Skip links

Προοδευτικές αλλαγές στην Εκπαίδευση, αντί της συντηρητικής αντιμεταρρύθμισης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Οι μεγάλες αλλαγές και οι ριζικές τομές, στις οποίες προχώρησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ όλους τους θεσμούς και τους τομείς, τη μεταπολίτευση είναι το έργο της Παράταξης μας, που ώθησε τη χώρα και την κοινωνία σε σημαντική πρόοδο την οποία σήμερα επικαλούνται όλοι ως αφετηρία.

Ιδιαίτερα για την εκπαίδευση και την έρευνα οι προοδευτικές αλλαγές στην δεκαετία του ΄80 έβαλαν τη σφραγίδα τους για πολλά χρόνια, με επιτεύγματα στην επιστήμη αλλά και την κοινωνική και οικονομική πρόοδο για δυο γενιές, χωρίς τους φραγμούς για τους πολλούς  και προνόμια για λίγους που ίσχυαν μέχρι τότε.

Όμως τα συστήματα και ιδίως τα εκπαιδευτικά δεν μπορούν να παραμένουν στατικά. Χρειάζονται διαρκή μεταρρύθμιση και ώθηση προς τα μπρος. Βεβαίως μέσα από μια πολιτική συνέχεια, όχι μόνο για να συγχρονίζονται με τις εξελίξεις, αλλά για να είναι πολύ πιο μπροστά απ’ αυτές.

Το 2011 με το καταστάλαγμα της  μέχρι τότε εμπειρίας, τις  θετικές αλλά και τις αρνητικές καταγραφές, τις νέες ανάγκες που είχαν διαμορφωθεί, τις εξελίξεις στην Ευρώπη, τις προοπτικές για το αύριο  και το μέλλον, το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στη θέσπιση του 4009, μετά από εξαντλητικό διάλογο ενός ολόκληρου χρόνου, που διεξήγαγε το Υπουργείο υπό την κα Διαμαντοπούλου.

Τότε επιτεύχθηκε μια μεγάλη πλειοψηφία στην οποία δεν προσμετρήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος,  ούτε τότε αλλά ούτε σήμερα μπορεί να αντιληφθεί τις εξελίξεις και κυρίως της ανάγκες της κοινωνίας.

Όσο αντιδραστική και συντηρητική ήταν η στάση της Νέας Δημοκρατίας το 1982, όταν ενώπιον των προοδευτικών αλλαγών που προώθησε το ΠΑΣΟΚ, αυτή υπερασπίστηκε το αναχρονιστικό πανεπιστήμιο και τα στεγανά της έδρας και της οικογενειοκρατίας, άλλο τόσο αντιδραστική είναι η συντηρητική αντιμεταρρύθμιση που επιχειρούν σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που οδηγεί στην εσωστρέφεια, στην δογματική απομόνωση, στην διοικητική μπαχαλοποίηση, με ετεροχρονισμένη επίκληση κάποιων διατάξεων του ΄82.

Το μοντέλο του ΄80 οποιουδήποτε ανθρώπινου δημιουργήματος, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του 2020. Το καλύτερο και ομορφότερο αυτοκίνητο της εποχής, δεν είναι σήμερα τίποτα παραπάνω από μια αντίκα. Ως αντίκες μας φαίνονται όλα όσα μας λέτε ετεροχρονισμένα κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Που ήσασταν το 1982;

Ας πάρουμε ως παράδειγμα την φοιτητική συμμετοχή στα όργανα, στις εκλογές, στις αποφάσεις. Θεσμοθετήθηκε τότε, ως μια πράγματι προοδευτική επιλογή που συνέβαλε στην αλλαγή συσχετισμών στο  σπάσιμο στεγανών και την αλλαγή νοοτροπιών.

Με την πάροδο όμως του χρόνου, η φοιτητική συμμετοχή, έγινε συνδιοίκηση,η συνδιοίκηση έγινε συνδιαχείριση , η συνδιαχείριση έγινε  όχι συνδιαλλαγή αλλά συναλλαγή. Η συναλλαγή των «εκπροσώπων» ήταν βεβαίως όφελος για τους ίδιους αλλά εκβιασμός για τους  φοιτητές που ήταν το αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Αυτή η αρνητική εξέλιξη, πήγε χέρι – χέρι με τον εκφυλισμό του Φοιτητικού Κινήματος και την πλήρη ενσωμάτωση στο κατεστημένο των υποτιθέμενων, από ένα σημείο και μετά, εκπροσώπων των φοιτητών.Τα παραδείγματα πάρα πολλά.

Βεβαίως με ευθύνη όλων των παρατάξεων,  που άκουσον – άκουσον ενώ δεν είχαν την υπευθυνότητα να συνεννοηθούν για την λειτουργία της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ),  είχαν κυρίαρχο ρόλο στη διοίκηση Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.

Ποια είναι λοιπόν σήμερα μια προοδευτική πρόταση για το ρόλο των φοιτητών.
–    Ναι σε μια σύγχρονη μορφή φοιτητικής συμμετοχής σε όλα τα θέματα που τους αφορούν άμεσα και βεβαίως με γνώμη για το σύνολο των θεμάτων των Πανεπιστημίων.
–    Ναι σε όλες τις δυνατότητες για τεκμηρίωση των προτάσεων τους και στην ελεύθερη κατάθεση των ιδεών τους.
–    Ναι στη διεκδίκηση δικαιωμάτων τους για το σήμερα και το αύριο.
–    Όχι «στην τσόντα» της δήθεν συμμετοχής του 15%, στη συνδιαχείριση και τη δημιουργία θερμοκηπίων νέας διαπλοκής.
–    Όχι στον εγκλωβισμό των φοιτητών σε ένα νέο σύστημα εξάρτησης και ενσωμάτωσής τους στα κλειστά και εν πολλοίς άνομα συστήματα εξουσίας που θα δημιουργούνται με την πολιτική σας.

Οφείλουμε να αποτρέψουμε την ευρύτερη εμφάνιση αυτών των φαινομένων. Οι σημερινοί φοιτητές είναι οι αυριανοί ταγοί αυτού του τόπου. Η μεγαλύτερη ζημιά για τη χώρα και τους ίδιους είναι να γαλουχηθούν στα φαινόμενα της συναλλαγής και της γκρίζας συμπεριφοράς.

Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, το 1982, ορισμένοι ήσασταν, έστω  σιωπηλά, με τις προοδευτικές αλλαγές. Οι περισσότεροι όμως αποδειχθήκατε φοβικοί. Το 2011 ήσασταν οπισθοδρομικοί, πάντα πίσω κι από τις εξελίξεις. Σήμερα νομοθετείτε με βάση τον κυβερνητισμό σας. Δεν δημιουργείτε θεσμούς περισσότερο ή λιγότερο κατευθυνόμενους και ελεγχόμενους από το κράτος, όπως θα έκαναν σε ένα δυτικού τύπου κρατισμό.  

Μεταφέρετε αρμοδιότητες και εξουσίες από τα πανεπιστήμια απευθείας  στον Υπουργό. Ταυτίζετε την κυβέρνηση με το κράτος. Είστε κρατιστές καθεστωτικού  τύπου, Μαδουρικού τύπου, γιατί νομίζετε ότι θα βρείτε τρόπο να είστε συνεχώς στην εξουσία. Καταρρακώνετε την αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, με τον κ. Γαβρόγλου να δίνει στον εαυτό του τον ρόλο του Υπερπρύτανη.

Η χώρα έναντι όλων αυτών των μεθοδεύσεων, έχει ανάγκη από δημόσια, με απελευθερωμένες δυνάμεις, Πανεπιστήμια και ΤΕΙ που θα αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη για την ανάπτυξη και την πρόοδο.
Το νομοσχέδιό σας είναι σαφώς αντίθετο από αυτή την ανάγκη και το καταψηφίζουμε.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη εκτός από θέσεις και προτάσεις έχει και ολοκληρωμένο σχέδιο, με προοδευτικές αλλαγές για μια σύγχρονη εκπαίδευση για τις ανάγκες του σήμερα και του αύριο, με το βλέμμα στο μέλλον.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ 02/08/2017

Μοιραστείτε:
Σχετικά νέα
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας.
Explore
τράβα