Skip links

Εθνική Συνεννόηση: «Παρελθόν, Παρόν, Μέλλον»

(Β’ Μέρος)

Πριν από κάθε άλλη αναφορά, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ένα σημαντικό ζήτημα. Πολλοί μπερδεύουν σκόπιμα την εθνική συνεννόηση με τη συγκυβέρνηση.

Δεν είναι αυτό το νόημα της εθνικής συνεννόησης όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε.

Η εξουσία δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο επίλυσης εθνικών και κοινωνικών προβλημάτων.

Η αφετηρία του προβληματισμού μας προέρχεται ακριβώς από τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα της συνθηκολόγησης και της παραίτησης δεν μας αξίζει.

Το σοβαρό έλλειμμα εθνικής συνεννόησης ακόμα και στα πλέον βασικά και κρίσιμα θέματα της χώρας, αποτελεί θλιβερή διαπίστωση και υποδηλώνει την άμεση αναγκαιότητα ανάληψης πρωτοβουλιών.

Το πρόσφατο παράδειγμα συνεννόησης του συνόλου των Ελλήνων ευρωβουλευτών ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης, στο ζήτημα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται στις τουρκικές φυλακές, αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη που επιβραβεύτηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωβουλευτών.

Κι όμως ήταν μια απλή συνεννόηση και μια υποχρέωση θα έλεγα αυτονόητη.

Στον αντίποδα η έλλειψη οποιαδήποτε κυβερνητικής πρωτοβουλίας σχετικά με τα εθνικά θέματα και την τουρκική προκλητικότητα

Σήμερα, δεν είναι μόνο δική μας διαπίστωση, η χώρα «πορεύεται» χωρίς στρατηγική με τακτικισμούς εβδομάδας και μήνα.

Εν όψει μετάβασης και νέου προγράμματος, δεν υπάρχει κανένα πεδίο διαλόγου για την πορεία της πατρίδας για τα επόμενα χρόνια.

Η ευθύνη είναι πρωτίστως της Κυβέρνησης η  οποία συνεχίζει τον μονόλογο της και επιτρέψτε μου είναι ίσως η μόνη πολιτική επιλογή την οποία έχει τιμήσει και ως αντιπολίτευση και ως Κυβέρνηση.

Για μας απαιτείται μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική με ευρεία λαϊκή και κοινοβουλευτική συναίνεση και στήριξη, μακριά από λογικές πόλωσης και διχασμού. Θεμέλιο της εθνικής συνεννόησης πρέπει να είναι ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα αφορά ιδίως ζητήματα όπως:
–    Τα εθνικά μας θέματα
–    Θέματα εξωτερικών, εθνικής άμυνας και εθνικής ασφάλειας
–    Την εθνική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη
–    Τις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, τη φορολογία, την οικονομία
–    Το κοινωνικό κράτος και την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων
–    Την Παιδεία

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Κίνημα Αλλαγής ευρύτερα με γνώμονα την εθνική συνεννόηση ολοκληρώνει και σταδιακά παρουσιάζει στο δημόσιο διάλογο προτάσεις και θέσεις σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, επιχειρώντας την επίτευξη της μέγιστης δυνατής συναίνεσης.

Πρόκειται για το εθνικό σχέδιο «Ελλάδα» στο οποίο περιλαμβάνονται οι θέσεις μας για την εθνική ανασυγκρότηση, οικονομική και κοινωνική, με στόχο μια νέα περίοδο ευημερίας, και προόδου σε στέρεες βάσεις.

Επίσης σε θεσμικό επίπεδο καταθέτει τις προτάσεις της στο πνεύμα της σύνθεσης και της συνεννόησης.

Με πρωτοβουλία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στη Βουλή, συγκροτήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, που ήταν στον αέρα για πολλούς μήνες.

Η πρόταση μας για την Συνταγματική Αναθεώρηση και ανεξάρτητα από τις επιμέρους απόψεις, αποτελεί βάση συζήτησης. Διαπνέεται από την επιδίωξη εθνικών συνεννοήσεων.

Χαρακτηριστικό επίσης παράδειγμα η πρόταση μας για τη μελέτη και την αντιμετώπιση ενός από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, το δημογραφικό.

Με πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά, συγκροτήθηκε και λειτουργεί ειδική διακομματική επιτροπή στη Βουλή. Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης είναι ότι επιτυγχάνεται εκ των προτέρων και όχι εκ των υστέρων.

Δεν είναι δυνατό να καλούμαστε σε διάλογο με ηγεμονική και αλαζονική διάθεση, θεωρώντας ότι οι υπόλοιποι πρέπει απλώς να συνταχθούν με τις θέσεις και τις πολιτικές μας.

Παράδειγμα: Την ώρα που συζητούσαμε στην επιτροπή για το δημογραφικό, το πλαίσιο στήριξης των οικογενειών και των παιδιών, η Κυβέρνηση και οι Βουλευτές Σύριζα Ανελ, ψήφιζαν στη Βουλή τη μείωση των επιδομάτων.

Ο εθνικός διάλογος ως προϋπόθεση επίτευξης συναινέσεων, που δυστυχώς λείπει από την πολιτική μας κουλτούρα, πρέπει να αποτελέσει εθνική προτεραιότητα με την ευθύνη και την εντολή των πολιτών.

Οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να βάλουν στα κριτήρια των επιλογών τους και τη βούληση ή μη, ενός πολιτικού φορέα για διάλογο και εθνική συνεννόηση.

Το δίλημμα είναι σαφές και αμείλικτο και προέρχεται τόσο από την ιστορική μας εμπειρία, όσο και από τη λογική επεξεργασία της πραγματικότητας. Εθνική συνεννόηση ή συνέχιση της περιπετειώδους πορείας της χώρας. Η ευθύνη για την απάντηση στο δίλημμα αυτό βαρύνει όλους μας και κατά τη γνώμη μου αποτελεί μονόδρομο. Περισσότερο όμως βαρύνει τους πολίτες που θα κληθούν να διαμορφώσουν το πολιτικό τοπίο με τις επόμενες εκλογές.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ στις 03-05-2018

Μοιραστείτε:
Σχετικά νέα
Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας.
Explore
τράβα