Η Κρήτη εγκλωβίζεται από τον Αθηνοκεντρισμό

Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο πρέπει να είναι η γεωγραφική απεικόνιση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού προγραμματισμού για τη χώρα.
Το σχέδιο όμως του κ. Σουφλιά επιχειρεί μια κακή αποτύπωση της υπάρχουσας κατάστασης για τη χώρα και την Κρήτη, με στρεβλώσεις και ανεπάρκειες, που παγιώνει τα προβλήματα.
Δεν αποτελεί καν χωροταξικό σχέδιο, αφού δεν εντάσσεται ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό προγραμματισμό για το νησί, ο οποίος άλλωστε δεν υπάρχει. Υποβαθμίζει ανεξήγητα και ανεπίτρεπτα τους νομούς Ρεθύμνου και Λασιθίου. Οξύνει την αντιπαλότητα αφού, καταργεί το δίκτυο πόλεων και θεσμοθετεί ως πόλους ανάπτυξης μόνο το Ηράκλειο και τα Χανιά.
Έτσι, δεν ανοίγει νέους δρόμους ανάπτυξης, εγκλωβίζει το νησί στην εσωστρέφεια, δεν αποτυπώνει τις αναπτυξιακές προτεραιότητες, αλλά ούτε τις βασικές διοικητικές και κοινωνικές πολιτικές και υπηρεσίες.
Το θεσμοθετημένο οδικό δίκτυο του νησιού ΒΟΑΚ, ΝΟΑΚ και Κάθετοι Άξονες, δεν ενσωματώνεται στο βασικό οδικό σύστημα της χώρας.
Υποβαθμίζεται ο ρόλος του λιμένα και του αεροδρομίου Ηρακλείου και δε χωροθετούνται το νέο διεθνές αεροδρόμιο και το λιμάνι του νότου. Για τις διεθνείς συνδυασμένες μεταφορές στη Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο δεν αναφέρεται κανένα λιμάνι της Κρήτης.
Στις «περιοχές φυσικού και πολιτιστικού πλούτου» η Φαιστός υποβαθμίζεται η Ζάκρος και η Ελεύθερνα αγνοούνται.
Όλα αυτά, με το επιχείρημα ότι δήθεν αποτελούν εξειδικευμένα θέματα, την ίδια ώρα όμως χωροθετείται Μαρίνα «mega yacht» στον ιστορικό όρμο Δερματά του Ηρακλείου, αντί για το φυσικό της χώρο εντός του λιμένα.
Αποτέλεσμα αυτής της πρόχειρης και συγκεντρωτικής διαδικασίας η ενίσχυση της άνισης ανάπτυξης του νησιού, με εγκατάλειψη της ενδοχώρας και του νότου. Η δύναμη της Κρήτης και των πολιτών της εγκλωβίζεται από το συγκεντρωτισμό  και η Παγκρήτια και αειφόρος ανάπτυξη εμποδίζεται.
Χρειαζόμαστε, ένα χωροταξικό σχεδιασμό, που θα αποτυπώνει έναν ολοκληρωμένο προγραμματισμό πολιτικών και ένα νέο διοικητικό και αναπτυξιακό σύστημα, ώστε να απελευθερωθούν όλες οι δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις και να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του νησιού, για μια δυνατή και εξωστρεφή περιφέρεια, χωρίς ενδοπεριφερειακές ανισότητες, με ανάπτυξη παντού και ωφέλεια για όλους.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Κρήτη δεν έχει αντιμετώπιση ανάλογη με την προσφορά της, ούτε στις κατανομές από τους ευρωπαϊκούς ή εθνικούς πόρους, αλλά ούτε σε κανένα πρόγραμμα, που αποφασίζεται κεντρικά.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, οι φορείς και οι εκπρόσωποι της Κρήτης, έχουν επικεντρωθεί στη διεκδίκηση κονδυλίων για συγκεκριμένα έργα και δράσεις, μέσα από την άσκηση κάθε μορφής πίεσης.
Η διελκυνστίδα όμως των διεκδικήσεων, στα πλαίσια το σημερινού συστήματος, δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα. Αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη δυναμικότητας των Κρητικών ή των εκπροσώπων τους. Κάθε άλλο. Οφείλεται στη δύναμη του σημερινού συγκεντρωτικού συστήματος, που εγκλωβίζει τις δυνάμεις  της περιφέρειας στο να αναλώνονται στη διαρκή διεκδίκηση των αυτονόητων έργων ή δράσεων ή ακόμη και για τη στελέχωση υπηρεσιών (π.χ. Αστυνομία).
Το κέντρο προκαλεί ψεύτικες αντιπαλότητες στο νησί και οξύνει υπαρκτές αντιθέσεις, στη λογική του «Διαίρει και Βασίλευε», ώστε να μη θίγεται και να μην αμφισβητείται ο πυρήνας του σημερινού μοντέλου και να αναπαράγεται η κυριαρχία του συγκεντρωτισμού και  η εξουσία λίγων ανθρώπων από την Αθήνα, σ’ ολόκληρη τη χώρα.
Όλες οι σημαντικές αποφάσεις για την εξέλιξη και το μέλλον της κάθε γωνιάς της Ελλάδας, παρά τις μεγάλες προσπάθειες αποκέντρωσης, συνεχίζουν να λαμβάνονται στην Αθήνα και μάλιστα μέσα από κλειστά συστήματα εξουσίας και από μονοπρόσωπα κυρίως όργανα, βλέπε Σουφλιάς στην περίπτωση του Εθνικού Χωροταξικού, μακριά από τους πολίτες, τους κοινωνικούς φορείς και πολλές φορές μακριά από τους ίδιους τους πολιτικούς.
Έτσι η Κρήτη, που έχει τεράστιες δυνατότητες, εγκλωβίζεται ανεπίτρεπτα. Διαθέτει, σημαντικό πλούτο και πλεονεκτήματα, ανθρώπινο δυναμικό με γνώση και πίστη στις δυνατότητές του, απαράμιλλο φυσικό περιβάλλον και πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά, που μπορούν με συνδυασμένη αξιοποίηση, μέσα από ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό προγραμματισμό να την καταστήσουν μια από τις πιο ισχυρές περιφέρειες της Ευρώπης.
Οι πολίτες θέλουν και απαιτούν. Η πολιτική οφείλει να ανταποκριθεί.