Skip links

Ομιλία στη βουλή για το δημοψήφισμα

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο ξεκίνησαν οι προσπάθειες για τη οικονομική συνεργασία πολλών κρατών της Ευρώπης.
Μέσα στο διεθνές σκηνικό του διπολικού κόσμου, το 2ο μισό του προηγούμενου αιώνα, ξεκίνησε η δημιουργία της ΕΟΚ και αργότερα της ΚΟΜΕΚΟΝ, από τα κράτη του λεγόμενου ανατολικού μπλοκ.
Όσο πλησίαζε το τέλος του αιώνα με την σταδιακή αποδυνάμωση του ενός πόλου, άρχισε να διαφαίνεται ως εφικτή αλλά και περισσότερο αναγκαία η διεύρυνση και η ουσιαστική ενδυνάμωση της οικονομικής τους συνεργασίας.

Η δημιουργία μιας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής Ένωσης της Ευρώπης, που θα εκτείνεται από τα Ουράλια μέχρι την Ιβηρική και από την Κύπρο μέχρι την Ιρλανδία, ήταν για τους περισσότερους μια ουτοπία.

Η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ΕΟΚ τότε, αναδείκνυε και πρόβαλε αυτή την άλλη προοπτική της Ευρώπης.

Αυτή είναι η ιστορική συμβολή του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του Αν. Παπανδρέου στην οικοδόμηση της κοινωνικής Ευρώπης και δεν επιτρέπομε  σε κανέναν να την απαξιώνει
Όπως κανείς απ’ το ΠΑ.ΣΟ.Κ σήμερα, δε μειώνει την πολιτική απόφαση του Κ. Καραμανλή, για την ένταξη στην ΕΟΚ.
Τα λέω αυτά, γιατί

Κατά τη συζήτηση στη Βουλή της συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα γίναμε μάρτυρες, των άκαρπων προσπαθειών, που κατέβαλαν ορισμένοι Βουλευτές της συμπολίτευσης, ρίχνοντας χολή και μελάνι.

Χολή για να θίξουν, όπως νόμιζαν, τις θέσεις και τον αγώνα του  ΠΑ.ΣΟ.Κ τη δεκαετία του ’80, για μια διαφορετική Ευρώπη και

Μελάνι για να θολώσουν τα νερά και να κρύψουν την πολιτική ένδεια  και τη διαχειριστική ανικανότητα της κυβέρνησης τους. 

Οι προσπάθειες τους βέβαια, έπεσαν στο κενό.
Αναδείχθηκε για άλλη μια φορά η ιστορική συμβολή του Ανδρέα Παπανδρέου, για τη στροφή της Ευρώπης στα αναπτυξιακά και κοινωνικά ζητήματα και αποτυπώθηκε, η σημαντική προσφορά του Κ. Σημίτη, στην πορεία προς την Ενοποίηση της Ευρώπης.
Η συνεργασία μας με τις χώρες του Νότου και η συνάντηση μας με τις άλλες προοδευτικές πολιτικές, διαμόρφωσαν ένα νέο ευρωπαϊκό τοπίο, με προοπτική για τους πολίτες.

 Τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα δεν ήρθαν με τον αυτόματο πιλότο.
Το 1ο, το 2ο και το 3ο ΚΠΣ, οι δεκάδες κοινοτικές πρωτοβουλίες και προγράμματα, χρειάστηκαν την ισχυρή διαπραγματευτική παρουσία μας στα όργανα της Ευρώπης.

Έτσι αλλάξαμε τη μορφή της Ελλάδας
 
  – με σχέδιο και σκληρή δουλειά
– με συγκεκριμένους στόχους για την ανάπτυξη
-με ανοικτούς ορίζοντες για τους πολίτες και
-με ορατά αποτελέσματα για τους νέους .

Μετά απ’ όλα αυτά, καταλαβαίνετε γιατί εκτοξεύτηκε τόσο μελάνι.

Γιατί δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης των επιτυχιών της χώρας μας στο παρελθόν, με τη σημερινή απραξία και αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης της Ν.Δ., που
– υποβαθμίζει τον ρόλο της χώρας μας

– ψαλιδίζει τους στόχους της
– περιορίζει τους ορίζοντες των Ελλήνων και
– υποθηκεύει το αύριο των νέων μας
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση αρνείται πεισματικά κάθε συζήτηση και πρωτοβουλία, ακόμη και για τα σοβαρότερα θέματα, που θα αναδείξουν τις πολιτικές αντιφάσεις και τις διαχειριστικές ανικανότητες των στελεχών της Κυβέρνησης.
Αρνείται τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το Ευρωσύνταγμα για να μείνει ο πολίτης αμέτοχος, στη γωνία, χωρίς διάλογο, γιατί η συντηρητική παράταξη πάντα είχε και έχει φοβία απέναντι στον ενημερωμένο πολίτη.
Το επιχείρημα της Κυβέρνησης ότι η Νίκαια, το Αμστερνταμ και η ΟΝΕ επικυρώθηκαν από τη Βουλή, προφανώς είναι στον αέρα.
Η Συνθήκη για το Ευρωσύνταγμα ισοδυναμεί με την επανίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και
το δημοψήφισμα αποτελεί ελάχιστη υποχρέωση απέναντι στους πολίτες.
Το Ευρωσύνταγμα είναι η κατάληξη μιας ιστορικής πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το αποτέλεσμα διεργασιών, αντιπαραθέσεων, συναινετικών ενεργειών και συμβιβασμών.

Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος για όλα τα θέματα που περιλαμβάνει το αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού.

Επιπλέον όλα αυτά έγιναν σε Κυβερνητικό επίπεδο και στις χώρες που δεν πραγματοποιείται δημοψήφισμα, τα ποσοστά των πολιτών που είναι ενημερωμένοι για το Ευρωσύνταγμα είναι πολύ μικρά.

Ταυτόχρονα το Ευρωσύνταγμα είναι το μεγάλο εγχείρημα της συνέχειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βασισμένο σε όσα κατακτήθηκαν και εμπεδώθηκαν μέχρι σήμερα.

Αποτελεί την απαρχή για μια νέα πορεία της Ευρώπης με σημαντικές προκλήσεις για τους ευρωπαίους πολίτες.
Αν δε συζητήσουμε με τους Έλληνες πολίτες για το μέλλον της Ευρώπης, τότε με ποιους θα το συζητήσουμε;
Αν δε ζητήσουμε την άποψη των πολιτών, τότε ποιοι είναι εκείνοι που πρέπει να αποφασίσουν;
ΕΜΕΙΣ
Θα θέλαμε πιο τολμηρά βήματα για την πολιτική ενοποίηση.
Και πιο αυθεντικές δομές ομοσπονδιακής συγκρότησης.
    Δεν προχωρεί ουσιαστικά παρά μόνο σε  συμβολικά βήματα, για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας
Θα θέλαμε δίπλα στη νομισματική πολιτική της ΟΝΕ,
τη θεσμοθέτηση πιο ολοκληρωμένων πολιτικών, για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
 
Ποιος δε θα ήθελε έναν ακόμη πιο ισχυρό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου;
Η διακήρυξη για την κοινωνική Ευρώπη, θα θέλαμε να συνοδεύεται με πιο δεσμευτικά σχεδιασμένες πολιτικές.
Θα θέλαμε την αύξηση των πόρων του  προϋπολογισμού της Ε.Ε. αλλά και την ενίσχυση των δομών και των μηχανισμών αναδιανομής.
   Δεν προωθείται όσο θα έπρεπε και όσο απαιτούν οι καιροί
 →η αποκέντρωση για την Ευρώπη των Περιφερειών και
→ Εμείς ζητούμε την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, για την προοδευτική δημοκρατική διακυβέρνηση  της Ευρώπης.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, με τα θετικά της και τα αρνητικά της και με βάσει την πλήρη γνώση της, δώσαμε θετική ψήφο για την επικύρωση της Συνθήκης.

Είναι αλήθεια ότι το Σύνταγμα δεσμεύει τις κυβερνήσεις των εταίρων σε πολλά θέματα
Ταυτόχρονα όμως αφήνει τις σημαντικές και κρίσιμες επιλογές, στις κυβερνήσεις των εταίρων.
Αυτό σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να έχει σχέδιο και πολιτική.
Πρέπει να δράσουμε μέσα από τα όργανα της Ένωσης αλλά και μέσα από τους εθνικούς θεσμούς μας,
για να επηρεάσουμε θετικά τις σημερινές εξελίξεις και την αυριανή πορεία της χώρας μας.
Και σήμερα στη χώρα μας τίποτα δε συνηγορεί στο ότι υπάρχουν στόχοι και σχέδιο για το μέλλον,
πολύ δε περισσότερο όταν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της διαχειριστικής ανεπάρκειας της κυβερνητικής καθημερινότητας.
Γι’ αυτό η Κυβέρνηση αρνείται το διάλογο και το δημοψήφισμα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι

Εμείς ζητάμε τη διενέργεια δημοψηφίσματος, προκειμένου

Να φέρουμε τον Έλληνα πολίτη πιο κοντά στις διεργασίες και στις αποφάσεις που τον αφορούν
Να επικυρώσει τα επιτεύγματα ενός ολόκληρου ιστορικού κύκλου
Να ενημερωθεί για τις διατάξεις μιας συνθήκης που θα καθορίσει εν πολλοίς το μέλλον μας
Να γνωρίζει τις δυνατότητες που του ανοίγονται
Να κατανοήσει τις πραγματικές διαφοροποιήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και
το πώς προωθεί η κάθε μια, την εθνική στρατηγική, για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Για να γίνουν τα ζητήματα που θέτουν οι Έλληνες πολίτες γνωστά σ’ όλη την Ευρώπη

Για να ακουστεί στην Ευρώπη, η φωνή του Ελληνικού λαού, αφού η Κυβέρνηση φυγομαχεί

Για να γίνει ο Έλληνας πολίτης ενεργά συμμέτοχος, σ’ αυτή την κρίσιμη απόφαση, με τη θετική ή την αρνητική του στάση

Γιατί κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει για το μέλλον των πολιτών, χωρίς τη γνώμη των πολιτών

Και ιδιαίτερα μια Κυβέρνηση που παραπαίει και αποδεικνύεται ανεπαρκής ακόμη και στα πιο απλά θέματα της καθημερινότητας.

Μοιραστείτε:
Σχετικά νέα
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας.
Explore
τράβα