Κατώτεροι των περιστάσεων! ‘’Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμένα’’ *

Η Ελλάδα μετά από δέκα χρόνια κρίσης έχει ανάγκη από ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την οικονομική ανάκαμψη, τις επενδύσεις και την παραγωγή νέου πλούτου με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον.
Ταυτόχρονα η  κοινωνία που έχει πληρώσει μεγάλο μέρος της 10χρονης κρίσης περιμένει μέτρα άρσης  των ακραίων  αδικιών και πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης για την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Αντί αυτών, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που είχε προαναγγείλει αναπτυξιακό σχέδιο  κατέθεσε την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή ένα νομοσχέδιο κατώτερο των περιστάσεων, που δεν έλαβε υπόψη τις ανάγκες αλλά ούτε τις προτάσεις  που κατατέθηκαν στη διάρκεια της διαβούλευσης,  γραμμένο στο γόνατο, από το οποίο απουσιάζει ένα συνεκτικό και αναπτυξιακό όραμα και δεν αποτυπώνεται κανένας οργανωμένος αναπτυξιακός σχεδιασμός .

Το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης αποτελεί ένα κείμενο διαχειριστικού χαρακτήρα για τις υπηρεσίες του Υπουργείου.
-Δεν ενισχύονται τα χρηματοδοτικά εργαλεία  δεν δημιουργούνται νέα.
-Δεν καθορίζονται άξονες επενδύσεων και κλάδοι προτεραιότητας.
-Δεν θεσμοθετούνται συγκεκριμένα και ισχυρά αναπτυξιακά και επενδυτικά κίνητρα.
-Δεν συνδέεται η ανάπτυξη με επιπλέον μείωση της φορολογίας όταν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.

Η Νέα Δημοκρατία έτσι   αποδεικνύει ότι η συνεχής αναφορά της τα προηγούμενα χρόνια  στην ανάπτυξη  ήταν περισσότερο   παπαγαλία  για τις εκλογικές σκοπιμότητες  παρά  πραγματική βούληση για  αναπτυξιακή και παραγωγική ανασύνταξη, που έδωσε την θέση της στην ανάπτυξη χωρίς περιορισμούς του διαδικτυακού τζόγου.

Η ανάγκη για δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα ενίσχυε την ανάπτυξη με δραστική αποκλιμάκωση της υπερφορολογήσης   όλων των άμεσων φόρων στην πραγματική οικονομία, την παραγωγή αλλά και των έμμεσων φόρων στην κατανάλωση, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις για το φορολογικό,  έδωσε την θέση της σε μείωση των διανεμόμενων κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων.    

Εκτός   όμως από την έλλειψη αναπτυξιακού πνεύματος  στην πολιτική της κυβέρνησης φαίνεται ότι κυριαρχεί η εμμονή στην απορρύθμιση της αγοράς και των εργασιακών σχέσεων παράλληλα με την έλλειψη σεβασμού στο περιβάλλον και μάλιστα σε μια περίοδο που βιώνουμε με τον χειρότερο τρόπο την περιβαλλοντική και την  κλιματική κρίση.

Απαξιώνει τις συλλογικές συμβάσεις, προκαλεί έναν ισχυρό αθέμιτο ανταγωνισμό ανάμεσα στις επιχειρήσεις που θα βασίζεται στη μείωση των αμοιβών αλλά και στην απαξίωση των όρων εργασίας. Μόνοι κερδισμένοι, όσοι εργοδότες δεν θα υποχρεούνται ή δεν θα  τηρούν τις συμβάσεις. Σίγουροι  ζημιωμένοι, κατ΄ αρχήν  οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που νόμιμα δεν θα τηρούν τις συμβάσεις αλλά και οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων που θα αναγκάζονται λόγω του  αθέμιτου ανταγωνισμού να τις παραβαίνουν.

Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως θετική η  εισαγωγή του εθνικού προγράμματος απλούστευσης διαδικασιών αλλά και αυτή ακυρώνεται,  αφού την ίδια στιγμή δημιουργούνται καινούργιες επιτροπές και συμβούλια, παρατηρητήρια, πρόσθετοι θεσμοί  και υπηρεσίες, ενώ δημιουργείται και ένα παράλληλο σύστημα ελεγκτικού μηχανισμού από τον ιδιωτικό τομέα που θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα των ελέγχων και των πιστοποιήσεων   αλλά λείπουν οι ασφαλιστικές δικλείδες και  θα είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα  οδηγήσει σε σωρεία διενέξεων και δικαστικών αγώνων.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει κάποιες αναγκαίες επιμέρους ρυθμίσεις και αποσπασματικές διευθετήσεις που μπορούν να χαρακτηριστούν χρήσιμες  περισσότερο όμως  ως «Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμένα» παρά ως συνεκτικά μέρη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την ανάπτυξη.

Η στρατηγική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαντλείται στην αμεσότητα της λήψης αποφάσεων που καταχωρίζεται στο ΓΕΜΗ, ενώ μειώνει την θεσμική αξία του εμπορικού μητρώου ως μηχανισμού αξιόπιστης πληροφόρησης για τους συναλλασσόμενους και υποβαθμίζει τον ρόλο των Επιμελητηρίων αφαιρώντας τους τον έλεγχο πληρότητας και νομιμότητας των στοιχείων.

Το Κίνημα Αλλαγής, ως υπεύθυνη κοινοβουλευτική δύναμη, δεν ψήφισε μεν το νομοσχέδιο επί της αρχής, αλλά θα στηρίξει τις θετικές διατάξεις, όπως τα Επιχειρηματικά Πάρκα, το Εθνικό Μητρώο Υποδομών, το ευρυζωνικό δίκτυο και την απλοποίηση διαδικασιών στις οποίες θα προτείνουμε βελτιώσεις και επιπλέον θα καταθέσει τις προτάσεις  του και συγκεκριμένα μέτρα που μπορούν να υλοποιηθούν και να αποδώσουν άμεσα.

Ενδεικτικά αναφέρω:
-Αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και με τις απαραίτητες προβλέψεις στον Αναπτυξιακό Νόμο, για τη χρηματοδότηση της καινοτομίας, της εξωστρέφειας, τη δημιουργία συνεργατικών σχηματισμών και «αλυσίδων αξίας»
  -Ειδικό Πιστωτικό Ίδρυμα, με σύμπραξη Δημοσίου, Τραπεζών, Αυτοδιοίκησης, ιδιωτών για την αναδιάρθρωση οφειλών και των δανείων μικρομεσαίων.
-Τοπικά Περιφερειακά Σύμφωνα Ανάπτυξης για προώθηση επιχειρηματικών δράσεων, στο πλαίσιο των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Περιφέρειας.
-Κλαδικές μελέτες για πρόβλεψη αλλαγών, προώθηση και αξιοποίηση επιχειρηματικών ευκαιριών.
-Πρόγραμμα για τη διαρθρωτική προσαρμογή και την επέκταση δραστηριοτήτων  μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
-Συνεργασία με Ανώτατα Εκπαιδευτικά και Επιμορφωτικά ιδρύματα, για την ενσωμάτωση των τεχνολογιών και οικονομικών εξελίξεων, αλλά και με αναβάθμιση του ρόλου των Επιμελητηρίων.
-Νέο κοινωνικό συμβόλαιο ψηφιακής εποχής για μετασχηματισμό επιχειρήσεων, συνενώσεις, δίκτυα, μεγέθυνση ποιότητας και ανταγωνιστικότητας.
-Κίνητρα για επανακατάρτιση των εργαζομένων στα νέα δεδομένα, αλλά με ποσοτικοποιημένες υποχρεώσεις για τις επιχειρήσεις.
-Θεσμοθέτηση «αφορολόγητου αποθεματικού» έως το 30% των κερδών.
-Θέσπιση ειδικού ακατάσχετου τραπεζικού λογαριασμού επαγγελματιών και επιχειρήσεων.
-Πενταετές πρόγραμμα στήριξης νέων επιχειρήσεων και νέων δραστηριοτήτων.
Και τέλος ολοκληρωμένη πρόταση για αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα που δημιουργεί ποιοτικές θέσεις εργασίας.

Έτσι μπορούμε, να ανασυντάξουμε τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και να δημιουργήσουμε το «νέο», μετασχηματίζοντας και όχι καταστρέφοντας ότι υπάρχει. Με κοινή προσπάθεια του Κράτους, του Ιδιωτικού Τομέα, αλλά και την ενεργή παρουσία των εργαζομένων που δικαιούνται καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας μπορούμε να πετύχουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο.