Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο ξεκίνησαν οι προσπάθειες για τη οικονομική συνεργασία πολλών κρατών της Ευρώπης.
Μέσα στο διεθνές σκηνικό του διπολικού κόσμου, το 2ο μισό του προηγούμενου αιώνα, ξεκίνησε η δημιουργία της ΕΟΚ και αργότερα της ΚΟΜΕΚΟΝ, από τα κράτη του λεγόμενου ανατολικού μπλοκ.
Όσο πλησίαζε το τέλος του αιώνα με την σταδιακή αποδυνάμωση του ενός πόλου, άρχισε να διαφαίνεται ως εφικτή αλλά και περισσότερο αναγκαία η διεύρυνση και η ουσιαστική ενδυνάμωση της οικονομικής τους συνεργασίας.
Η δημιουργία μιας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής Ένωσης της Ευρώπης, που θα εκτείνεται από τα Ουράλια μέχρι την Ιβηρική και από την Κύπρο μέχρι την Ιρλανδία, ήταν για τους περισσότερους μια ουτοπία.
Η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ΕΟΚ τότε, αναδείκνυε και πρόβαλε αυτή την άλλη προοπτική της Ευρώπης.
Αυτή είναι η ιστορική συμβολή του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του Αν. Παπανδρέου στην οικοδόμηση της κοινωνικής Ευρώπης και δεν επιτρέπομε σε κανέναν να την απαξιώνει
Όπως κανείς απ’ το ΠΑ.ΣΟ.Κ σήμερα, δε μειώνει την πολιτική απόφαση του Κ. Καραμανλή, για την ένταξη στην ΕΟΚ.
Τα λέω αυτά, γιατί
αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες, των άκαρπων προσπαθειών, που κατέβαλαν ορισμένοι συνάδελφοι της συμπολίτευσης, ρίχνοντας χολή και μελάνι.
Χολή για να θίξουν, όπως νόμιζαν, τις θέσεις και τον αγώνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ τη δεκαετία του ’80, για μια διαφορετική Ευρώπη και
Μελάνι για να θολώσουν τα νερά και να κρυφτεί η πολιτική ένδεια της κυβέρνησης τους.
Οι προσπάθειες τους βέβαια, έπεσαν στο κενό.
Αναδείχθηκε για άλλη μια φορά η ιστορική συμβολή του Ανδρέα Παπανδρέου, για τη στροφή της Ευρώπης στα αναπτυξιακά και κοινωνικά ζητήματα και αποτυπώθηκε, η σημαντική προσφορά του Κ. Σημίτη, στην πορεία προς την Ενοποίηση της Ευρώπης.
Η συνεργασία μας με τις χώρες του Νότου και η συνάντηση μας με τις άλλες προοδευτικές πολιτικές, διαμόρφωσαν ένα νέο ευρωπαϊκό τοπίο, με προοπτική για τους πολίτες.
Τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα δεν ήρθαν με τον αυτόματο πιλότο.
Το 1ο, το 2ο και το 3ο ΚΠΣ, οι δεκάδες κοινοτικές πρωτοβουλίες και προγράμματα, χρειάστηκαν την ισχυρή διαπραγματευτική παρουσία μας στα όργανα της Ευρώπης.
Έτσι αλλάξαμε τη μορφή της Ελλάδας
– με σχέδιο και σκληρή δουλειά
– με συγκεκριμένους στόχους για την ανάπτυξη
-με ανοικτούς ορίζοντες για τους πολίτες και
-με ορατά αποτελέσματα για τους νέους .
Μετά απ’ όλα αυτά, καταλαβαίνετε γιατί εκτοξεύτηκε το μελάνι.
Γιατί δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης των επιτυχιών της χώρας μας στο παρελθόν, με τη σημερινή απραξία και αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης.
Μιας πολιτικής που
– υποβαθμίζει τον ρόλο της χώρας μας
– ψαλιδίζει τους στόχους της
– περιορίζει τους ορίζοντες των Ελλήνων και
– υποθηκεύει το αύριο των νέων μας
Ας δούμε όμως, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, που είναι ιστορικά μια πρωτόγνωρη διεργασία, που δεν έγινε σε ουδέτερο χώρο και χρόνο αλλά ούτε από ουδέτερες πολιτικές.
→ Από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες Άνθρακα και Χάλυβα το
1951
→ στη μεγάλη διεύρυνση που μας έδωσε την Ευρωπαϊκή Ένωση των
25 χωρών και
→ στο σχέδιο Συντάγματος τον Οκτώβρη του 2003
→ και στην έγκρισή του, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, του Ιούνιο
του 2004.
Η Συνθήκη αυτή για το Σύνταγμα της Ευρώπης, δεν αποτέλεσε προϊόν επιβολής των ισχυρών επί των αδυνάτων, ούτε ζήτημα που κρίθηκε με πλειοψηφίες και μειοψηφίες, ούτε πολύ περισσότερο συνθήκη μετά από κάποιο πόλεμο.
Είναι το αποτέλεσμα πολλών ειρηνικών αντιπαραθέσεων, διεργασιών, συναινετικών ενεργειών και συμβιβασμών.
Εκφράστηκαν και διατυπώθηκαν οι διαφορετικές απόψεις και μέσα από τη συμβιβαστική διαδικασία σύγκλισης είχαμε το συγκεκριμένο κείμενο.
Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος στο σύνολο των θεμάτων που περιλαμβάνει το αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού.
Θα θέλαμε πιο τολμηρά βήματα για την πολιτική ενοποίηση.
Και πιο αυθεντικές δομές ομοσπονδιακής συγκρότησης.
Δεν προχωρεί ουσιαστικά παρά μόνο σε συμβολικά βήματα, για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας
Θα θέλαμε δίπλα στη νομισματική πολιτική της ΟΝΕ,
τη θεσμοθέτηση πιο ολοκληρωμένων πολιτικών, για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Ποιος δε θα ήθελε έναν πιο ισχυρό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου;
Δεν μπαίνουν τα απαραίτητα όρια για τον ανταγωνισμό και δεν τίθεται ρυθμιστικό πλαίσιο για την αγορά
Η διακήρυξη για την κοινωνική Ευρώπη, θα θέλαμε να συνοδεύεται με πιο δεσμευτικά σχεδιασμένες πολιτικές.
Θα θέλαμε την αύξηση των πόρων του προϋπολογισμού της Ε.Ε. αλλά και την ενίσχυση των δομών και των μηχανισμών αναδιανομής.
Δεν προωθείται όσο θα έπρεπε και όσο απαιτούν οι καιροί
→η αποκέντρωση για την Ευρώπη των Περιφερειών και
→η ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών για την προοδευτική δημοκρατική διακυβέρνηση της
Αυτή είναι η πραγματικότητα και με βάσει την πλήρη γνώση της προχωρούμε στην επικύρωση της Συνθήκης.
Το Ευρωσύνταγμα είναι η κατάληξη μιας ιστορικής πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το αποτέλεσμα των διεργασιών, που προηγήθηκαν.
Αποτελεί όμως και την απαρχή για μια νέα πορεία της Ευρώπης με σημαντικές προκλήσεις για τους ευρωπαίους πολίτες.
Αποτελεί το μεγάλο εγχείρημα της συνέχειας βασισμένο σε όσα κατακτήθηκαν και εμπεδώθηκαν μέχρι σήμερα.
Θεσμοθετεί ένα προοδευτικό αξιακό πλαίσιο,
την κοινωνία της πλήρους απασχόλησης και αλληλεγγύης,
την ενσωμάτωση της χάρτας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
την αποδοχή των αρχών της ισότητας των ευρωπαίων πολιτών,
και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία
Θέτει τη ρήτρα της συνδρομής, στη μη χρήση των όπλων ανάμεσα στα κράτη-μέλη
Είναι ένα μέσο ανατροπής πολλών αρνητικών του χθες.
– της αναποτελεσματικότητας,
– των θεσμικών και λειτουργικών ελλειμμάτων και
– της απόστασης της Ευρώπης από τα προβλήματα των πολιτών.
Είναι αλήθεια ότι το Σύνταγμα δεσμεύει τις κυβερνήσεις των εταίρων σε πολλά θέματα
Ταυτόχρονα όμως αφήνει τις σημαντικές και κρίσιμες επιλογές, στις κυβερνήσεις των εταίρων.
Αυτό σημαίνει ότι η χώρα πρέπει να έχει σχέδιο και πολιτική.
Πρέπει να ξεφύγουμε από τις εθνικιστικές ακροβασίες, που εξυπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες, για να είναι η νέα πραγματικότητα υπέρ της Ελλάδας και των ελλήνων.
Να δράσουμε μέσα από τα όργανα της Ένωσης αλλά και μέσα από τους εθνικούς θεσμούς μας, για να επηρεάσουμε θετικά τις σημερινές εξελίξεις και την αυριανή πορεία της χώρας μας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτείνει τη διενέργεια δημοψηφίσματος, μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης στο Κοινοβούλιο, προκειμένου
Να φέρουμε τον Έλληνα πολίτη πιο κοντά στις διεργασίες και στις αποφάσεις που τον αφορούν
Να επικυρώσει τα επιτεύγματα ενός ολόκληρου ιστορικού κύκλου
Να ενημερωθεί για τις διατάξεις μιας συνθήκης που θα καθορίσει εν πολλοίς το μέλλον μας
Να γνωρίζει τις δυνατότητες που του ανοίγονται
Να κατανοήσει τις πραγματικές διαφοροποιήσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και
το πώς προωθεί η κάθε μια, την εθνική στρατηγική, για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Για να γίνει ενεργά συμμέτοχος, σ’ αυτή την κρίσιμη απόφαση, με τη θετική ή την αρνητική του στάση
Γιατί κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει για μας, χωρίς εμάς.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Δεν αναφέρθηκα στη μεγάλη προσφορά του Προέδρου μας Γ. Παπανδρέου, στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Και αυτό, όχι γιατί το ξέχασα, αλλά γιατί πολύ σύντομα θα κληθεί από τον ελληνικό λαό να προσφέρει πολύ περισσότερα.
Να βγάλει τη χώρα απ’ το αδιέξοδο που την οδηγεί η σημερινή Κυβέρνηση.
