Κύριε Υπουργέ, ο Πρόεδρός μας και Πρωθυπουργός της χώρας έκανε δύο βασικά λάθη σε αυτήν την πορεία. Το πρώτο του λάθος είναι ότι αθώωσε τον Καραμανλή για την καταστροφική πενταετία και με αυτόν τον τρόπο αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση έρχονται τώρα και μιλούν. Κοιτάξτε ποιοι μιλούν! Και αυτό είναι λάθος του Προέδρου. Ήθελε συναίνεση, ήθελε ομαλές διαδικασίες και οδήγησε προ των πυλών τους καταστροφείς της χώρας.
Το δεύτερο λάθος είναι οι επιλογές του σε προσωπικό επίπεδο. Σε μεγάλο βαθμό ένας σημαντικός αριθμός από αυτούς που επέλεξε δεν ανταποκρίθηκε στην εμπιστοσύνη που τους έδειξε. Και ένας άλλος σημαντικός αριθμός είναι οι πρώτοι “λακίσαντες”. Αυτά είναι δύο βασικά προσωπικά λάθη του Προέδρου μας.
Όμως, αυτό που έχει σημασία σήμερα, αυτές τις κρίσιμες ώρες, είναι να δούμε ποια πραγματικά αίτια έχει αυτή η κρίση και βέβαια, πώς μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες προχωρούμε παραπέρα, διασφαλίζοντας το συμφέρον της χώρας, διότι μόνο αυτό προέχει τώρα.
Έχουμε μιλήσει για την πολλαπλή κρίση, οικονομική, κοινωνική, πολιτική πολλές φορές. Πρέπει να πούμε, επιτέλους, ότι η πολιτική κρίση που υπάρχει, η κυβερνητική κρίση, αν θέλετε, είναι έκφραση της κρίσης ενός πολιτικού συστήματος το οποίο πνέει τα λοίσθια, ενός πολιτικού συστήματος –το έχουμε πει εδώ καιρό, αλλά δεν έχουμε προχωρήσει σε αυτές τις αλλαγές- που έπρεπε να είχε αλλάξει, πρέπει να αλλάξει εδώ και τώρα.
Δεν μπορεί οι αλλαγές προσώπων σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα να φέρουν κάτι καλύτερο για τη χώρα. Δεν αφορά πρόσωπα, αλλά ακριβώς τη δομή και τις σχέσεις πολιτικού συστήματος και οικονομικών συμφερόντων, τις σχέσεις πολιτικού συστήματος και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Αυτά είναι ένα τρίγωνο, το οποίο έχει τις επιδράσεις του σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα. Αν αυτό δεν το δούμε κατάματα, η επόμενη Βουλή θα είναι βουλή υπαλλήλων, θα είναι βουλή εκπροσώπων αποκλειστικά οικονομικών συμφερόντων, θα είναι μία βουλή του «yes men».
Σήμερα, λοιπόν, έτσι πρέπει να δούμε τα πράγματα. Την προηγούμενη εβδομάδα, μετά τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, μίλησα και εγώ για εθνική συνεννόηση. Δεν μίλησα για κυβερνήσεις εθνικής ενότητας, κλπ, που είναι κάτι άλλο, δηλαδή ή υπηρεσιακές ή μεταβατικές, αλλά για εθνική συνεννόηση. Πρέπει εδώ και τώρα να υπάρξει εθνική συνεννόηση! Πρέπει η Κυβέρνηση –η όποια κυβέρνηση- τα πολιτικά κόμματα, ο επιστημονικός κόσμος, οι παραγωγικές τάξεις, οι κοινωνικοί εταίροι να συνεννοηθούμε για την παραπέρα πορεία, για το αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο, για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας. Η Ελλάδα χρειάζεται εθνική συνεννόηση! Αυτό είναι το μείζον!
Πρώτα απ’ όλα, στο σημείο που είμαστε πρέπει να δούμε ότι η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου αποτελεί ένα σταθερό έδαφος να πατήσουμε, να τη διαφυλάξουμε και να την αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο, να δούμε μέσα στα πλαίσια του αναπτυξιακού προτύπου που πρέπει να επιδιώξουμε για τη χώρα ποια είναι η οικονομική πολιτική και πώς αυτή συνδέεται με το συμφέρον του κάθε εργαζόμενου. Πρέπει να δούμε πώς αποκαθίσταται η αδικία, οι περικοπές και η μείωση των εισοδημάτων που ήρθαν ως προϋπόθεση για τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Πρέπει να δούμε ασφαλώς ένα σχέδιο κοινωνικής εξισορρόπησης εδώ και τώρα, που αφορά το κόστος ζωής! Δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες δραματικές μειώσεις στο εισόδημα και των οικογενειών και των μικρών επιχειρήσεων και την ίδια ώρα, το κόστος ζωής και το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων να αυξάνεται! Αυτό είναι πρωταρχικής σημασίας, για να μην υπάρχει έκρηξη και πρόβλημα επιβίωσης στους Έλληνες και τις Έλληνιδες!
Πρέπει να δούμε, λοιπόν, στα πλαίσια της εθνικής συνεννόησης συγκεκριμένα πράγματα που έχουν σχέση με την πορεία της χώρας και με την ίδια την κοινωνία.
Όσον αφορά τη δίκαιη κατανομή των βαρών, υπήρξε αναλογική οριζόντια κατανομή των βαρών, αλλά δεν ήταν και δεν είναι δίκαιη. Γι’ αυτό, λοιπόν, με το φορολογικό σύστημα που πρέπει να συμφωνήσουμε, θα πρέπει να δούμε πώς αυτή γίνεται δικαιότερη. Πρέπει να δούμε πώς αξιοποιούμε τη δημόσια περιουσία, πώς αξιοποιούμε τη μείωση των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ του δημόσιου χρέους που πετύχαμε, πώς αξιοποιούμε το νέο πακέτο στήριξης, σε ποια κατεύθυνση και ασφαλώς ποιος είναι ο νέος ρόλος των τραπεζών.
Οι τράπεζες εδώ και δύο χρόνια έχουν κρεμάσει ή όχι τις επιχειρήσεις; Αυτοί που κόπτονται για να μείνουν οι τράπεζες ως έχουν, είναι εις βάρος των πολιτών, ναι ή όχι;
Επειδή, όμως, ο κ. Σαμαράς επιμένει στη μικροκομματική πολιτική αρνούμενος να έρθει σε εθνική συνεννόηση, υπήρξε μία πρόταση αυτή η σύμβαση να τεθεί ενώπιον των πολιτών. Αυτή είναι σωστή από κάθε άποψη, όταν ο λαός αποφασίζει. Βέβαια, εάν υπήρξε εθνική συνεννόηση πάνω σ’ αυτό και κύρωση από τη Βουλή με μία ευρεία πλειοψηφία, δεν υπήρχε καμία ανάγκη να πάμε στους πολίτες, τους οποίους υποδαυλίζατε να λέτε προδοτική τη συμφωνία, προδότες αυτούς που τη σύναψαν και την ίδια ώρα, όμως, να λένε ότι χωρίς τα λεφτά αυτής της συμφωνίας, χρεοκοπήσαμε.
Αυτό, κύριοι, πρέπει να το απαντήσετε! Γιατί δεν το απαντάτε; Είστε υπέρ ή κατά της συμφωνίας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Να αφήσετε τις νουθεσίες και εμείς θα τα βρούμε τα του οίκου μας!
Να απαντήσετε σ’ αυτό το ερώτημα, να κάνετε την πίεσή σας στον κ. Σαμαρά να συναινέσει σ’ αυτή τη συμφωνία και να αφήσετε τα υπόλοιπα περί αποστασιών, διότι μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να έχει μείνει στο Κόμμα σας, η κα Ντόρα Μητσοτάκη-Μπακογιάννη να έχει ανεξαρτητοποιηθεί, αλλά εμείς ξέρουμε τι θα κάνουμε για το συμφέρον της πατρίδας και όχι για το συμφέρον της αποστασίας! Να το ξέρετε αυτό το πράγμα! Να κοιτάξετε πώς θα διορθωθείτε εσείς!
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω με το χέρι στην καρδιά ότι όποια εξέλιξη και αν υπάρξει από εδώ και πέρα, όποια απόφαση και αν παρθεί, θα πρέπει να έχει ως κύριο γνώμονα τη διασφάλιση της συμφωνίας που αποτελεί ένα πλαίσιο πάνω στο οποίο μπορεί να πατήσει η χώρα, για να κάνει την όποια πολιτική θέλει στη συνέχεια.
Όμως, αυτό θα πρέπει να είναι κυρίαρχο. Κάποιες δυνάμεις διαφωνούν και το λένε ξεκάθαρα και είναι προς τιμήν τους, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ή ο ΣΥΡΙΖΑ, μισός ή ολόκληρος, δεν ξέρω. Όλοι οι άλλοι που λέτε έξω από την Ελλάδα «ναι, συμφωνούμε», αλλά μέσα υποδαυλίζετε και λέτε άλλα το ένα πρωί και άλλα το άλλο πρωί, είστε πραγματικά εθνικοί υπονομευτές.
Και γι’ αυτό θα πρέπει να κοιτάξετε τον εαυτό σας και να αφήσετε τα λόγια που λέτε για την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή.
