Από τα σύκα μέχρι τα σταφύλια

Η Κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι τον Ιούλιο του 2017 η Ελλάδα επανέρχεται στην κατάσταση που ήταν τον Ιούλιο του2014.

Δεν έχουμε όμως μόνο 3 χρόνια χαμένα, είναι πολύ περισσότερα.        
 
Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του, φόρτωσαν τη Χώρα με το 3ο αχρείαστο μνημόνιο, 100 δις. δάνειο παρέδωσαν τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια και επέβαλλαν  12,5 δις. μέτρα με υπερφορολόγηση πολιτών, επιχειρήσεων  και οικογενειών, αλλά πρόσφατα και νέα μέτρα 5 δις. με μείωση του αφορολόγητου και περικοπές  σε συντάξεις και μισθούς που θα εξελίσσονται μέχρι το 2020.

Κι ενώ  η χώρα θα μπορούσε  σήμερα να βιώνει μια πραγματική ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας, εγκλωβίστηκε στους τακτικισμούς του κ. Τσίπρα και τα μίζερα αποτελέσματα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, με περαιτέρω φτωχοποίηση των εργαζομένων και προλεταριοποίηση των μικρομεσαίων.

Ο κ. Τσίπρας, μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση αντί  να ενεργοποιήσει πολιτικές ανάκαμψης της Οικονομίας, επιχειρεί επικοινωνιακή ανάκαμψη των δημοσκοπικών ποσοστών του, που καταρρέουν.

Αντί να επεξεργαστεί και να καταθέσει το σχέδιο ανάπτυξης και ανασυγκρότησης της χώρας όπως είχε υποχρέωση  από την Άνοιξη του 2016, προσπαθεί να ποδηγετήσει την ενημέρωση και να προωθήσει ημετέρους (όπως νομίζει) επιχειρηματίες στα μέσα επικοινωνίας.

Με τις επισκέψεις στα Υπουργεία και τις, μεγάλης διάρκειας, μεταδόσεις των λόγων της  προπαγάνδας, κυρίως  από την ΕΡΤ, προσπαθούν να πείσουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο χάλια όσο τα βιώνει ο Ελληνικός λαός, η κάθε οικογένεια, οι άνεργοι, οι αποκλεισμένοι, οι εργαζόμενοι για λίγα ευρώ  αλλά και οι επαγγελματίες και οι μικρές επιχειρήσεις που καλούνται να δουλεύουν σκληρά  για να πληρώνουν μόνο φόρους και εισφορές.

Αυτό προσπάθησε ο Π/Θ και με την  πρόσφατη επίσκεψή του, στο Υπουργείο Εργασίας.

Μίλησε  για μείωση της ανεργίας, αλλά δεν ανέφερε λέξη:

α)  Για την μεγάλη αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων για λίγες ώρες  και φυσικά με λίγα ευρώ, που σήμερα φτάνει σύμφωνα  με τα επίσημα στοιχεία του «Εργάνη»  το 50% των νεοπροσλαμβανόμενων.
β)  Για την αύξηση κατά 50.000 μέσα σε ένα (1) χρόνο των μακροχρονίως ανέργων.
γ)  Για το γεγονός ότι το 2016 η ανεργία θα ήταν 4% μικρότερη αν δεν είχε παρεμβληθεί η διακυβέρνηση Συριζα Ανελ.

Ο κ. Τσίπρας βεβαίως διέταξε την ανεργία να μειώνεται κατά 2,5 μονάδες ετησίως τα προσεχή χρόνια, αλλά δεν μίλησε για:
-Τον τριπλασιασμό τα δύο τελευταία χρόνια των νέων που έχουν φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας δουλειά.
-Την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων που μόλις πριν λίγες μέρες νομοθέτησε.
-Τα καθημερινά λουκέτα στις επιχειρήσεις λόγω των εξοντωτικών αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους.
-Το  50% των νέων ανθρώπων ηλικίας  18-35 ετών που υποστηρίζονται οικονομικά από τους γονείς τους.

 Κουβέντα βεβαίως και για την αθέτηση των δεσμεύσεων του για κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ και για επίδομα εργασίας και μάλιστα για διπλάσιο χρόνο.
Σαν να μην είχαν ανακοινωθεί τα  στοιχεία του ΙΟΒΕ πριν λίγες μέρες σύμφωνα  με τα οποία 6 στους 10 εργαζόμενους απόφοιτοι τριτοβάθμιας  εκπαίδευσης λαμβάνουν μισθό από 400 έως 800 ευρώ, ενώ ποσοστό 16% των αποφοίτων αμείβεται με λιγότερα από 4οο ευρώ.

Μίλησαν φουσκώνοντας σαν παγώνια, για το Κοινωνικό  Επίδομα Αλληλεγγύης  και το πρόγραμμα στήριξης των απόρων, αλλά δεν είπαν  ότι αυτά, όπως άλλωστε και όλα τα προγράμματα  που υλοποιούνται σήμερα δημιουργήθηκαν και κυρίως ότι εξασφαλίστηκαν οι πόροι, από την προηγούμενη Κυβέρνηση.

Δεν μίλησαν, αλλά τι να πουν,  για την κατάργηση του ΕΚΑΣ και των συντάξεων χηρείας και για τις 300.000 και πλέον συντάξεις κύριες, επικουρικές και εφάπαξ που δεν αποδίδονται στους δικαιούχους, αλλά ούτε για τα 40.000 παιδιά που αν και το δικαιούνται, θα μείνουν φέτος εκτός παιδικών σταθμών.

Η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο Υπουργείο Εργασίας αποδείχθηκε μια ακόμη  φαρσοκωμωδία. Μια συνάντηση με τους επιτελείς του, χωρίς σχέδιο, χωρίς την παρουσία των κοινωνικών εταίρων, μακριά από τους εκπροσώπους της επιχειρηματικότητας  και της πραγματικής οικονομίας, τους  επιστημονικούς  φορείς, η οποία εξυπηρέτησε  αποκλειστικά επικοινωνιακές ανάγκες.

 Όμως τα αποτελέσματα των επικοινωνιακών κινήσεων κρατούν μόνο για την περίοδο «από τα σύκα μέχρι τα σταφύλια» και δεν μπορούν να κρύψουν περισσότερο την δεινή για τους πολίτες πραγματικότητα.