ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Λ΄
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Διαχείριση, έλεγχος και εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2007-2013».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Κεγκέρογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριο συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο που αφορά το σημαντικό πράγματι θέμα της διαχείρισης των πόρων του ΕΣΠΑ, του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που είναι σαφώς λιγότεροι από τους πόρους του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και όπως γνωρίζουμε ένα μέρος τους αποτελείται και από τη φορολόγηση των Ελλήνων πολιτών. Γι’ αυτό επιβάλλεται περισσότερη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση αυτού του θέματος και επιβάλλεται επιπλέον η επιλογή ενός συστήματος διαχείρισης που θα σέβεται τα χρήματα που θα σέβεται τη γνώμη του πολίτη που θα ανταποικρίνεται στις ανάγκες του τόπου στο στόχο βέβαια της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Η Κυβέρνηση πιστή στη φιλοσοφία της επέλεξε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης αναθέτοντας τις αποφάσεις κυρίως σε μονοπρόσωπα όργανα. Η προεκλογική υπόσχεση του 2004 για την ώρα της περιφέρειας όλοι οι πολίτες γνωρίζουν ότι ήταν ψεύτικη. Η προεκλογική τώρα υπόσχεση του 2007 ότι το 80% των πόρων θα πάει στην περιφέρεια αποδεικνύεται μέχρι τώρα αναληθής.
Ήδη από τις προγραμματικές δηλώσεις αναφέρθηκε ότι θα κατευθυνθεί στην περιφέρεια το 80% των πόρων αλλά με το νομοσχέδιο που συζητάμε βλέπουμε ότι στα Π.Ε.Π ανατίθεται μόνο το 39% του προγράμματος. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια μόνο περίπτωση υπάρχει να πάει το 80% στην περιφέρεια: Μόνο αν το σύνολο αυτών των χρημάτων το διαχειριστούν οι περιφέρειες μαζί με τα θεσμικά όργανα, τις έμπειρες διαχειριστικές αρχές και τους τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς. Παραμένουμε ίσως η μόνη χώρα που έχει κεντρικά τομεακά προγράμματα. Σε όλες τις άλλες χώρες τα προγράμματα τα διαχειρίζονται αποκλειστικά οι περιφέρειες.
Με το μοντέλο που επέλεξε η Κυβέρνηση η ελληνική περιφέρεια που ασφυκτιά από τον συγκεντρωτισμό και τον παραγοντισμό οδηγείται ακόμα περισσότερο στη γωνία και στο περιθώριο. Οι περιφέρειες υποβαθμίζονται σε ενδιάμεσες διαχειριστικές αρχές. Ο Υπουργός Οικονομίας παραμένει κυρίαρχος, αφού μπορεί μόνος του να τροποποιεί το ΕΣΠΑ, να υπογράφει αποφάσεις και να καταργεί νόμους που ισχύουν, όπως αυτός νομίζει και όποτε νομίζει.
Έτσι, ενώ, όπως είπα, φαινομενικά τα ΠΕΠ παίρνουν το 39% του προγράμματος, αυτά θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, αφού και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των περιφερειών μπορούν τα Υπουργεία να είναι συνδιαχειριστές του προγράμματος. Οι πολύπλοκες, γραφειοκρατικές και κυρίως οι αδιαφανείς διαδικασίες που θεσπίζονται θα οδηγήσουν σε κατασπατάληση των πόρων και κυρίως σε αναποτελεσματικότητα.
Αφαιρείται από την αυτοδιοίκηση και τους τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς κάθε δυνατότητα παρέμβασης. Το περιφερειακό συμβούλιο περιθωριοποιείται και ιδρύονται διάφορα ταμεία, χαρτοφυλάκια, δεκάδες ανώνυμες εταιρείες, για να ενισχύσουν την πολυπλοκότητα του συστήματος. Στις περιφερειακές μάλιστα αναπτυξιακές εταιρείες δεν μετέχουν οι περιφέρειες αλλά το Υπουργείο μέσω της μονάδας οργάνωσης διοίκησης. Οι πολυάριθμες αυτές επιτροπές, συμβούλια, εταιρείες, χαρτοφυλάκια, που είναι χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, ενισχύουν μόνο για την πολυπλοκότητα του συστήματος θα δώσουν μεν τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να διορίσει τέσσερις ή πέντε χιλιάδες «ημέτερους» εκτός ΑΣΕΠ –σημαντικό ζήτημα βέβαια γι’ αυτούς- αλλά το μόνο που θα κάνουν είναι να καταστήσουν για άλλη μια φορά κυρίαρχο τον Υπουργό Οικονομίας, ο οποίος γίνεται ο απόλυτος άρχων.
Εκτός όμως από αυτά, οι πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης είναι σε αντίθεση με τα όποια συμπεράσματα από την υλοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, τα οποία δείχνουν ότι τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα είναι αυτά που είχαν τη μεγάλη απορροφητικότητα και τη μεγάλη αποτελεσματικότητα σε αντίθεση με τα τομεακά προγράμματα των Υπουργείων. Πάμε λοιπόν αντίθετα και προς αυτά τα συμπεράσματα. Γι’ αυτό δεν βγάζει τα συμπεράσματα η Κυβέρνηση.
Μ’ αυτές τις επιλογές, όμως, διευκολύνονται όσοι καραδοκούν για την αφαίμαξη των πόρων του ΕΣΠΑ, που πρέπει εξ ολοκλήρου να φθάνουν στον πολίτη προς όφελός του. Ο συγκεντρωτισμός σε συνδυασμό με τα μονοπρόσωπα όργανα εξουσίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει αποδειχθεί ότι είναι η θερμοκοιτίδα της διαφθοράς, της διαπλοκής και της σπατάλης. Η χρηστή διαχείριση και η αποτελεσματική αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων απαιτεί πολιτική βούληση και αυτήν ζητάμε από την Κυβέρνηση.
Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. πιστεύουμε ότι οι πολιτικές συγκέντρωσης της εξουσίας στο κέντρο και στους λίγους πρέπει να αντικατασταθούν από πολιτικές ολικής αποκέντρωσης με νέα συλλογικά συστήματα διακυβέρνησης. Το διοικητικό και αναπτυξιακό σύστημα της χώρας και πριν το νέο συγκεντρωτισμό που προωθεί η Κυβέρνηση, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα, έχει εξαντλήσει τα όριά του. Παρόλο που έχει συμβάλει τα μέγιστα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του στην πορεία ανάπτυξης του τόπου, δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις νέες έντονα ανταγωνιστικές, παγκόσμιες και ευρωπαϊκές συνθήκες και πρέπει να αντικατασταθεί.
Στις νέες αυτές συνθήκες απαιτείται μια βαθιά τομή μέσα από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με ολική αποκέντρωση, σαφώς προσδιορισμένους ρόλους και αρμοδιότητες και από το κεντρικό κράτος, την περιφέρεια και τους δήμους. Το κεντρικό κράτος πρέπει να γίνει λιγότερο αφήνοντας χώρο για ουσιαστικό ρόλο στην αυτοδιοίκηση με τη συμμετοχή και τον έλεγχο του πολίτη. Η κάθε περιφέρεια πρέπει να έχει τη δυνατότητα στα πλαίσια του εθνικού σχεδιασμού να αποφασίζει, να σχεδιάζει και να υλοποιεί με τους δικούς της πόρους. Η αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού και η ελληνική περιφέρεια μπορούν με την ολική μεταφορά εξουσιών να διαχειριστούν αποτελεσματικά τους πόρους του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για τη βιώσιμη τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, για την άρση των μεγάλων ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων που παραμένουν και είναι ίσως η μεγαλύτερη πληγή για την Ελλάδα σήμερα.
Και το βλέπουμε αυτό να εκδηλώνεται κατά διαστήματα με πολλά φαινόμενα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Και μέσα από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μπορούν οι περιφέρειες να πετύχουν τη μέγιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της πολιτιστικής κληρονομιάς της κάθε περιφέρειας. Ίσως είναι οι μόνες που μπορούν να το κάνουν μαζί με τους τοπικούς φορείς. Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, εμείς δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε ένα νομοσχέδιο που είναι εντελώς αντίθετο με τις θέσεις μας και όχι μόνο με τις θέσεις μας αλλά και με το συμφέρον του τόπου και του ελληνικού λαού, όπως αυτό πρέπει να εκφραστεί.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
