουσιαστικά απενεργοποιείται με τη μετατροπή του σε «Μαϊμού» Ανεξάρτητη Αρχή.

Έχω διατυπώσει την άποψη ότι το νομοσχέδιο για τα εργασιακά θα ήταν καλύτερο αν το έφτιαχναν μόνοι τους οι άνθρωποι της αγοράς, που γνωρίζουν την αξία της εργασίας αλλά και την αναγκαιότητα εργασιακής ασφάλειας και συλλογικής εργασιακής ειρήνης.

Επιπλέον οι διατάξεις αυτές του νομοσχεδίου αυτό βρίσκονται στον αντίποδα των αναγκών του σήμερα και της μετά covid εποχής και ουσιαστικά καμιά εργοδοτική οργάνωση δεν ζήτησε τις ακραίες προβλέψεις του.

Η πανδημία που έπληξε την χώρα μας, την Ευρώπη και τον κόσμο,υγειονομικά οικονομικά και  κοινωνικά, ανέδειξε και με τον πιο δραματικό τρόπο την ανάγκη για αλλαγή του αναπτυξιακού και παραγωγικού προτύπου και την επαναφορά του ανθρώπου στο επίκεντρο των πολιτικών. Αυτό προφανώς  δεν μπορεί να επιτευχθεί με την κυριαρχία των αντιλήψεων των συντηρητικών δυνάμεων που επιδιώκουν την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάπτυξη της χωρίς περιβαλλοντικές και κοινωνικές προτεραιότητες και κυρίως εις βάρος της εργασίας και των εργαζομένων, όπως επιχειρεί το νομοσχέδιο.

Ήδη και στη χώρα μας, παρά την ανάλωση σημαντικών ποσών, 30 δις Ευρώ χωρίς τα τελευταία, η ύφεση καλά κρατεί, 32% μεγαλύτερη από το μέσο όρο της Ε.Ε., εκδηλώνεται σημαντική αύξηση της φτώχειας, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και η αδυναμία επανεκκίνησης πολλών και σημαντικών δραστηριοτήτων, αφού μεγάλες  κατηγορίες πολιτών, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι, έμειναν χωρίς στήριξη. Επαγγελματίες, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις αποκλείονται από προγράμματα με το επιχείρημα ότι δεν απασχολούν επιπλέον εργαζόμενους, λες και αυτοαπασχόληση δεν είναι εργασία. Υπήρξαν πολλά λάθη στο σχεδιασμό, τις προτεραιότητες και τους στόχους αλλά και σκοπιμότητες και επιλεκτικές αποφάσεις που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας ή δεν θέλει να τις υπηρετήσει.

Η εναλλακτική στις συντηρητικές πολιτικές και επιλογές δεν μπορεί να είναι η κρατικιστική αντίληψη και νόμος είναι μόνο το δίκιο της μιας πλευράς..
Δεν αρκεί καν η κλασική σοσιαλδημοκρατική συνταγή του κοινωνικού συμβολαίου.
Γι΄ αυτό οι Σοσιαλιστές στην Ευρώπη  και το Κίνημα Αλλαγής στην Ελλάδα πρωταγωνιστούμε για την  αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών  και του παραγωγικού μοντέλου,με την σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατική μας πρόταση το «πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο»για να επιτευχθεί ανθρωποκεντρική πρόοδος  μέσα από πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή.

Το «πράσινο κοινωνικό συμβόλαιο» δεν απαιτεί ταύτιση απόψεων αλλά συν αντίληψη για τους στόχους και συνεννόηση για τους κανόνες και τις συνθήκες επίτευξη τους με δίκαιη κατανομή της ωφέλειας.
Βασικός κανόνας η εργασιακή και ευρύτερα η κοινωνική ειρήνη, η πλήρης απασχόληση με ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι αξιοπρεπείς και δίκαιες αμοιβές που καθορίζονται όπως και ο κατώτατος μισθός με συλλογικές συμβάσεις.
Όλα αυτά αποτελούν προϋπόθεση για την επιτυχία των παραγωγικών και επιχειρηματικών σχεδίων γενικότερα που είναι βασική παράμετρος επίτευξης της ανάπτυξης.

Ιδιαίτερα αυτή την κρίσιμη περίοδο και εν όψει επανεκκίνησης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής καλούμε την κυβέρνηση να αφήσει τις πολιτικές που προκαλούν κοινωνικές συγκρούσεις και ενισχύουν τις ανισότητες και να προβεί ως οφείλει σε ουσιαστική διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους εργοδότες και εργαζόμενους για να κατανοήσει ότι σήμερα οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας είναι διαφορετικές από τις επιλογές που προωθεί.