Τα προβλήματα επίσης του τόπου μας, τα προβλήματα της παιδείας, δεν μπορεί παρά να λυθούν με δημοκρατικό διάλογο. Δεν θα λυθούν μέσω της βίας.
- «Ο αυταρχισμός, η προβοκάτσια, τα εξιλαστήρια θύματα που ψάχνει η Κυβέρνηση, ο τσαμπουκάς, η δήθεν επαναστατική βία, οι καταστροφές της δημόσιας περιουσίας των Ιδρυμάτων δεν χωρούν».
- «Ας προστατέψουμε την πραγματική έννοια του ασύλου, που είναι η προάσπιση της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας της έρευνας. Του σεβασμού τελικά της διαφορετικής άποψης. Σ’ αυτή την υπόθεση έχουμε όλοι μας ευθύνη…
- Προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να συμβάλλουμε όλοι στη συγκρότηση ενός νέου –ή εκ νέου έστω- οργάνου του φοιτητικού Κινήματος, της ΕΦΕΕ που θα μπορεί να συμβάλλει στην πραγματική προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου.
- «Και θεωρώ θετικό ότι αυτή την άποψη σήμερα ενστερνίζεται η συντριπτική πλειοψηφία της νέας γενιάς. Μια διαφορετική ανατρεπτική άποψη, μπορεί να εκφραστεί μέσα από δημοκρατικές και μη βίαιες πράξεις. Ως δημοκράτης και ως προοδευτικός, είναι βαθιά η πίστη μου, ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αυτή η αντίληψη έχει δικαιολογήσει τα χειρότερα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα»
5 χρόνια μετά, η αποχωρούσα κυβέρνηση της Ν.Δ. πάλι μιλάει για διάλογο, χωρίς να παρουσιάζει σχέδιο, για μικροκομματικούς και επικοινωνιακούς λόγους.
- «Μετά από 5 χρόνια, η σημερινή συζήτηση από πλευράς της Ν.Δ. δεν ήταν για την κατάσταση στην παιδεία ή τις προτάσεις για το πού πάμε, αλλά για τη διαδικασία. Μετά από 5 χρόνια! Μετά από 5 χρόνια, είστε χωρίς σχέδιο, με βάρκα την ελπίδα του διαλόγου».
- «Επαναλάβατε πολλές φορές κύριε πρωθυπουργέ «Είμαστε ανοιχτοί να ακούσουμε». Μετά από 5 χρόνια. Και ρωτώ: είστε και ανοιχτοί να πείτε και κάτι; Είστε έτοιμοι να προτείνετε και κάτι; Μετά από 5 χρόνια; Γιατί από την τοποθέτηση του Υπουργού και του Πρωθυπουργού, από τα όσα είπαν για τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, μάλλον καταλαβαίνω ότι μας καλείτε να κυβερνήσουμε!»
- «Φοβάμαι όμως ότι αντιλαμβάνεστε αυτή τη διαδικασία περισσότερο ως μια απέλπιδα προσπάθεια μικροκομματικής προσέγγισης του μεγάλου θέματος που λέγεται παιδεία. Διότι 2 ολόκληρα χρόνια, από το 2006 μέχρι το 2007, η Κυβέρνηση δίχασε την κοινωνία βύθισε τη χώρα στο χάος για ένα νόμο – πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που δεν έλυνε κανένα πρόβλημα. Με μοναδικό σκοπό, να συσπειρώσει κάποιους οπαδούς, να κερδοσκοπήσει κομματικά, να παίξει με τα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων τμημάτων της κοινωνίας. Αυτά όμως δεν περνάνε πια…»
Λέμε «Ναι» στο διάλογο. Αλλά καταθέτουμε τους δικούς μας όρους που διασφαλίζουν τη σοβαρότητά του.
«Πρώτος όρος. Λαού θέλοντος αύριο είναι το ΠΑΣΟΚ Κυβέρνηση. Θα δεχθείτε στην περίπτωση αυτή να συμμετέχετε ως αξιωματική αντιπολίτευση στο διάλογο που εμείς θα οργανώσουμε;»
- «Το ζητώ αυτό, κύριοι της Ν.Δ., όχι ρητορικά, διότι σήμερα, που βρίσκεστε σε δύσκολη θέση, είναι εύκολο να ζητάτε διάλογο για να αποποιηθείτε τις ευθύνες σας. Αύριο, ως αξιωματική αντιπολίτευση, θα τις αναλάβετε τουλάχιστον; Διότι δύο φορές που σας κάλεσα σε διακομματικό διάλογο ως Υπουργός Παιδείας το 1988 και το 1994 εσείς το αρνηθήκατε!
- Και για να διασφαλιστεί η ποιότητα και η συνέχεια του διαλόγου προτείνω το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας να γίνει ανεξάρτητη Αρχή και να υπάρξει και ξεχωριστή διακομματική Επιτροπή για την παιδεία. Χαίρομαι που η πρόταση μου για διακομματική επιτροπή την οποία το 1996 έκανα νόμο και η Ν.Δ. τότε σαμποτάρισε, έρχεστε τώρα και την υιοθετείτε!»
«Δεύτερος όρος. Να υπάρξει η πολιτική βούληση για μια ελάχιστη βάση συναίνεσης σε βασικές αρχές. Βασικές αρχές ευνομίας, αξιοκρατίας και δημοκρατικής διαβούλευσης».
- Τι εννοώ; Στη χώρα μας επικρατεί η ανομία. Ανομία υπάρχει διότι το κράτος αντί να υπηρετεί τους νόμους, υπηρετεί τις μικροκομματικές προσταγές.– Μιλάτε για αξιολόγηση στην παιδεία. Μας κοροϊδεύετε; Όταν δεν υπάρχει αξιοκρατία, πως θα υπάρξει αξιολόγηση; Δεν μπορεί με το καλημέρα στην Κυβέρνηση να αλλάζετε όλους τους Προϊσταμένους Εκπαίδευσης με κριτήριο την κομματική τους προσήλωση στη Ν.Δ!– Δεν μπορείτε να υποβαθμίζετε το εκπαιδευτικό σύστημα και τα πτυχία με το να κάνετε κομματικές προσλήψεις παντού, σε βάρος της συνταγματικής επιταγής για αξιοκρατία, διαφάνεια- Δεν μπορούμε να περιμένουμε το σεβασμό του νέου ανθρώπου σε ένα διάλογο, εάν η Κυβέρνηση δίνει το παράδειγμα της αδιαφάνειας, της συγκάλυψης, της νοθείας ακόμη και σε κορυφαίες ψηφοφορίες για το Σύνταγμα.
- «Για το λόγο αυτό δεσμευόμαστε και δεσμεύομαι προσωπικά απέναντι στη Νεολαία της χώρας, η Κυβέρνησή μας θα αποτελέσει εγγύηση για την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, την αξιολόγηση και κοινωνική λογοδοσία παντού. Η παιδεία θα αποτελεί παράδειγμα στην εφαρμογή των παραπάνω αρχών».
«Τρίτος όρος για ένα σοβαρό και υπεύθυνο διάλογο. Το θάρρος της πρότασής μας».
«Έχουμε μεγάλες διαφορές αγαπητοί συνάδελφοι της Ν.Δ., και αντί να τις κρύβουμε πίσω ένα διάλογο από «μηδενική βάση», ας αναλάβουμε ο καθένας τις ευθύνες μας. Να κριθούμε από τον ελληνικό λαό για τις πραγματικές μας πολιτικές και όχι τις μεγαλόστομες διακηρύξεις μας. Εγώ καταθέτω τις προτάσεις μας στα πρακτικά, είναι συγκεκριμένες κύριοι συνάδελφοι και όχι αόριστες».
Τα 4 βασικά προβλήματα της παιδείας σήμερα και οι προτάσεις μας για την επίλυσή τους.
«Πρώτο πρόβλημα. Δωρεάν παιδεία δεν έχουμε. Το κόστος είναι αβάστακτο για τη μέση και φτωχότερη οικογένεια».
«Θέλουμε να αποκαταστήσουμε στην πράξη τη δωρεάν παιδεία. Για αυτό…
– Προβλέπουμε για όσους φοιτητές το χρειάζονται, το κράτος να δίνει άτοκα δάνεια για την κάλυψη των αναγκών στέγης και εστίασης. Τα δάνεια αυτά θα αποπληρώνονται μέσω φορολογίας, όταν και εφόσον πιάσει δουλειά ως απόφοιτος. Το σύστημα αυτό εφαρμόζεται εκτεταμένα στις βόρειες χώρες της Ευρώπης.
– Προβλέπουμε, με το Εθνικό Απολυτήριο, να αλλάξουμε τη βαρβαρότητα των εξετάσεων και να απαλλάξουμε την οικογένεια από το φροντιστηριακό κόστος. Ο φοιτητής δεν θα αγωνίζεται με το διπλανό του για μια θέση, αλλά θα αγωνίζεται για να φτάσει σε ένα ελάχιστο επίπεδο γνώσεων. Τα μαθήματα για το Εθνικό Απολυτήριο θα είναι τα μισά από τα σημερινά, με έμφαση στα βασικά εφόδια για το νέο».
– Κάθε νέος που παίρνει Εθνικό Απολυτήριο, θα μπορεί να εισάγεται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Θα υπάρχει εγγυημένο ποσό από το κράτος, το οποίο θα κατευθύνεται στο δημόσιο Ίδρυμα που θα τον δέχεται. Έτσι στοχεύουμε στην κατάργηση του κλειστού αριθμού εισακτέων.
– Θα εισάγεται όχι σε Τμήμα, αλλά σε Σχολή, για να επιλέγει σε επόμενη φάση την επαγγελματική του κατεύθυνση. Δεν θα υποχρεώνεται να αποφασίζει το επαγγελματικό του μέλλον στα 15 του χρόνια, αλλά αργότερα, μέσα στο ίδιο το Ίδρυμα».
«Δεύτερο πρόβλημα. Πρόβλημα είναι το ίδιο το σχολείο για τα παιδιά».
«Αντί για χαρά, βιώνουν το βάρος των υπερβολικά πολλών μαθημάτων, το βάρος των βιβλίων, το βάρος των ωρών διαβάσματος, των εξετάσεων της ανούσιας αποστήθισης, το βάρος της ισοπέδωσης της προσωπικότητάς τους και των ταλέντων τους την έλλειψη άσκησης και πολιτισμού. Γι’ αυτό…
– Προτείνουμε αλλαγή του αναλυτικού προγράμματος, λιγότερα και ουσιαστικότερα μαθήματα.
– Προτείνουμε το Ολοήμερο Σχολείο, που θα του εξασφαλίζει πολιτισμό, αθλητισμό αλλά και την απαραίτητη ενισχυτική διδασκαλία, ώστε όταν φτάσει σπίτι να μη χρειάζεται να ανοίξει καν την τσάντα του. Και πάλι θα μειωθεί δραστικά το κόστος για τους γονείς».
«Τρίτο πρόβλημα. Παρά το τεράστιο βάρος που σηκώνουν οι οικογένειες εκπαιδευτικοί και παιδιά, το αποτέλεσμα είναι πενιχρό».
«Γι’ αυτό προγραμματίζουμε ουσιαστική επιμόρφωση, αντικειμενική αξιολόγηση και αξιοπρεπείς επιτέλους μισθούς για τους εκπαιδευτικούς, που καλούνται να πραγματοποιήσουν τις μεγάλες αλλαγές στο σύστημα».
«Τέταρτο πρόβλημα. Το σχολείο σήμερα είναι ξένο προς τις ανάγκες της Ελλάδας, της οικογένειας, του μαθητευόμενου. Ξένο προς τις ανάγκες μιας νέας παγκόσμιας εποχής».
«Για μας το δημόσιο σχολείο θα είναι το νέο μεγάλο έργο του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο»…
α) Πρώτη πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι οι παγκόσμιες αλλαγές, όπως είναι η κλιματική αλλαγή.
β) Δεύτερη πρόκληση είναι η πρόκληση της παγκόσμιας οικονομίας. Ο εργαζόμενος ανταγωνίζεται σε μια παγκόσμια αγορά. Οφείλουμε να είμαστε ικανοί και συλλογικά και ως άτομα ως προσωπικότητες, ώστε να ανταποκριθούμε στις νέες αυτές απαιτήσεις. Για αυτό…
– Τα μαθήματα για το Εθνικό Απολυτήριο θα είναι τα μισά από τα σημερινά, με έμφαση στα βασικά εφόδια για το νέο. Η γλώσσα μας, τα ελληνικά, και τα μαθηματικά, η γλώσσα της νέας εποχής των υπολογιστών, είναι βασικά εφόδια, που πρέπει να έχουν σε υψηλό επίπεδο τα παιδιά για να βγουν με δυνατότητες στο σύγχρονο ανταγωνιστικό κόσμο.
γ) Τρίτη μεγάλη πρόκληση, η μετανάστευση. Όλα τα παραπάνω έχουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία σε μία εποχή μεγάλης κινητικότητας πληθυσμών, που κάνει τις κοινωνίες μας πολυπολιτιστικές. Σ’ αυτούς πρέπει να απαντήσουμε μέσα από το εκπαιδευτικό μας σύστημα με τον Ισοκράτη: Έλληνας είναι ο της ελληνικής παιδείας μετέχων.
δ) Τέταρτη μεγάλη πρόκληση, είναι η πρόκληση της πληροφορικής.
Είναι απαράδεκτο η Ελλάδα να είναι στην 27η θέση της Ευρώπης δηλαδή τελευταία στις ευρυζωνικές συνδέσεις στα σχολεία. Εμείς βάζουμε στόχο το 2015 η Ελλάδα να είναι από τις χώρες στην Ευρώπη στην πληροφορική στην Ευρώπη στα σχολεία. Με δωρεάν πρόσβαση και το φορητό υπολογιστή για κάθε μαθητή και φοιτητή.
Οι προτάσεις μας κοστίζουν. Αλλά κάθε ευρώ που επενδύουμε στην Παιδεία, επιστρέφει στο έθνος μας με τόκο.
«Για μας η παιδεία δεν είναι μέρος του δημοσιονομικού προβλήματος. Είναι μέρος της λύσης του οικονομικού μας, και όχι μόνο, προβλήματος. Η επένδυση για μας στον άνθρωπο, είναι η αναγκαία συνθήκη για την αναστροφή της αναπτυξιακής μας κατηφόρας.
– Θα το αποδείξουμε από τον πρώτο κιόλας προϋπολογισμό με επιπλέον 1 δις ευρώ για την παιδεία. Θα κόψουμε αν χρειάζεται από παντού. Τα λεφτά που θα εξοικονομηθούν από άλλες δαπάνες θα πάνε στην παιδεία. Όχι για να χαθούν σε κάποια αδιαφανή χοάνη, αλλά για να χρηματοδοτήσουν τις μεγάλες αλλαγές και να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις».
Ένα παράδειγμα για το πώς εννοούμε την παιδεία των παιδιών μας: το ηλεκτρονικό βιβλίο
- «Πόσο νομίζετε ότι κοστίζουν όλα τα βιβλία που διανέμουμε δωρεάν σε μαθητές και φοιτητές. Τι θα λέγατε αν μπορούσαμε να χωρέσουμε όλα αυτά τα βιβλία σε ένα που να χωράει μάλιστα στην τσέπη του μαθητή και χίλια ακόμα; Αυτό το βιβλίο το κρατώ στο χέρι μου. Είναι βιβλίο ηλεκτρονικό. Με αυτό ο μαθητής δε θα έχει μόνο τα βιβλία του. Μέσα από το Διαδίκτυο θα έχει πρόσβαση σε μία δική του παγκόσμια βιβλιοθήκη…»
- «Όταν ο μαθητής θα έχει πρόσβαση στην πνευματική περιουσία ολόκληρης της ανθρωπότητας -διότι αυτό θα είναι αύριο το σχολείο- δεν θα του ζητάμε αποστήθιση. Θα είναι τρελό. Θα του ζητάμε κριτική δυνατότητα να ξέρει να επιλέγει απ’ όλες τις πηγές την καλύτερη δυνατή λύση για το πρόβλημά του.
– Έτσι το σχολείο θα μετατραπεί σε κέντρο επεξεργασίας λύσεων και όχι αναπαραγωγής στείρας πληροφορίας. Το σχολείο θα είναι μαθητοκεντρικό, διότι θα κινείται από τα ενδιαφέροντα, τα ταλέντα, τις εργασίες και πρωτοβουλίες των μαθητών.
– Ο καθηγητής θα κάνει πολύ πιο ουσιαστικό έργο, δημιουργικό έργο. Θα καθοδηγεί μέσα από τη διαλογική συζήτηση τον νέο στην πορεία του για την Ιθάκη.
– Το κεντρικό Υπουργείο, μέσω άμεσης επαφής με το Διαδίκτυο, θα έχει πολύ καλύτερη εικόνα καθημερινή του επιπέδου κάθε μαθητή, των σχολείων και της ύλης».
