Η οικονομική αφαίμαξη των μικρομεσαίων από την κυβέρνηση (Τόλμη)

Το νομοσχέδιο που συζητήθηκε στη Βουλή περί «Περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, ρύθμιση ληξιπρόθεσμων χρεών και άλλες διατάξεις» πραγματικό τίτλο έπρεπε να έχει «Διπλό- και τριπλό- φορολόγηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αμνήστευση των μεγαλοπαραβατών, ξέπλυμα του μαύρου χρήματος» ή με άλλα λόγια «Νομιμοποίηση παρανόμως αποκτηθέντων χρημάτων», με το αναγκαίο βέβαια κερασάκι που είναι η ρύθμιση για τα πανωτόκια.
    Η αλλοπρόσαλλη πολιτική του Υπουργείου Οικονομικών και της Κυβέρνησης για το ΣΔΟΕ, γενικότερα για τους ελέγχους, έφερε σε πλήρη κατάρρευση τα έσοδα και αδυναμία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Με την έλλειψη σχεδιασμού και προοπτικής, η επιπολαιότητα που δείχνει η Κυβέρνηση είναι παραπάνω από καταστροφική.
    Η χρησιμοποίηση και η εμφάνιση του ελλείμματος προκειμένου να αποδείξει ότι παρέλαβε καμένη γη και έτσι να ξεφύγει από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, όπως πιστεύει, έβαλε τη χώρα –με αίτησή μας- υπό επιτήρηση, με τη γνωστή απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ. Έτσι φθάσαμε στο σημείο με την επιτήρηση, να υπάρχει ανάγκη να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα που παρουσιάστηκε. Τα έσοδα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού θα πρέπει να βρεθούν.
    Και επιλέχθηκε η πιο γρήγορη και εύκολη λύση. Με την περαίωση των εκκρεμών για το κράτος φορολογικών υποθέσεων των επιχειρήσεων, με την φοροεισπρακτική λογική της Κυβέρνησης, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρέθηκαν ξανά στο στόχαστρο της πολιτείας.
    Με το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση εισάγει τα ακριβώς αντίθετα από ότι λέει το πρόγραμμα της. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν μπορούν να πληρώσουν τη νύφη από την ασυνέπεια της Κυβέρνησης. Καλούνται σήμερα να καταβάλουν υπέρογκα ποσά ανεξάρτητα αν οφείλουν ή όχι, ανεξάρτητα αν έχουν παραβάσεις ή όχι. Τα ποσά που καλούνται να καταβάλουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι πολλαπλάσια από αυτά που κλήθηκαν και κατέβαλαν για το κλείσιμο του 1993-1998 το οποίο κατακρίθηκε και από τους ίδιους τους μικρομεσαίους βέβαια, αλλά και από τη Ν.Δ. ως Αντιπολίτευση. Ο υπολογισμός με αυθαίρετες εξωλογιστικές πρακτικές επιβολής φόρων εμπεριέχει το στοιχείο της αδικίας. Τιμωρεί τους ειλικρινείς φορολογούμενους και πιστοποιεί ότι οι ισχύοντες φορολογικοί συντελεστές είναι για το θεαθήναι. Έτσι εκτρέφει ένα κλίμα διαφθοράς, εκτρέφει την ελαστική φορολογική συνείδηση και αποσταθεροποιεί τις σχέσεις φορολογούμενων και φορολογικής αρχής.
    Η Κυβέρνηση κάνει και κάτι άλλο. Επιβαρύνει περισσότερο τις μικρές επιχειρήσεις απ’ ότι τις μεγάλες. Μας λέει η Κυβέρνηση ότι είναι προαιρετικό το μέτρο. Αλήθεια το πιστεύει; Όλοι γνωρίζουμε ότι υποκρύπτεται ο εκβιασμός του ελέγχου. Δεν θα πληρώσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις την ανικανότητα που δείχνει η Κυβέρνηση με την πολιτική της Δεν θα πληρώσουν αυτά που χαρίζονται με άλλες διατάξεις σε παράνομες δραστηριότητες.