ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΓ΄
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Εισερχόμαστε στην Ημερήσια Διάταξη των ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ.
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 19/17-12-2007 επερώτηση 17 Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την Τεχνική και την Επαγγελματική Εκπαίδευση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι κοινά παραδεκτό ότι, για να ανταποκριθούμε ως χώρα στις διεθνείς εξελίξεις με το έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, για να αξιοποιήσουμε τη ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, απαιτείται η συνεχής και κατά προτεραιότητα επένδυση στην παιδεία και στην γνώση. Χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο για την εκπαίδευση με ξεκάθαρους στόχους, αλλά και τους απαραίτητους πόρους, ώστε να συμβάλει στη δυναμική που χρειάζεται η χώρα μας, στην οικονομία, στην περιφερειακή ανάπτυξη, την αγροτική οικονομία, σε όλη την παραγωγική αλυσίδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η δευτεροβάθμια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, να δώσει εφόδια ζωής στους νέους και στις νέες, ώστε να έχουν ανταπόκριση στην αγορά εργασίας, μια ανταπόκριση που να εξασφαλίζει το εργασιακό τους μέλλον και ταυτόχρονα να συμβάλλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χώρας και ιδιαίτερα της ελληνικής περιφέρειας. Όταν όμως δεν υπάρχει στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα ή όταν αυτό είναι εντελώς ασαφές, όταν δεν μπορούν να προσδιοριστούν οι στόχοι παρά τις διακηρύξεις, τότε δεν μπορούν να συνταχθούν και πολύ περισσότερο να υλοποιηθούν επιμέρους σχέδια, όπως αυτό για την παιδεία. Όταν η Κυβέρνηση έχει ουσιαστικά κατεβάσει ρολά, όταν η Κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση, βυθισμένη σε ένα νοσηρό κλίμα, μπορούμε να ελπίζουμε σε έναν σοβαρό σχεδιασμό και μάλιστα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει αποτελεσματικότητα; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό καθημερινά γινόμαστε όλοι μάρτυρες αντιφατικών επιλογών, οι οποίες στο χώρο της παιδείας είναι ιδιαίτερα έντονες.
Θυμίζω ότι η Κυβέρνηση μετά από μια δίχρονη αδράνεια, δύο μήνες μόλις πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς το 2006, χωρίς διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς και με την ίδια την κοινωνία, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, προκειμένου να ιδρυθούν όπως-όπως τα ΕΠΑΛ και οι ΕΠΑΣ. Παρέπεμψε όλα τα ουσιώδη θέματα σε υπουργικές αποφάσεις, η έκδοση των οποίων ακόμη και σήμερα που συζητάμε, ενάμιση χρόνο μετά, δεν έχει ολοκληρωθεί.
Με την προχειρότητα, που διέκρινε την πολιτική αυτή από την πρώτη στιγμή, επιχειρήθηκε η αντικατάσταση των ΤΕΕ, αφήνοντας σημαντικές παραμέτρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας να εκκρεμούν για καιρό, προκαλώντας αναστάτωση σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Με την νέα δομή που επέλεξε και επέβαλε η Κυβέρνηση, τριχοτόμησε ουσιαστικά την τεχνική εκπαίδευση. Τα Επαγγελματικά Λύκεια και οι δύο ταχυτήτων ΕΠΑΣ αποτελούν ουσιαστικά τρεις ξένους στο ίδιο σπίτι.
Στα Επαγγελματικά Λύκεια η γενική παιδεία είναι υπερβολικά αυξημένη εις βάρος των μαθημάτων ειδικότητας. Έχουμε ένα γενικό χαρακτήρα –που όμως δεν αναγνωρίζεται ως ισότιμος με το Γενικό Λύκειο ο τίτλος τους- και έχουμε και ολίγη ειδίκευση. Δηλαδή, δεν έχουμε τίποτε.
Η δυνατότητα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, που υποτίθεται ότι εξασφαλιζόταν ισότιμα με τα Γενικά Λύκεια, ήταν ένα καθαρό ψέμα και ακόμη σήμερα δεν έχει προβλεφθεί πώς θα γίνεται αυτή η εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
Επίσης, για τις Στρατιωτικές και τις Αστυνομικές Σχολές δεν έχει ρυθμιστεί το θέμα, όπως τουλάχιστον είχαν υποσχεθεί.
Οι Επαγγελματικές Σχολές ενίσχυσαν την πολυδιάσπαση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπως θεσπίστηκαν. Στις σχολές αυτές τα μαθήματα Γενικής Παιδείας καταργούνται εντελώς και έτσι δεν μπορεί να συμβάλει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου που θα ακολουθήσει τις ΕΠΑΣ το πρόγραμμα σπουδών το οποίο έχει εκπονηθεί.
Δεν υπάρχει καμιά διέξοδος γι’ αυτούς στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. και έτσι ο απολυτήριος τίτλος δεν τους δίνει το δικαίωμα να μπορούν να διεκδικήσουν μια θέση στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι ΕΠΑ.Σ. κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσαν με την τεχνική κατάρτιση και την ειδίκευση να συμβάλλουν στην εργασιακή αποκατάσταση. Όμως και αυτό δεν επιτυγχάνεται με το γραφειοκρατικό τρόπο αντιμετώπισης της ίδρυσης αυτών των σχολών.
Ύστερα από ενάμισι χρόνο καθυστέρηση βλέπουμε Υπουργικές Αποφάσεις του καλοκαιριού να μειώνουν τους τομείς στην Β΄ Τάξη του ΕΠΑ.Λ. σε σχέση με αυτούς των Τ.Ε.Ε. και να καταργούν πολλές από τις ειδικότητες που προσφέρονται στην Γ΄ Τάξη του ΕΠΑ.Λ. σε σχέση με αυτές που προσφέρονταν στη Β΄ Τάξη των Τ.Ε.Ε.. Όλα αυτά αποφασίστηκαν χωρίς διάλογο και κυρίως χωρίς την έκφραση γνώμης των περιφερειακών οργάνων ανάπτυξης. Πώς, όμως, θα συνδεθεί η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη χώρα μας σε μια περιφέρεια και θα συνδράμει τους κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς στόχους που έχουν τεθεί από τα όργανα για την περιφερειακή ανάπτυξη;
Η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της κάθε περιφέρειας για την οποία όλοι μιλούμε, η ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, η ποιοτική γεωργία και ο σύγχρονος αγροτοδιατροφικός τομέας είναι ορισμένοι από τους στόχους που έχουν τεθεί από τα αναπτυξιακά όργανα της Κρήτης, προκειμένου να μπορούμε να συμμετέχουμε ως περιφέρεια στις εξελίξεις μέσα στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Γι’ αυτό οι αποφάσεις σας, κύριε Υπουργέ, με την γραφειοκρατική αντίληψη που ελήφθησαν δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής περιφέρειας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα πάρω λίγο χρόνο από τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε.
Ειδικότητες και τομείς, όπως πιστοποίηση ποιότητας προϊόντων, αγροοικολογία, αγροτουρισμός, ελαιοκομία και ελαιόλαδο, ανθοκομία και κηποτεχνία, επεξεργασία κρέατος, γαλακτοκομία-τυροκομία, αμπελουργία-οινολογία λείπουν από την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση της Κρήτης. Ο προηγούμενος νόμος για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, τον οποίο καταργήσατε, προέβλεπε -και πολύ σωστά- τη γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για την ίδρυση και κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, για να υπάρξει σύνδεση των αναπτυξιακών στόχων της τοπικής κοινωνίας και των ελπίδων της με αυτά που η εκπαίδευση θα πρέπει να υλοποιήσει με την αξιοποίηση της φορολογίας του Έλληνα πολίτη με τον καλύτερο τρόπο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Γιατί άραγε να αναγκάζεται ο Κρητικός κτηνοτρόφος να στείλει το παιδί του που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τυροκομία και την γαλακτοκομία στα Γιάννενα; Πολύ καλά τα Γιάννενα, αλλά δεν θα πάει και έτσι θα συνεχίσει να μένει στο περιθώριο των εξελίξεων, χωρίς τη σύγχρονη γνώση που χρειάζεται, προκειμένου να ανταποκριθεί στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που υπάρχει. Το ίδιο για την αμπελουργία και την οινολογία. Γιατί να χρειάζεται να πάει στη Νεμέα όπου λειτουργεί; Θα πρέπει η αναπτυξιακή ταυτότητα που προσδιορίζουμε για την κάθε περιφέρεια να υποστηρίζεται και να ενισχύεται και από την εκπαίδευση μέσα από αυτές τις δομές. Όταν, όμως, ο συγκεντρωτισμός είναι στο μεγαλείο του, όταν αποφασίζετε χωρίς διάλογο, χωρίς τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, αυτά τα αποτελέσματα έχουμε.
Περιμένεις, βέβαια, θα μου πει κανείς, να έχεις τέτοιο επίπεδο προγραμματισμού στη χώρα, όταν ακόμα και για την εκπόνηση του ωρολογίου προγράμματος των ΕΠΑ.Λ. και των ΕΠΑ.Σ. υπήρξε τέτοια καθυστέρηση και τέτοια προβλήματα; Όταν ακόμα και σήμερα που συζητάμε δεν υπάρχουν διδακτικά βιβλία; Όταν χρησιμοποιούνται αυτά των Τ.Ε.Ε. ή ακόμα και των ΤΕΛ που έχουν καταργηθεί από το 1997; Όταν ο εργαστηριακός εξοπλισμός δεν έχει προσανατολιστεί προς την αναβάθμιση, την οποία υποτίθεται θέλει να κάνει η Κυβέρνηση; Η Κυβέρνηση χωρίς σχέδιο, χωρίς διάλογο, χωρίς μελέτη, χωρίς έρευνα και αξιολόγηση οδήγησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε τέλμα. Η απορύθμιση όμως και η απαξίωση δεν έχει φθάσει στον πάτο, συνεχίζεται. Δεν είμαι σίγουρος, κύριε συνάδελφε, κύριε Μπόλαρη, ότι το κονδύλι υπάρχει ακόμα για την εκπαίδευση. Θα πρέπει ο Υπουργός να μας πει αν υπάρχει και πού σκοπεύει να το διαθέσει.
Σε σχέση με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είμαστε ενάμισι χρόνο…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχει εξαντληθεί και ο χρόνος της δευτερολογίας σας, κύριε Κεγκέρογλου. Παρακαλώ πρέπει να τελειώνετε άμεσα, τώρα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Άλλαξε ο Πρόεδρος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν πειράζει!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είναι όμως και αυτός από τη Β΄ Περιφέρεια Πειραιώς!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Κεγκέρογλου, σας παρακαλώ έχετε τελειώσει.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αμέσως όμως αν έχετε την καλοσύνη, γιατί ήδη μιλάτε επί οχτώ λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Το ολοκληρώνω, έχει σχετικό χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Για σας, όχι για το Προεδρείο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Το αμέσως, είναι απαγορευτικό. Ευχαριστούμε για τις απαγορεύσεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
