Διαχρονικά η Τουρκία λειτουργεί βάσει οργανωμένου σχεδίου εναντίον της χώρας μας. Το τελευταίο διάστημα όμως διαπιστώνουμε όλοι μια ειδοποιό διαφορά στην πρακτική της. Η διαφορά αυτή έγκειται στο γεγονός, ότι από την παραβατικότητα «μεταπήδησε» στην επιθετικότητα. Η Τουρκία ξεδιάντροπα πλέον «ξεδιπλώνει» τον στρατηγικό της στόχο, που ουσιαστικά δεν είναι άλλος από το να αναδειχτεί σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη και παράλληλα να μετατρέψει τη Μεσόγειο θάλασσα σε Οθωμανική λίμνη.
Ο Ερντογάν επιθυμεί να πετύχει τον στόχο αυτόν έως το 2023. Ημερομηνία ορόσημο για τον ίδιο και την Τουρκία. Συνεπώς είναι επιτακτική ανάγκη να δούμε τι κάνουμε απέναντι σε αυτή την αδηφάγο πολιτική και τακτική της Τουρκίας.
Πώς απαντάμε;
Η απάντησή μας θα υπάρξει μέσα από μια ολοκληρωμένη Εθνική Στρατηγική.
Έχουμε ή πρέπει να ορίσουμε την Εθνική μας Στρατηγική;
Κι αν έχουμε μήπως χρειάζεται να την επαναπροσδιορίσουμε και να την επανακαθορίσουμε;
Η λογική, που λέει, ότι έχουμε από το παρελθόν διαμορφωμένη Εθνική Στρατηγική δεν ισχύει, διότι οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί ραγδαία και επιπλέον η πολιτική, οι ενέργειες και οι αντιδράσεις της Κυβέρνησης ενίοτε δεν συνάδουν με την Εθνική Στρατηγική, που η ίδια επικαλείται.
Το ίδιο έπραξε και η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη συμφωνία των Πρεσπών. Επικαλέστηκε την χαραγμένη Εθνική Στρατηγική, την οποία όμως δεν τίμησε στις επιμέρους προβλέψεις, που περιείχε η συμφωνία.
Άρα, ένα θέμα είναι, αν υπάρχει Εθνική Στρατηγική, που να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και ένα άλλο, πώς αυτή υλοποιείται από την Κυβέρνηση.
Γεγονός πάντως είναι, ότι στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, απαιτείται το πολιτικό σύστημα να έχει και να παρουσιάζεται με ενιαία γραμμή.
Η ενιαία γραμμή, την οποία εμείς επιθυμούμε, δεν χτίζεται μόνο με δική μας εθνική υπευθυνότητα. Απαιτείται συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων και ανάληψη της ευθύνης, που αναλογεί στον καθένα.
Δυστυχώς, έχουμε σοβαρές ενδείξεις, ότι ο κ. Μητσοτάκης ασκεί εξωτερική πολιτική αναποτελεσματική, με αντιφάσεις και αδυναμίες, «κοιτώντας» προς το εσωτερικό ακροατήριο.
O κ. Πρωθυπουργός αρνήθηκε να συγκαλέσει Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, ώστε όλοι μαζί να επαναδιατυπώσουμε την Εθνική μας Στρατηγική.
Ο κ. Μητσοτάκης βολεύτηκε με χτυπήματα στην πλάτη και καλές κουβέντες από τους Ευρωπαίους. Χωρίς έμπρακτες κυρώσεις και στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο αλλά και σε άλλα μείζονα θέματα, όπως είναι το μεταναστευτικό.
Ο κ. Πρωθυπουργός δεν ενημέρωσε ποτέ για τα θέματα, που συζήτησε με την Τουρκία είτε στο Βερολίνο είτε αλλού. Επέλεξε τη μυστική διπλωματία. Όταν τίθεται το θέμα δίνει ασαφείς απαντήσεις αποφεύγοντας να μπει στην ουσία του θέματος.
Ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ δεν αναφέρθηκε καν στο Κυπριακό, στην εισβολή και κατοχή της Κύπρου. Ακούσαμε γενικόλογες αναφορές για τουρκική παραβατικότητα στην ανατολική Μεσόγειο. Πρόσφατα βρέθηκε σε άλλο μήκος κύματος από αυτό της Κύπρου σχετικά με τις κυρώσεις σε βάρος της Άγκυρας.
Ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να ξεκαθαρίσει, αν στηρίζει τις θέσεις της Κύπρου. Θεωρεί το Κυπριακό μείζον εθνικό θέμα;
Τι έκανε για τη συνεχιζόμενη παραβίαση της Κυπριακής ΑΟΖ;
Τι έπραξε για την προσπάθεια απομόνωσης της Κύπρου;
Η Τουρκία επιθυμεί να ξεκινήσει το διάλογο με την Ελλάδα σαν να μην υπάρχει Κυπριακό. Τα αποτελέσματα της τελευταίας Συνόδου Ηγετών της Ε.Ε. ήταν απογοητευτικά για τον κ. Μητσοτάκη αλλά δυστυχώς και για την χώρα.
Ο Πρωθυπουργός δε συνυπολόγισε τις οικονομικές διασυνδέσεις ορισμένων χωρών της Ε.Ε. με την Τουρκία ώστε να διαμορφώσει και να ενισχύσει τις συμμαχίες που θα ανέτρεπαν ή τουλάχιστον θα εξισορροπούσαν αυτή την πραγματικότητα.
Το πρόσφατο ανακοινωθέν Αθήνας-Ουάσιγκτον, όπου η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως «ιστορική» τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία θεωρούσε ως “εθνική ήττα” αλλά και τα λεγόμενα του Ζάεβ κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα αποδεικνύουν, ότι ο κ. Μητσοτάκης ασκεί διπρόσωπη εξωτερική πολιτική.
Ελπίζουμε να μην πράξει το ίδιο και στις συνομιλίες με την Τουρκία.
Άλλα λόγια μέσα κι άλλα λόγια έξω.
Κάτι τέτοιο θα είναι Εθνική Καταστροφή.
Η Ελλάδα είχε πολύ μεγάλες επιτυχίες στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κορυφαίο παράδειγμα η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. Αυτή η επιτυχία είναι που σήμερα διασφαλίζει την ασφαλή και εθνική πορεία της Κύπρου.
Το ΠΑΣΟΚ, ως γνήσιο πατριωτικό κίνημα πάντα με γνώμονα την Εθνική Ανεξαρτησία, άσκησε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, διαμόρφωσε διεθνείς συμμαχίες, ενίσχυσε τις Ένοπλες Δυνάμεις και ενδυνάμωσε παράλληλα το φρόνημα και την ενότητα του λαού μας.
Το Κίνημα Αλλαγής συνεχίζει την πατριωτική πορεία της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, δεν δίνει σε κανέναν λευκή επιταγή για τη διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων και απαιτεί από την κυβέρνηση να ασκήσει υπεύθυνη εξωτερική πολιτική και να διαμορφώσει μια ισχυρή εθνική στρατηγική.
Άρθρο στο “Τhe Socialist” στις 09-10-2020
https://thesocialist.gr/anaziteitai-ethniki-grammi-basilis-kegeroglou/
