Η φετινή επέτειος της 3ης Σεπτέμβρη προκάλεσε μια δημιουργική συζήτηση για τις αρχές, τις αξίες και το μεγάλο έργο του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ σε όλη τη διαδρομή του, που διαμόρφωσε την καλύτερη περίοδο της νεότερης ιστορίας της Ελλάδος.
-Ανεξάρτητη, και πατριωτική εξωτερική πολιτική.
-Εκδημοκρατισμός κράτους και θεσμών.
-Διοικητική αποκέντρωση και ανακατανομή εξουσίας από το κεντρικό κράτος σε ανεξάρτητες αρχές και στην ισχυρή αυτοδιοίκηση
-Αναμόρφωση της παιδείας.
-Στρατηγική επιλογή:Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
-Συγκρότηση του κοινωνικού κράτους, που αποτελεί κεκτημένο της μεταπολίτευσης. Εθνικό Σύστημα Υγείας, Κοινωνική Ασφάλιση, Προστασία και ένταξη για τους αδύναμους.
Οι κρισιμότερες όμως επιλογές του ΠΑΣΟΚ ήταν τρεις:
1ονΗ Εθνική συμφιλίωση που τερμάτισε το διαχωρισμό εθνικοφρόνων και μιασμάτων.
2ον Η ανατροπή των παγιωμένων συσχετισμών του μετεμφυλιακού κράτους με τους αδικαίωτους, εθνικούς, δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες, από την εθνική αντίσταση ως το Πολυτεχνείο να εκφράζονται από την Αλλαγή που άνοιξε τον δρόμο για συμμετοχή στον κοινωνικοοικονομικό ιστό των μέχρι τότε αποκλεισμένων λαϊκών στρωμάτων και πολιτών του δημοκρατικού χώρου.
3ον Η υπεύθυνη στάση να βάλει το Εθνικό και κοινωνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση που προκάλεσε ο εκτροχιασμός 2004-2009.
Έτσι η ιστορική διαδρομή της παράταξής μας, δεν είχε μόνο επιτυχίες και επιδοκιμασίες αλλά και κρίσιμες αποδοκιμασίες.
Το Γενάρη του 15 έφτασε στο ναδίρ, του 4%.
Τότε, η Φώφη Γεννηματά ανέλαβε την ηγεσία μιας ημιθανούς παράταξης και κατάφερε να την κρατήσει ζωντανή και να διπλασιάσει τις δυνάμεις της μέσα σε 4 χρόνια.
Όμως οι προσδοκίες των πολιτών και οι δικιές μας φιλοδοξίες δεν περιορίζονται σε αυτά.
Πολύ περισσότερο που η καταστροφική κυβερνητική περίοδος ΣΥΡΙΖΑ, ακροδεξιών και γυρολόγων έδωσε την ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει, η οποία με το καλημέρα ξέχασε τις δεσμεύσεις για επαναδιαπραγμάτευση των υψηλών πλεονασμάτων και του ρόλου του Υπερταμείου, αλλά δεν ξέχασε τις πολιτικές που γράφουν ανεξίτηλα στην ούγια, δεξιά και πάλι δεξιά.
Με τις πρωτοβουλίες της Προέδρου, το Κίνημα Αλλαγής, που έχει θεμέλιο αλλά και πυξίδα το ΠΑΣΟΚ, με ενιαία οργάνωση και συλλογική λειτουργίαδιεκδικεί στη Βουλή δυναμικό ρόλο αντιπολίτευσης προτείνοντας και απαιτώντας βιώσιμες λύσεις για τα συσσωρευμένα προβλήματα της κοινωνίας.
Ταυτόχρονα ανοίγει ένα ουσιαστικό- δημοκρατικό διάλογο με τη κοινωνίαγια το Σχέδιο Ελλάδα, την Εθνική γραμμή και τις μείζονες πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Για την ανάπτυξη και το περιβάλλον, την κοινωνική μας ατζέντα, σε συγχρονισμό με την 4η βιομηχανική επανάσταση και με στόχο την βιώσιμη κοινωνική ευημερία.
Με το πολιτικό μας σχέδιο και τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης, προχωρούμε συλλογικά για να κάνουμε πράξη την φιλοδοξία μας, να διαμορφώσουμε την ισχυρή σοσιαλδημοκρατική παράταξη που έχει ανάγκη η χώρα και προσδοκά η κοινωνική μας βάση,αντί της προσαρμογής της παράταξης στις προσωπικές επιδιώξειςκαι ιδιαίτερα τις αθέμιτες που δεν ενδιαφέρουν κανένα, ούτε στο κίνημα, ούτε στην κοινωνία, παρά μόνο αυτούς που τις έχουν ως αυτοσκοπό.
Οι πολίτες μας κρίνουν όλους.
-Εκδημοκρατισμός κράτους και θεσμών.
-Διοικητική αποκέντρωση και ανακατανομή εξουσίας από το κεντρικό κράτος σε ανεξάρτητες αρχές και στην ισχυρή αυτοδιοίκηση
-Αναμόρφωση της παιδείας.
-Στρατηγική επιλογή:Ελλάδα στην Ευρωζώνη.
-Συγκρότηση του κοινωνικού κράτους, που αποτελεί κεκτημένο της μεταπολίτευσης. Εθνικό Σύστημα Υγείας, Κοινωνική Ασφάλιση, Προστασία και ένταξη για τους αδύναμους.
Οι κρισιμότερες όμως επιλογές του ΠΑΣΟΚ ήταν τρεις:
1ονΗ Εθνική συμφιλίωση που τερμάτισε το διαχωρισμό εθνικοφρόνων και μιασμάτων.
2ον Η ανατροπή των παγιωμένων συσχετισμών του μετεμφυλιακού κράτους με τους αδικαίωτους, εθνικούς, δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες, από την εθνική αντίσταση ως το Πολυτεχνείο να εκφράζονται από την Αλλαγή που άνοιξε τον δρόμο για συμμετοχή στον κοινωνικοοικονομικό ιστό των μέχρι τότε αποκλεισμένων λαϊκών στρωμάτων και πολιτών του δημοκρατικού χώρου.
3ον Η υπεύθυνη στάση να βάλει το Εθνικό και κοινωνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση που προκάλεσε ο εκτροχιασμός 2004-2009.
Έτσι η ιστορική διαδρομή της παράταξής μας, δεν είχε μόνο επιτυχίες και επιδοκιμασίες αλλά και κρίσιμες αποδοκιμασίες.
Το Γενάρη του 15 έφτασε στο ναδίρ, του 4%.
Τότε, η Φώφη Γεννηματά ανέλαβε την ηγεσία μιας ημιθανούς παράταξης και κατάφερε να την κρατήσει ζωντανή και να διπλασιάσει τις δυνάμεις της μέσα σε 4 χρόνια.
Όμως οι προσδοκίες των πολιτών και οι δικιές μας φιλοδοξίες δεν περιορίζονται σε αυτά.
Πολύ περισσότερο που η καταστροφική κυβερνητική περίοδος ΣΥΡΙΖΑ, ακροδεξιών και γυρολόγων έδωσε την ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει, η οποία με το καλημέρα ξέχασε τις δεσμεύσεις για επαναδιαπραγμάτευση των υψηλών πλεονασμάτων και του ρόλου του Υπερταμείου, αλλά δεν ξέχασε τις πολιτικές που γράφουν ανεξίτηλα στην ούγια, δεξιά και πάλι δεξιά.
Με τις πρωτοβουλίες της Προέδρου, το Κίνημα Αλλαγής, που έχει θεμέλιο αλλά και πυξίδα το ΠΑΣΟΚ, με ενιαία οργάνωση και συλλογική λειτουργίαδιεκδικεί στη Βουλή δυναμικό ρόλο αντιπολίτευσης προτείνοντας και απαιτώντας βιώσιμες λύσεις για τα συσσωρευμένα προβλήματα της κοινωνίας.
Ταυτόχρονα ανοίγει ένα ουσιαστικό- δημοκρατικό διάλογο με τη κοινωνίαγια το Σχέδιο Ελλάδα, την Εθνική γραμμή και τις μείζονες πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Για την ανάπτυξη και το περιβάλλον, την κοινωνική μας ατζέντα, σε συγχρονισμό με την 4η βιομηχανική επανάσταση και με στόχο την βιώσιμη κοινωνική ευημερία.
Με το πολιτικό μας σχέδιο και τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης, προχωρούμε συλλογικά για να κάνουμε πράξη την φιλοδοξία μας, να διαμορφώσουμε την ισχυρή σοσιαλδημοκρατική παράταξη που έχει ανάγκη η χώρα και προσδοκά η κοινωνική μας βάση,αντί της προσαρμογής της παράταξης στις προσωπικές επιδιώξειςκαι ιδιαίτερα τις αθέμιτες που δεν ενδιαφέρουν κανένα, ούτε στο κίνημα, ούτε στην κοινωνία, παρά μόνο αυτούς που τις έχουν ως αυτοσκοπό.
Οι πολίτες μας κρίνουν όλους.
* Δημοσιεύθηκε στις 11/09/2019 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
