ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Z’
Τρίτη 7 Μαρτίου 2006
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Αναφορές-Ερωτήσεις Δεύτερου Κύκλου:
Πρώτη είναι η με αριθμό 5699/16.12.2005 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την ίδρυση και λειτουργία νέων μονάδων υποκατάστασης στον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.)
Η ερώτηση του κ. Κεγκέρογλου σε περίληψη έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος του Ο.ΚΑ.ΝΑ. κ. Γιαννάκης σε συνέντευξη Τύπου, τον Οκτώβριο του 2005 υπήρχαν συνολικά σε εκκρεμότητα 3.832 αιτήσεις ατόμων για ένταξη σε προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων ναρκωτικών ουσιών (μεθαδόνη και βουπρενορφίνη), αριθμός που είναι αυξημένος σε σχέση με το 2004 κατά 14,4%.
Επειδή από τα στοιχεία αποδεικνύεται ότι υπάρχει ανάγκη για ένταξη στο πρόγραμμα υποκατάστασης σημαντικού αριθμού συνανθρώπων μας που μπορεί να γίνει με ίδρυση και λειτουργία νέων μονάδων υποκατάστασης και επειδή τα στοιχεία για την Κρήτη και ο μεγάλος αριθμός των αιτήσεων που εκκρεμούν στη μονάδα υποκατάστασης των Χανίων, δείχνουν ότι πρέπει να δημιουργηθεί νέα μονάδα υποκατάστασης στο Ηράκλειο, ερωτάστε κύριε Υπουργέ:
Ποιο είναι το πρόγραμμα για την ίδρυση και λειτουργία νέων μονάδων υποκατάστασης πανελλαδικά;
Έχετε σχεδιάσει να δημιουργήσετε νέα μονάδα υποκατάστασης στο Ηράκλειο;
Σε ποιες ενέργειες έχετε προβεί μέχρι σήμερα ως προς την εξεύρεση κτιριακής υποδομής σε νοσοκομειακό χώρο στο Ηράκλειο; »
Ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Αθανάσιος Γιαννόπουλος έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά θα ήταν ατυχές για μένα να προσπαθήσω να ωραιοποιήσω μια κατάσταση που πανθομολογουμένως αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα κοινωνικό όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά παγκοσμίως. Θα πρέπει όμως να ξέρουμε τις δομές οι οποίες έχουν αναπτυχθεί, για να μπορέσει κανείς να βγάλει κάποια συμπεράσματα.
Όπως θα ξέρετε, κύριε συνάδελφε, στα Χανιά λειτουργεί μια μονάδα βουπρενορφίνης η οποία εξυπηρετεί αυτήν τη στιγμή περί τα 118 άτομα που είναι ουσιοεξαρτώμενα και παράλληλα υπάρχει ένα αίτημα δημιουργίας ενός στεγνού προγράμματος που ολοκληρώνεται η μελέτη από πλευράς υποδομής, χρηματοδότησης και γενικότερα υλοποίησης. Βεβαίως υπήρχε από τους τοπικούς φορείς καίτοι είχε χωροθετηθεί, θα έλεγε κανείς, στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο. Εν τούτοις και η πολιτική της αποασυλοποίησης αλλά και κάποιες αντίθετες απόψεις προβληματίζουν τη διοίκηση του Ο.ΚΑ.ΝΑ. στην οριστική χωροθέτηση, που όμως το στεγνό αυτό πρόγραμμα θα βρει τη λύση του. Στο Νομό Ηρακλείου ξέρετε πολύ καλά ότι το ΚΕΣΑ, το Κέντρο Πρόληψης, εντάχθηκε στον Ο.ΚΑ.ΝΑ. και παράλληλα υπάρχει ένα αίτημα δημιουργίας προς εξυπηρέτηση του όμορου πληθυσμού στην περιφέρεια ενός άλλου δευτέρου κέντρου.
Επίσης, από το 2003 εκκρεμούσε ένα αίτημα της κοινωνίας, των φορέων, όλων των πολιτών, για τη δημιουργία ενός προγράμματος απεξάρτησης. Καίτοι έγιναν κάποιες συζητήσεις για την τοποθέτησή τους σε κάποιο νοσοκομειακό χώρο -ή στο Βενιζέλειο ή στο ΠΕΠΑΓΝΗ- εντούτοις ακόμα δεν έχει οριστικοποιηθεί.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι το θέμα των ναρκωτικών και των ουσιοεξαρτημένων ατόμων δεν είναι υπόθεση μόνο αυτού που φέρει το πρόβλημα ή της οικογένειάς του, είναι πρόβλημα όλων μας. Και είναι πρόβλημα όλων μας, γιατί κανείς δεν γνωρίζει αύριο πού θα βρεθεί το παιδί του ή το εγγόνι του ενδεχομένως και σε ποιο αδιέξοδο από τη χρήση των εξαρτησιογόνων ουσιών θα πέσει.
Άρα, η κοινωνία δεν πρέπει να στηρίζεται μόνο στο τι θέλει ο καθένας και πώς βλέπει τα πράγματα, αλλά θα πρέπει να δούμε το θέμα όλοι μας. Και χαίρομαι, διότι δίνεται η ευκαιρία ειδικά στο θέμα των ναρκωτικών να μην υπάρχουν τόσο σημαντικές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις, οι οποίες στηρίζονται πολλές φορές είτε σε πολιτικές επιλογές ή ακόμη και σε κομματικά ταμπού που έχουμε σε άλλα θέματα. Βλέπουμε το θέμα κοινωνικά, το βλέπουμε ανθρώπινα και μπορούμε να δώσουμε τις λύσεις.
Μπορούμε να δώσουμε πάρα πολλές λύσεις, κύριε συνάδελφε, και πιστεύω ότι προς αυτή την κατεύθυνση και εσείς έχετε αυτή την ιδιαίτερη ανησυχία. Θα πρέπει όμως να πιστέψετε ότι και εμείς διακατεχόμαστε από τη μεγάλη ανησυχία για το πού βρισκόμαστε σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ορίστε, κύριε Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αναμφισβήτητα, κύριε Υπουργέ, οι δράσεις για την καταπολέμηση των ναρκωτικών αποτελούν κορυφαία επιλογή της πολιτείας συνολικά, και της Κυβέρνησης και της κοινωνίας ολόκληρης. Αφορούν χιλιάδες συνανθρώπους μας, αφορούν χιλιάδες οικογένειες στη χώρα μας.
Μέσα στα πλαίσια του τετράπτυχου πρόληψη, απεξάρτηση, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη, η πολιτεία οφείλει πράγματι να δώσει όλες εκείνες τις δυνατότητες θεραπείας στους εξαρτημένους. Αυτό δεν αφορά μόνο τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους, όπως σωστά είπατε κι εσείς, αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας. Πρέπει όμως, κύριε Υπουργέ, να ενεργοποιηθούμε όλοι μας περισσότερο, ούτως ώστε να σώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συνανθρώπους μας απ’ αυτή την κατάρα, θα έλεγα, που μαστίζει όχι μόνο τη δική μας κοινωνία, αλλά όλη την υφήλιο.
Εδώ και χρόνια, από το 1995 με την ίδρυση και ενεργοποίηση του ΟΚΑΝΑ, έχουν αρχίσει πράγματι δουλειά οι εντεταλμένοι γι’ αυτό άνθρωποι. Φαίνεται ότι τα στεγνά προγράμματα καλύπτουν όχι το σύνολο, αλλά ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας. Τα κέντρα όμως υποκατάστασης φαίνεται ότι υπολείπονται πολύ από τις πραγματικές ανάγκες. Συγκεκριμένα, το κέντρο υποκατάστασης στα Χανιά έχει μέχρι σήμερα δεχθεί τετρακόσιες περίπου αιτήσεις, δηλαδή δέκα αιτήσεις το μήνα. Και με τις δυνατότητες που έχει, έχει καλύψει μέχρι σήμερα, με τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού και του νέου προσωπικού που προσλήφθηκε πρόσφατα, διακόσιες ογδόντα οκτώ περιπτώσεις.
Παραμένει όμως -και δεν είναι μόνο ο αριθμός των αιτήσεων- το γεγονός ότι δεν μπορεί να καλύψει εξαρτημένους από μεγάλες αποστάσεις, που είναι το μεγαλύτερο μέρος του νομού Ηρακλείου και ο νομός Λασιθίου, λόγω του ότι, όπως ξέρετε, πρέπει καθημερινά να συμμετέχουν στο πρόγραμμα οι εξαρτημένοι, τουλάχιστον το πρώτο διάστημα, και στη συνέχεια μέρα παρά μέρα. Φαίνεται απ’ αυτό εμφανέστατα η ανάγκη για δημιουργία νέου κέντρου στο Ηράκλειο.
Στην έκθεση του απολογισμού του 2004 και 2005 και του προγραμματισμού για το επόμενο διάστημα του ΟΚΑΝΑ -και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε- που μας στάλθηκε τις προηγούμενες μέρες, αναφέρεται ρητά η πρόθεση πράγματι του Οργανισμού για την ίδρυση τέτοιας μονάδας αποκατάστασης και στο Ηράκλειο.
Σε ερώτηση που είχαμε υποβάλει τον περασμένο Μάιο μας απαντήσατε ότι ερευνάται η δημιουργία μονάδας κατ’ αρχήν με την εξεύρεση χώρου μέσα σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο, όπως είπατε και στην πρωτολογία σας. Εγώ θα ήθελα να σας ζητήσω να επιμεληθείτε προσωπικά γι’ αυτό το θέμα, ούτως ώστε να δημιουργηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα αυτή η μονάδα στο Ηράκλειο και να σταματήσει ο Γολγοθάς για εκατοντάδες οικογένειες και στην Κρήτη. Και νομίζω ότι θα το κάνετε, κύριε Υπουργέ, και θα ήθελα στη δευτερολογία σας αυτή την παράκληση να τη δεχθείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Κεγκέρογλου.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Χαίρομαι για την τοποθέτησή σας.
Όσον αφορά για τα στεγνά προγράμματα, θα πρέπει να ξέρετε ότι και διεθνώς, αλλά ιδίως στην πατρίδα μας, οι ουσιοεξαρτημένοι, δεν τα δέχονται και τόσο πολύ, πιστεύοντας ότι ένα πρόγραμμα που είναι με υποκατάστατα, λειτουργεί πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά. Εδώ είναι ένα λάθος, το οποίο αντιμετωπίζουμε και στα παιδιά, στους νέους, που έχουν πέσει σ’ αυτή την κατηγορία των ουσιοεξαρτημένων, όσο και των οικογενειών τους. Και αυτό, γιατί; Διότι πρέπει ο ψυχίατρος, η ειδική ομάδα, η κοινωνική ομάδα, ο ψυχολόγος, η κοινωνική λειτουργός να δουν τον καθένα χωριστά και να υποδείξουν σε ποια κατηγορία ταιριάζει περισσότερο, αν θα πάει για υποκατάστατα, ή θα πάει σε στεγνό πρόγραμμα. Όμως, παρά τις οποιεσδήποτε επίμονες προσπάθειες καταβάλουμε για να πεισθούν ότι θα πρέπει η ομάδα αυτή να αποφασίσει το πού, εν τούτοις δέχονται να πηγαίνουν, να αριθμούνται κατά εκατοντάδες στα προγράμματα με τα υποκατάστατα και κατ’ αυτό τον τρόπο έχουμε τις λίστες.
Θα πρέπει να σας πω όμως και κάτι άλλο: ό,τι φιλοδοξία και να έχουμε, δεν πιστεύω να φθάσουμε -δέχομαι να πέσουμε έξω- στην προ ημερών αναφορά που έκανε ο αντίστοιχος ΟΚΑΝΑ στο Λονδίνο, που ζήτησε για τις τρεις βδομάδες καθυστέρηση συγνώμη από τους πολίτες και τους νεολαίους. Για τρεις βδομάδες καθυστέρηση ζήτησε συγνώμη. Μακάρι να φθάσουμε αύριο το πρωί και να ζητήσουμε κι εμείς για ένα μικρότερο εύλογο χρονικό διάστημα. Πιστεύω όμως ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται από όλους μας είναι πραγματικά να δώσουμε λύση στα παιδιά αυτά ιδιαίτερα για το Ηράκλειο, απ’ όπου κατάγεστε, όπως επίσης -τον βλέπω μπροστά μου- και ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Κεφαλογιάννης. Πρέπει κι εσείς να στρατευθείτε προς την κατεύθυνση αυτή -και δέχομαι ότι έχετε πάρει ήδη πρωτοβουλίες τώρα- να πείσετε κάποιους -που είναι αρνητές της κοινωνίας- να δεχθούν κάποιες τέτοιες μονάδες, οι οποίες δεν κοστίζουν ιδιαίτερα και θα προσφέρουν ένα πολλαπλασιαστικό έργο στην τοπική κοινωνία, για να μπορέσουμε να σώσουμε πάρα πολλά παιδιά.
Στο πρόγραμμά μας υπάρχουν σε δεκατέσσερις περιφέρειες που θα δημιουργηθούν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Θα μου επιτρέψετε, κύριε Πρόεδρε, μισό λεπτό να κάνω χρήσης της καλοσύνης σας προς ενημέρωση.
Υπάρχει και το άλλο πρόβλημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: η Ήπειρος, επί παραδείγματι, δεν διαθέτει καμία μονάδα. Επειδή η ελληνική κοινωνία είναι πολύ κλειστή κοινωνία και δεν θέλει ο καθένας να εμφανιστεί ότι πηγαίνει σε μία τέτοια μονάδα, θέλει να ξενιτευτεί, να φύγει, να έλθει από την Ήπειρο, ή από την Κρήτη ακόμα, σε μία άλλη μονάδα, να χαθεί στην ανωνυμία και κατ’ αυτόν τον τρόπο να λειτουργήσει έτσι ως ανώνυμος πολίτης. Και αυτό, γιατί; Διότι η κοινωνία μας είναι σκληρή απέναντί τους. Δεν έχουμε εξοικειωθεί ότι είναι πάσχοντες οργανισμοί. Μπορούμε να βρούμε τη λύση. Όμως, για να βρούμε τη λύση, πρέπει να ελαττώσουμε την προσφορά, τη διαθεσιμότητα. Όσες μονάδες και να κάνουμε, αν δεν ελαττώσουμε τη διαθεσιμότητα, μονίμως το πρόβλημα θα υπάρχει. Παράλληλα, όμως, πρέπει να δούμε, μετά τη θεραπεία, και την ψυχολογική υποστήριξη, πρέπει η κοινωνία να βρει σε αυτούς τους ανθρώπους ένα όνειρο. Και το όνειρο είναι μία εργασία. Να, λοιπόν, που είναι ένα σύμμεικτο πρόβλημα.
Τέλος πάντων, ας μείνουμε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σας υποσχόμαστε, κύριοι συνάδελφοι, ότι όντως θα δημιουργηθεί μία μονάδα με τις λύσεις που θα θελήσουμε. Όλοι μαζί να βρεθούμε εκεί στο χώρο, για να συζητήσουμε από κοντά πού θα χωροθετηθεί αυτή η θρυλούμενη μονάδα απεξάρτησης, που από το 2003 έχει απασχολήσει την τοπική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό.
