Αξίζει, η προστασία της Κοινωνικής Υγείας
Οι επιπτώσεις που προκύπτουν από την εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, άρχισαν να προβληματίζουν τους πολίτες από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής τους.
Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα που νιώθουν οι πολίτες ενισχύονται από τις διάφορες έρευνες που βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, επίσημες ή μη, με χορηγίες ή χωρίς χορηγίες.
Κανένας επιστημονικός φορέας δεν αναλαμβάνει υπεύθυνα να βεβαιώσει για τη μη ύπαρξη συνεπειών -και για το βαθμό συνεπειών- στην υγεία του ανθρώπου, ούτε κανείς μεμονωμένος επιστήμονας.
Όλοι βάζουν το «εάν» και το «εφόσον» μπροστά. Είναι χαρακτηριστικό πως ούτε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ουσιαστικά έχει καταλήξει, αφού αναζητεί μια νέα προσέγγιση για το συγκεκριμένο θέμα.
Στους πολίτες έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι αποφάσεις και τα όρια που τίθενται κάθε φορά στα πρότυπα των οργανισμών και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα, στην καλύτερη περίπτωση, κρατήματος ισορροπιών.
Σύμφωνα με τεκμηριωμένες απόψεις του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά και αυτού της Θεσσαλονίκης, των αρμοδίων τομέων, οι αποστάσεις ασφαλούς έκθεσης από τις κεραίες, που πρέπει να τεθούν, είναι πεντακόσια μέτρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις προτείνονται τα διακόσια μέτρα. Μπαίνουν κάποια όρια.
Σε πολλές χώρες της Ευρώπης, και ιδιαίτερα στη Γαλλία, θεσμοθετούν επιτρεπτά όρια για την εκπομπή ακτινοβολιών, που είναι πενήντα φορές μικρότερα από αυτά που θέτουμε εμείς στην Ελλάδα.
Κατοχυρώνουν, ανάλογα με το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής, την απαγόρευση εγκατάστασης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε μικρές αποστάσεις από κατοικημένες περιοχές και ιδιαίτερα σε χώρους με δραστηριότητες ευπαθών κοινωνικών ομάδων, όπως είναι οι παιδικοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, τα νοσοκομεία κ.λ.π.
Στην Ελλάδα η Κυβέρνηση υπερασπίζεται μονομερώς τα συμφέροντα των λίγων, αδιαφορώντας για τις ανησυχίες και τον προβληματισμό της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.
Αφαιρεί, υποτίθεται, τις κεραίες από τα σχολεία, αλλά δίνει τη δυνατότητα να τοποθετηθούν δίπλα. Αυτό, για όσους έχουν γυμνασιακές γνώσεις για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, είναι πολύ χειρότερο.
Η αδειοδότηση και ο έλεγχος για τη νόμιμη ή μη τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας και των υποσταθμών στην κάθε γειτονιά, σε όλη την Ελλάδα, παραμένει στο κεντρικό κράτος.
Διαιωνίζεται ο συγκεντρωτισμός, ακόμη και σε ευαίσθητα θέματα για την τοπική κοινωνία. Επωάζεται έτσι ή, εν πάση περιπτώσει, μετατρέπεται η όλη διαδικασία σε θερμοκοιτίδα για τη διαπλοκή, εντός ή εκτός εισαγωγικών.
Αφαιρείται η αρμοδιότητα του νομάρχη, σύμφωνα με το ν. 2801/2000, για την τοποθέτηση δομικών ή μηχανικών κατασκευών, πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί κλπ., σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.
Όμως οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι φορείς που είναι κοντά στους πολίτες και ελέγχονται από τους πολίτες περισσότερο από ό,τι το κράτος και μπορούν να αποφασίζουν ή τουλάχιστον να γνωμοδοτούν για την τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας, διασφαλίζοντας την υγεία των κατοίκων.
Και αυτό είναι το μεγαλείο της πολιτικής, για όσους θέλουν να την υπηρετήσουν. Η πολιτική πρέπει να καθορίζει τους κανόνες και όχι η οικονομία να επιβάλει τους κανόνες της, στην πολιτική. Η διασφάλιση της κοινωνικής υγείας μπορεί να επιτευχθεί. Είναι τεχνολογικά εφικτό, αρκεί να μειωθούν 20% με 30% τα υπερκέρδη αυτών των εταιρειών.
Αξίζει τον κόπο!
Βασίλης Κεγκέρογλου
Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ηρακλείου
