Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Συναντιόμαστε σήμερα σε μια κρίσιμη περίοδο για το κίνημα μας.
Ύστερα από μια ήττα που μας γέμισε όλους με πίκρα.
Τη συνάντηση μας αυτή επέβαλε η αγωνία όλων μας για το αύριο.
Τα εύλογα ερωτήματα όλων μας που ζητούν απαντήσεις για το τι είναι καλύτερο για το κίνημα και τον τόπο.
Κυρίως όμως βρεθήκαμε γιατί χρειάζεται να μιλήσουμε και να επιβεβαιώσουμε την ανάγκη για μια ενωτική και δυναμική πορεία του ΠΑΣΟΚ μετά τις 12 Νοεμβρίου.
Στην τελευταία προεκλογική συνάντηση που είχαμε την Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη στην Πλατεία Ελευθερίας εδώ στο Αρκαλοχώρι μιλήσαμε για τις προτεραιότητες μας για την πίστη μας στη νίκη για τη βεβαιότητα ότι μπορούμε να ανοίξουμε ένα άλλο δρόμο ελπίδας και προοπτικής για την Ελλάδα και τους πολίτες.
Σας έδωσα τότε την υπόσχεση, τη μοναδική που έδωσα, ότι θα τιμήσω την εντολή σας, ότι θα δουλέψω με όλες μου τις δυνάμεις με περισσότερο πάθος για τον τόπο μας και για τους ανθρώπους του.
Σήμερα αφού σας εκφράσω για άλλη μια φορά τις ευχαριστίες μου για τη στήριξη σας, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι από τη θέση του Βουλευτή της αντιπολίτευσης θα τιμήσω την εμπιστοσύνη σας με κάθε τρόπο.
Για μένα η πολιτική έχει νόημα όταν μπορώ με τη συμμετοχή μου να συμβάλλω για καλύτερες μέρες στην πατρίδα και στον τόπο μου.
Για μένα η πολιτική έχει νόημα αν είσαι μαζί με τους πολίτες χωρίς να απαλλοτριώνω τη δύναμη και την εμπιστοσύνη τους.|
Φίλες και Φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Με γνωρίζετε και σας γνωρίζω.
Έχουμε γνωριστεί και συναντηθεί χρόνια τώρα στους κοινωνικούς αγώνες, στις συζητήσεις, στις οργανώσεις του κινήματος, στις προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Από την μεταπολίτευση είμαστε με τους περισσότερους μαζί.
Μαζί έχουμε χαρεί τις νίκες του κινήματος μας, μεγάλες και μικρές.
Μαζί έχουμε περάσει και δύσκολες ώρες, με ήττες και πίκρες.
Αλλά πάντα βρίσκαμε το δρόμο μας.
Πάντα είχαμε τη βεβαιότητα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Και σήμερα πιστεύω ότι όλοι μαζί άσχετα από τις διαφορετικές εκτιμήσεις, μπορούμε να δείξουμε το δρόμο για το αύριο.
Πιστεύω βέβαια και θα στηριχθώ σ’ αυτή τη παραδοχή, ότι:
1ον όλοι που είμαστε εδώ έχουμε ως πολιτική βάση το κίνημα μας και τη Δημοκρατική Παράταξη
2ον ότι όλοι θεωρούμε ότι πολιτικός μας αντίπαλος είναι η δεξιά που με την σύγχρονη εκδοχή της παραμένει βαθειά συντηρητική με μια οικονομική πολιτική που οδηγεί συγκέντρωση του πλούτου αλλά και της εξουσίας στα χέρια των λίγων και
3ον ότι όλοι αντιμετωπίζουμε τους υπόλοιπους με ειλικρίνεια και συντροφικότητα.
Μόνο έτσι Συντρόφισσες και Σύντροφοι, μπορούμε να προχωρήσουμε με καθαρές θέσεις, και το λέω αυτό γιατί πιστεύω ότι όλο αυτό το διάστημα, ήμουν απ’ αυτούς που είχαν καθαρή θέση.
Άσχετα αν άρεσε αυτή η θέση. Άσχετα αν το μήνυμα που προσπάθησα να εκπέμψω έφτασε στον καθένα ή χάθηκε ανάμεσα στις μυλόπετρες της πόλωσης.
Τα λέω αυτά γιατί διαπιστώνω ότι εύκολα κλονίζεται η εμπιστοσύνη σας, ακούγονται βροντερά, εύκολα αλλά ανεύθυνα λόγια που και στο παρελθόν τα έχουμε πληρώσει ακριβά.
Θα σας διαβάσω κατά λέξη τι έλεγα στο 2ο δημοσίευμα μου στον τοπικό Τύπο στις αρχές του Οκτώβρη με τίτλο:
Στις 16 Σεπτέμβρη, ξεκίνησε για το ΠΑΣΟΚ μια δύσκολη περίοδος, για την αντιμετώπιση της οποίας οφείλουμε όλοι μας να σταθούμε υπεύθυνα και να μην μείνουμε απαθείς για ορισμένα από τα τεκταινόμενα στο κίνημα μας, στην πορεία για την εκλογή Προέδρου, που ανησυχούν και πληγώνουν τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους μας και ακυρώνουν τις κατοχυρωμένες θεσμικές λειτουργίες, απαξιώνοντας την εικόνα του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία.
Ως στέλεχος του κινήματος πιστεύω ακράδαντα ότι το ΠΑΣΟΚ θα βρει το δρόμο του και μάλιστα θα τον βρει τόσο γρηγορότερα, όσο λιγότερα είναι τα συντροφικά μαχαιρώματα και όσο συντομότερα λήξουν οι στείρες αντιπαραθέσεις που επικεντρώνονται αποκλειστικά στα πρόσωπα, με τις οποίες δηλώνω εντελώς αντίθετος γιατί οδηγούν στην πόλωση όχι μόνο των στελεχών αλλά και της ίδιας της βάσης.
Οι συλλογικές διαδικασίες είναι η μόνη λύση για να αποτυπώσουμε την πολιτική φυσιογνωμία του κινήματος και να δώσουμε τέλος σ’ όλες τις υπαρκτές εκκρεμότητες που δεν πρέπει να αποτελούν βαρίδια στην παραπέρα πορεία μας.
Υπερασπίζομαι την πολιτική αυτονομία του ΠΑΣΟΚ, πιστεύω στη δύναμη της συλλογικότητας, στην ανάληψη της ατομικής πολιτικής ευθύνης, καθώς και στην υποστήριξη πολιτικών και θεωρώ απαραίτητη τη διασφάλιση της πολιτικής αυτονομίας του κάθε στελέχους αλλά και του κάθε μέλους ή φίλου του κινήματος έναντι οιωνδήποτε επιχειρούν ή θα επιχειρήσουν να διαπραγματευτούν στο ταμείο των προσωπικών τους επιδιώξεων το όνομα ή τις υπογραφές τρίτων έξω από τις καταστατικές διαδικασίες.
Επειδή το προέχον αυτή τη στιγμή είναι η ενότητα του ΠΑΣΟΚ επιλέγω συνειδητά με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους την καθαρή τοποθέτηση για το ΠΑΣΟΚ και τις ενωτικές πολιτικές προοπτικής και νίκης που πρέπει να ακολουθήσει, αρνούμενος τις λογικές στείρας συστοίχησης ή στρατοπεδοποίησης.
Οι διαδικασίες εκλογής Προέδρου προβλέπουν τη συμμετοχή της βάσης. Στη διαδικασία αυτή οι Βουλευτές συμμετέχουν ισότιμα με όλους τους άλλους πολίτες και ως εκτούτου είναι αδιανόητο να μετατραπούν από εκπρόσωποι των πολιτών και του ΠΑΣΟΚ στο Κοινοβούλιο, σε χειραγωγούς τους και μάλιστα ως συντονιστές μηχανισμών.
Σήμερα οφείλουμε όλοι,
ανεξάρτητα από τις προσωπικές μας εκτιμήσεις για τους υποψηφίους (προσωπικά θα τις δημοσιοποιήσω στην Εθνική Συνδιάσκεψη),
να μην απογοητεύουμε με τις πράξεις και τα λόγια μας τους πολίτες
που περιμένουν από μας ενωτικές συμπεριφορές και πολιτικές προοπτικής και νίκης
με το άνοιγμα ενός ελπιδοφόρου δρόμου για την Ελλάδα
και να μην απαξιώνουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε,
την ιδεολογία μας, το έργο που έχουμε επιτελέσει για την Ελλάδα και
τους πολίτες, καθώς και τα ίδια τα στελέχη μας,
που αύριο θα ζητήσουμε από τους πολίτες να τα υπερψηφίσουν.
Η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ απαιτεί:
1ον Διασφάλιση της ενότητας που αποτελεί, μαζί με τη διαμόρφωση ξεκάθαρων πολιτικών για την Ελλάδα και τον πολίτη, την απαραίτητη προϋπόθεση για τη νικηφόρα προοπτική της δημοκρατικής παράταξης.
2ον Συλλογική λειτουργία του κινήματος με αξιοποίηση όλων των στελεχών χωρίς διαχωρισμούς, (κεντρικά και περιφερειακά, ημέτεροι και μη) και πραγματικό ρόλο στη περιφερειακή οργάνωση που πρέπει να κατοχυρώσει το ρόλο της και να εκφράζει τα μέλη και τους φίλους της περιφέρειας και να μην μετατρέπεται σε μηχανισμό επιβολής κεντρικών επιλογών και
3ον απαιτεί ως βασικές κεντρικές προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ
– την καθαρή προτεραιότητα για την περιφέρεια και την ύπαιθρο και την αντιμετώπιση της εγκατάλειψης με την κάλυψη του αναπτυξιακού ελλείμματος και με συγκεκριμένο σχέδιο για την αναγέννηση
– τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζονται στον τόπο μας, στο πολιτικό σύστημα, στο μοντέλο διακυβέρνησης, με την ουσιαστική αποκέντρωση και την ριζική αλλαγή του διοικητικού και αναπτυξιακού μοντέλου της Χώρας που θα ανοίξει το δρόμο της προοπτικής για την Ελλάδα και της ελπίδας για τον πολίτη.
Σήμερα με πλήρη συναίσθηση ευθύνης καλώ τα μέλη και τους φίλους του κινήματος μας να συμμετάσχουν μαζικά στη διαδικασία εκλογής Προέδρου, με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη και όχι ως ετεροκατευθυνόμενα άτομα που δρουν καθ’ υπόδειξη άλλων.
Αυτά έλεγα στις αρχές του μήνα και σας ρωτώ σήμερα.
Ενώπιος ενωπίω:
Έχει καμία ασυνέπεια η στάση μου;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.
Αυτά υποστήριζα από την αρχή, πάνω σ’ αυτά συνεχίζω να βαδίζω.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Ας μιλήσουμε όμως για την ταμπακιέρα.
Μπορεί εκ των πραγμάτων να κουβεντιάζουμε περισσότερο αυτά που συνέβησαν μετά τις εκλογές αλλά στις 16 Σεπτεμβρίου υποστήκαμε μια οδυνηρή πολιτική ήττα.
Δεν μου αρέσουν οι ωραιοποιήσεις.
Πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Το 2004, τρία (3) εκατ. και πλέον πολίτες μας ψήφισαν.
Μετά από 3,5 χρόνια μας εμπιστεύθηκαν 2 εκατ. 730 περίπου χιλιάδες, δηλαδή 270 χιλιάδες λιγότεροι.
Αν λάβουμε τώρα υπόψη μας ότι και η Ν.Δ. έπεσε το 2007 στα 2 εκατ. 995 χιλιάδες ψήφους αυτό σημαίνει ότι αν κρατούσαμε τις δυνάμεις του 2004 σήμερα θα ήμασταν πρώτο κόμμα.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση.
Η διακύμανση του αποτελέσματος από νομό σε νομό.
Στο Ηράκλειο αλλά και σε ορισμένους άλλους νομούς, μείναμε σταθεροί ή πέσαμε λίγο.
Αν η πτώση κατά μισή μονάδα που είχαμε στο Ηράκλειο ήταν το γενικό αποτέλεσμα,
τότε η Ν.Δ. δεν μπορούσε να κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση και τώρα πιθανόν θα είχαμε νέα προεκλογική περίοδο.
Αυτό αποδεικνύει ότι η «εικόνα» του ΠΑΣΟΚ σε κάθε νομό παίζει σημαντικό ρόλο και εκτός από τις ευθύνες σε κεντρικό επίπεδο.
Συνολικά υπάρχουν και ευθύνες για το χειρισμό των υποθέσεων του κάθε νομού. (κεντρικά και τοπικά)
Χωρίς περιστροφές.
Ευθύνες έχουμε όλοι ανάλογα με την υπευθυνότητα του ο καθένας και αντίστοιχες με το ρόλο του.
Πρόεδρος, Πολιτικό Συμβούλιο, Βουλευτές, Εθνικό Συμβούλιο, Οργανώσεις κλπ.
Η όποια προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών σε έξω από το ΠΑΣΟΚ παράγοντες ασφαλώς βολεύει προσωρινά αλλά δεν αλλάζει την πραγματικότητα.
Οι θεωρίες της υπονόμευσης και της συνομωσίας κατέρρευσαν από μόνες τους.
Το πρόβλημα κυρίως ήταν ότι δεν εκπέμψαμε συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα.
Δεν πείσαμε ότι είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε.
Το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα έχει όμως και μία θετική πλευρά: Δεν επιτρέπει σε κανένα να κρύψει τα πολιτικά προβλήματα.
Το πολιτικό συμβούλιο βέβαια και μάλιστα με ομόφωνες αποφάσεις προσπάθησε για το αντίθετο.
Δεν ασχολήθηκε, ως είχε υποχρέωση, με την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και μετέθεσε το πρόβλημα στο Εθνικό Συμβούλιο.
Όλα τα μέλη του Π.Σ. (η αφρόκρεμα του στελεχιακού μας δυναμικού) ήλθαν στο Εθνικό Συμβούλιο με παράλληλους μονόλογους για να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες ως το ανώτερο πολιτικό καθοδηγητικό όργανο του ΠΑΣΟΚ αλλά πιθανόν και αυτές που έχουν ως πρόσωπα, παρεμποδίζοντας ουσιαστικά το διάλογο στο Εθνικό Συμβούλιο.
Ενδεικτικό είναι ότι δεν μπόρεσαν να μιλήσουν κοντά 100 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και δεν βγήκαν αποφάσεις για την αποτίμηση του αποτελέσματος.
Τα κεντρικά στελέχη με την (ομόφωνη) τακτική τους έβαλαν το κάρο μπροστά από το άλογο, μετέθεσαν τις ευθύνες και επέλεξαν την απολίτικη αντιπαράθεση προσώπων και κυρίως τη δημιουργία στρατοπέδων προκειμένου να αποφύγουν την ανάληψη των ευθυνών τους.
Η συστοίχιση όμως σε εσωκομματικούς στρατούς είναι επιζήμια:
Αποπολιτικοποιεί τα ζητήματα και εμποδίζει εκ των πραγμάτων την ανάπτυξη του χρήσιμου ελεύθερου διαλόγου.
Ροκανίζει την πολύτιμη πολιτική και ψυχική ενότητα της βάσης των μελών και των φίλων του Κινήματος.
Θολώνει την ανάλυση για τα αίτια της ήττας και δεν διαμορφώνει συνθήκες για την αποσαφήνιση της αναγκαίας στρατηγικής διεξόδου.
Όλοι διαπιστώνουμε καθημερινά ότι ήταν λάθος η μακρά περίοδος προσωπικής αντιπαράθεσης.
Σε χθεσινή συνέντευξη του στο «Έθνος» ο Απόστολος Κακλαμάνης εκφράζει την ίδια άποψη ότι
οι στρατοί και των δυο υποψηφίων βλάπτουν το ΠΑΣΟΚ αλλά και τους ίδιους.
Το ίδιο ακριβώς λέει σήμερα σε συνέντευξη της η Βάσω Παπανδρέου.
Η άγονη αντιπαράθεση προσώπων φανατίζει και μπορεί μεν να συσπειρώνει κάποιους οπαδούς ένθεν, κακείθεν,
αλλά διώχνει τους πολίτες και τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο και από το κίνημα μας και από την πολιτική.
Γι’ αυτό υποστήριξα ότι έπρεπε να πάμε πρώτα σε συνέδριο.
Γι’ αυτό υποστηρίζω και σήμερα ότι μέχρι την συνδιάσκεψη τουλάχιστον δεν έπρεπε να είναι η ώρα των Προέδρων, των μαχαιριών και των άγονων προσωπικών αντιπαραθέσεων αλλά η ώρα για να συζητήσουμε κυρίως για την πολιτική και τις προτεραιότητες μας.
Η ώρα ενός πλούσιου και ελεύθερου πολιτικού διαλόγου στις γραμμές μας χωρίς ενοχοποιήσεις, καχυποψίες και συστοιχίσεις.
Η ώρα να θέσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα δικά τους ερωτήματα, να εκφράσουν την αγωνία τους.
Είμαστε ΠΑΣΟΚ και για να υπάρξει νικηφόρα προοπτική για τη Δημοκρατική Παράταξη πρώτη και κύρια προϋπόθεση είναι η ΕΝΟΤΗΤΑ.
Μια ενότητα με βάση ξεκάθαρους στόχους για την Ελλάδα και τους πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ πάντα είχε προβλήματα όταν το κυρίαρχο ήταν οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις.
Σήμερα όμως δυστυχώς η αντιπαράθεση τείνει να εξελιχθεί σε εμφύλιο και όλοι ξέρουμε ότι οι εμφύλιοι είναι πάντα οι πιο καταστρεπτικοί.
Αντίθετα,
Το ΠΑΣΟΚ μπόρεσε να αλλάξει την Ελλάδα σ’ όλη τη διαδρομή του, όταν ανάπτυσε διάλογο με αντιπαράθεση ιδεών και πολιτικών, όταν συνέθετε, όταν πρόσθετε και πολλαπλασίαζε.
Η πρόκληση για τη δημοκρατική παράταξη σήμερα είναι να καταφέρει να μετατρέψει την εκλογική ήττα σε αφετηρία πολιτικής και οργανωτικής ανασύνθεσης του ΠΑΣΟΚ με νικηφόρα προοπτική.
Από πολλούς μπαίνει το δίλλημα: Να φτιάξουμε το κόμμα και να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς ή να πάμε για Κυβέρνηση;
Κατά την άποψη μου είναι ψευτοδίλλημα.
Η καθαρή απάντηση είναι να αναγεννήσουμε το κόμμα να αναθέσουμε καθαρούς στόχους και ενωμένοι να αγωνιστούμε για την ανάληψη διακυβέρνησης, όχι ως αυτόσκοπο αλλά ως απαραίτητο βήμα για την υλοποίηση των πολιτικών μας.
Με πολιτικό στόχο μια κυβερνώσα κεντροαριστερά που θα λειτουργήσει προς όφελος της προόδου και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, με μια νέα συμμαχία των στρωμάτων με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
Μια συμμαχία που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες για να μπορεί να στηρίξει τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζονται στο κράτος και στο πολιτικό σύστημα.
Κάθε μέρα που περνά και εντείνεται ο εμφύλιος, δικαιώνονται οι θέσεις μου.
Δεν συζητάμε για το αύριο αλλά επιστρέφουμε συνεχώς στο παρελθόν.
Η αλλαγή των λαθεμένων πολιτικών δεν συζητείται.
Μέχρι τώρα δεν δίνουμε καθαρό στίγμα για το αύριο.
– Τι ακριβώς θέση θα έχει στη πολιτική μας ο αγρότης και η ύπαιθρος; Τα αόριστα λόγια δεν πείθουν πια και προπαντός επιτείνουν το πρόβλημα.
– Τι απαντάμε στον άνεργο νέο και τη νέα που ψάχνει για μια θέση στον ήλιο της ζωής που οι γονείς τους επενδύουν στην παιδεία τους με τους κόπους μιας ζωής;
– Οι υποσχέσεις είναι δωρεάν, η παιδεία θα είναι δωρεάν;
– Σε τι θέση καταλήγουμε για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια;
– Τι θέση έχουμε για τα 4ωρα και τους μισθούς των 380€;
– Ξέρετε ότι αν θέταμε στόχο την εξασφάλιση εργασίας σ’ όλους τους ανέργους τότε αυτόματα λύναμε και το ασφαλιστικό.
– Γιατί δεν λέμε όλη την αλήθεια;
– Ποια είναι η θέση μας για τους μικρομεσαίους που απροστάτευτοι συνθλίβονται από τα μεγαθήρια;
– Τι ακριβώς λέμε για τα υπερκέρδη των τραπεζών;
Αυτά έπρεπε να μπουν στο τραπέζι.
Ελπίζω να ασχοληθούμε μ’ αυτά μετά τις 12 Νοέμβρη.
Χρειαζόμαστε ξεκάθαρες πολιτικές που θα ξαναδώσουν ελπίδα στους πολίτες και ιδιαίτερα στον νέο.
Φίλες και Φίλοι,
Σε σχέση με τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου του κινήματος, οφείλω να επισημάνω και σήμερα αυτό που πολλοί λένε από την πρώτη στιγμή,
ότι κανείς μας δεν δικαιούται με τα λόγια του και τις πράξεις του να απαξιώνει την ιδεολογία μας, το μεγάλο έργο που έχουμε δημιουργήσει στην Ελλάδα, καθώς και τα στελέχη μας.
Σήμερα εδώ παρευρίσκονται σύντροφοι και φίλοι που ψηφίζουν και τους τρεις υποψήφιους.
Δεν υποδεικνύω σε κανέναν τι θα πράξει.
Πιστεύω βαθειά στην αυτονομία του πολίτη όταν πρόκειται για την ατομική του ψήφο.
Οι υποψήφιοι με το λόγο τους και τις πράξεις τους ας τους πείσουν.
Άλλωστε μόνο έτσι θα τιμήσει ο ίδιος ο πολίτης την ψήφο του αγωνιζόμενος για να πετύχουμε.
Αλλιώς με την πρώτη δυσκολία πιθανόν να ακούσουμε:
Μα εσείς μας υποδείξατε τι να ψηφίσουμε!
Όχι φίλοι μου.
Η ευθύνη είναι προσωπική. Εσείς θα σκεφθείτε και θα πράξετε.
Σ’ αυτό όμως που θα επιμείνω εγώ είναι οι διαδικασίες.
Ανήκουμε σ’ ένα κόμμα που επαγγέλλεται και δίδαξε τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Οφείλουμε να συμπεριφερθούμε ανάλογα σεβόμενοι ο ένας την άποψη του άλλου.
Βλέπουμε τις δημοσκοπήσεις για την εσωτερική αντιπαράθεση: Σ’ όλη την Ελλάδα που δίνουν μεγάλα ποσοστά και στους δυο.
Δεν μπορεί ούτε το 45% ούτε το 40% ή δεν ξέρω ποιο άλλο ποσοστό της βάσης του ΠΑΣΟΚ να αποτελείται από δεξιούς ή προδότες ή όποιο άλλο εύκολο χαρακτηρισμό αποδίδουν κάποιοι.
Όλοι έχουν την ίδια αγωνία,
Όλοι θέλουν να πάμε καλύτερα.
Την επαύριο χρειαζόμαστε όλο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ.
Ας μην στείλουμε κι άλλο κόσμο στην αγκαλιά του Καραμανλή ή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σ’ αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω από βάθος καρδιάς όλους εκείνους που αυτές τις μέρες μου είπαν:
«Βασίλη αποφάσισε αυτό που νομίζεις σωστό.
Θα είμαι μαζί σου στον αγώνα σου, ως Βουλευτής,
ακόμη κι αν ψηφίσουμε διαφορετικό υποψήφιο, για πρόεδρο.
Είμαι μαζί σου για να συνεχίσουμε τους αγώνες για τον τόπο».
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η δημοκρατική παράταξη πρέπει όχι μόνο να λέγεται αλλά και να είναι.
Αποδείξτε με τη στήριξη των διαδικασιών, με τη διασφάλιση της ελεύθερης βούλησης του κάθε μέλους ότι είμαστε δημοκράτες.
Αλλιώς με ποια αξιοπιστία θα ζητήσουμε αύριο την ψήφο των πολιτών για να λειτουργήσει η Δημοκρατία και να αλλάξουμε την Ελλάδα;
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Λίγες μέρες πριν την Εθνική Συνδιάσκεψη που γίνεται την άλλη εβδομάδα δυστυχώς οι οργανώσεις δεν φαίνεται να καταφέρνουν να υλοποιήσουν την απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου για ολομέλειες, για διάλογο, για προτάσεις, για έκφραση της βάσης.
Εκ των πραγμάτων πρόλαβαν οι εξελίξεις που προσδιόρισαν οι λαθεμένες αποφάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου.
Χωριστές συγκεντρώσεις, χωριστές μαζώξεις.
Αυτό θα μου επιτρέψετε ειδικά εδώ στο νομό Ηρακλείου να πω ότι ήταν σημαντικό πολιτικό λάθος.
Με δεδομένες κάποιες πλειοψηφίες έπρεπε να γίνουν ανοικτές ολομέλειες χωρίς αποκλεισμούς.
Δεν έγινε. Η ευθύνη δεν είναι ασφαλώς των οργανώσεων αλλά αυτών που επέλεξαν τις χωριστές συγκεντρώσεις.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν την ορθότητα της στάσης μου.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα διακρίνω ότι για να ακουστούν οι απόψεις μου πρέπει να πω και τι ψηφίζω.
Να τοποθετηθώ και για τα πρόσωπα.
Μια τοποθέτηση που συνοδεύεται από τις απόψεις που έχω εκφράσει και τις διατηρώ στο ακέραιο:
– Ενάντια στον εμφύλιο πασοκ-κτόνο πόλεμο.
– Ενάντια στις αστήρικτες θεωρίες της υπονόμευσης που έτσι ή αλλιώς κατέρρευσαν.
– Διαχωρίζω τη θέση μου
o απ’ αυτούς που νομίζουν ότι με μια δήλωση υπέρ του προέδρου χωρίς αυτοκριτική, μπορεί να σβηστεί η αρνητική τους στάση για το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν.
o απ’ αυτούς που το 1989 μιλούσαν για κλέφτες του ΠΑΣΟΚ
o απ’ αυτούς που πρόσφατα μιλούσαν για πολιτικές αμερικανικής έμπνευσης και τώρα σιωπούν ένοχα.
o απ’ αυτούς που νομίζουν ότι τώρα μπορούν να αδράξουν την ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν το συναίσθημα και τη δύναμη των πολιτών
– διαχωρίζω τη θέση μου απ’ αυτούς που δεν έχουν ενωτικές συμπεριφορές και δεν στηρίζουν τη νικηφόρα προοπτική του κινήματος
Σήμερα επαναλαμβάνω αυτό που είπα και την προηγούμενη Δευτέρα.
Ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου απέδειξε,
όχι λόγω ονόματος αλλά ο ίδιος με την διαδρομή του
ότι αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη Δημοκρατική Παράταξη
και μπορεί να προσφέρει στην Ελλάδα και στην Κοινωνία και τους Έλληνες.
Είπα: αναγνωρίζω και υποστηρίζω το δικαίωμα του,
για την ανανέωση της εντολής για να συνεχίσει ως πρόεδρος του κινήματος.
Τι πιο καθαρό.
Αλλά μήπως ενόχλησε αυτό που είπα στη συνέχεια ότι:
Ταυτόχρονα όμως σέβομαι τις επιθυμίες των συντρόφων
Βαγγέλη Βενιζέλου και Κώστα Σκανδαλίδη
να προσφέρουν από τη θέση του προέδρου
γιατί είναι στελέχη της παράταξης μας
με μεγάλες δυνατότητες προσφοράς στον τόπο.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Επιλέγω και ψηφίζω αλλά δεν εντάσσομαι σε στρατούς εσωκομματικής αντιπαράθεσης και ταυτόχρονα απαιτώ πολιτικές σύνθεσης και ενότητας.
Συμμετέχω σ’ όλες τις συγκεντρώσεις των υποψηφίων Προέδρων γιατί αυτό επιβάλλει η ενωτική συμπεριφορά ενός Βουλευτή του κινήματος.
Αυτό το μήνυμα της ενότητας πιστεύω ότι πρέπει να στείλουμε όλοι.
Πρέπει και τώρα να δώσουμε ένα μάθημα στους αντιπάλους μας από τη Ν.Δ. που περιμένουν να διαλύσουμε.
Φίλες και Φίλοι,
Δεν συμφωνώ ακόμη μ’ αυτούς που τις καθαρές θέσεις
θέλουν να τις μετατρέψουν σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών για τις θέσεις και την ανανέωση της εξουσίας τους σε όποια ομάδα και αν ανήκουν.
Δεν συμφωνώ μ’ αυτούς που δεν τους ενδιαφέρει αν οδηγηθούμε σ’ ένα μικρό αλλά έντιμο, (βλέπε ελεγχόμενο) κόμμα.
Εγώ θέλω, αγωνίστηκα και θα αγωνιστώ,
ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να γίνει και Πρωθυπουργός.
Γι’ αυτό διαχωρίζω εντελώς τη θέση μου απ’ αυτούς τους λίγους, ευτυχώς, που επιθυμούν τη διάσπαση του κινήματος και ιδιαίτερα της βάσης του.
Χρειαζόμαστε πολιτικές που ενώνουν και όχι που διχάζουν.
Στις 12 Νοεμβρίου πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και μέσα από μια ξεκάθαρη πολιτική να συμπορευτούμε στον αγώνα για τον τόπο και τους πολίτες, για τις αλλαγές που χρειάζεται το Κίνημα για να αποκτήσει συλλογικότητα, αλλά και αποτελεσματικότητα με την δύναμη των δημοκρατικών διαδικασιών.
Κυρίως όμως για να προχωρήσουμε στις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται το πολιτικό μας σύστημα.
Για να δώσουμε ξανά όραμα και ελπίδα στον πολίτη, στους νέους και τις νέες, για να πείσουμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε σε αναδιανομή όχι μόνο του πλούτου και της εξουσίας αλλά και των ελπίδων, των ευκαιριών και των δυνατοτήτων ώστε ο καθένας απ’ αυτούς που κατοικεί στην πόλη κι αυτός που κατοικεί στην ύπαιθρο να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στα δημόσια αγαθά.
Να αναδείξουμε το όραμα, τις ιδέες και τις προτάσεις του Κινήματός μας, για να αποκτήσουμε ξανά την εμπιστοσύνη της κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Είμαστε ΠΑΣΟΚ, μας ενώνει το ΠΑΣΟΚ αλλά και το Ηράκλειο και η Κρήτη που χρειάζονται ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ.
Ας μην αφήσουμε τους καρεκλοκένταυρους και ορισμένους αποτυχημένους Στρατηγούς της ήττας που παραμένουν προσκολλημένοι στα επιτελεία να διαλύσουν το κόμμα.
Προσωπικά θα παραμείνω με το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ
Με τον πολίτη
Με τον απλό και αυθεντικό Πασοκτζή που στηρίζει τις ελπίδες του στο κίνημα μας.
Θα παραμείνω με το εκκλησίασμα. Δεν μ’ ενδιαφέρει το ΙΕΡΑΤΕΙΟ.
