Επίσης θέλω να συγχαρώ όλους τους συντελεστές του Εργαστηρίου Υγείας και Οδικής Ασφάλειας του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας που σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης, καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες μέσω ερευνών, προκειμένου να μπορέσουμε από τα ερευνητικά συμπεράσματα να παρέμβουμε δυναμικά στη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής του Έλληνα οδηγού.
Το γεγονός ότι η μείωση των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας δεν είναι ακόμη σε ικανοποιητικό επίπεδο, ώστε να μας ανεβάζει από τις τελευταίες θέσεις των στατιστικών της Ευρώπης, καθιστά επιτακτική την ανάγκη να έλθουν στο ίδιο τραπέζι:
– άνθρωποι που δουλεύουν ερευνητικά και μελετούν τα θέματα της οδήγησης
– άνθρωποι που παράγουν πολιτική
– κοινωνικοί και οικονομικοί φορείς.
Στα τροχαία ατυχήματα βεβαίως, με δεδομένη την πραγματική κατάσταση του οδικού δικτύου, τον πρώτο ρόλο έχει ο ανθρώπινος παράγοντας, με κυρίαρχη τη συμπεριφορά.
Οι μεταβλητές όμως που καθορίζουν την ανθρώπινη οδική συμπεριφορά, είναι πολύ δύσκολα προσδιορίσημοι, γιατί αφορούν στο κοινωνικό περιβάλλον, σε νοοτροπίες, σε επίσημους και ανεπίσημους κανόνες, που ρυθμίζουν τις μετακινήσεις, στην ορθή αξιολόγηση των προσωπικών ικανοτήτων, στην ηλικία και ακόμη και το φύλο.
Το Εργαστήριο Υγείας και Οδικής Ασφάλειας, έχει συνοψίσει το συμπέρασμα για τον τρόπο ζωής του Έλληνα οδηγού.
Το συμπέρασμα είναι ότι πέρα από τις εκστρατείες ενημέρωσης, την αστυνόμευση, τα οδικά δίκτυα, τις υποδομές, ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση, ώστε να αποκτήσουν τα νέα παιδιά, γνώση και οδική και εν γένει κυκλοφοριακή συνείδηση, που θα τα καθοδηγούν σ’ όλη τους τη ζωή.
Η ευαισθητοποίηση της σχολικής κοινότητας σε θέματα που σχετίζονται με την πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων και η ανάπτυξη της κυκλοφοριακής συνείδησης των νέων, τόσο ως οδηγών όσο και ως πεζών, πρέπει να συγκαταλέγονται στις προτεραιότητες της ελληνικής εκπαίδευσης.
Μη ξεχνάμε ότι στα τροχαία ατυχήματα της Ευρώπης χάνεται το μεγαλύτερο κομμάτι του ενεργού παραγωγικού πληθυσμού μεταξύ των οποίων παιδιά.
Βέβαια η απώλεια ζωής και η βλάβη της σωματικής ακεραιότητας είναι το πιο σημαντικό και κυρίαρχο, ωστόσο υπάρχει και το οικονομικό κόστος των ατυχημάτων, που είναι τεράστιο.
Πρέπει λοιπόν να δοθεί η πρέπουσα διάσταση στο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων και με τη συμβολή όλων να εξεύρουμε τρόπους για την προαγωγή της κουλτούρας οδικής ασφάλειας.
Η οδική συμπεριφορά είναι πολιτισμός που χαρακτηρίζει έναν ολόκληρο λαό.»