Το 2022 ξεκίνησε με την πανδημία να έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι μεγάλες. Μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, λειτούργησε με προχειρότητα και δεν προετοίμασε την χώρα ενόψει των επόμενων κυμάτων της πανδημίας. Το κόστος αυτής της προχειρότητας το πληρώσαμε και το πληρώνουμε ακόμη με την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών και με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία, αφού στα προηγούμενα επιδημικά κύματα δεν αποφύγαμε το lockdown. Η κυβερνητική ανεπάρκεια για πρόληψη έφεραν την καταστολή.
Στο τελευταίο επιδημικό κύμα, η Κυβέρνηση άλλαξε γραμμή πλεύσης και επέλεξε ουσιαστικά τον επικίνδυνο δρόμο της ανοσίας της αγέλης, όμως ακόμη και αυτή η επιλογή έγινε χωρίς προετοιμασία και ύπαρξη ασφαλιστικών δικλείδων. Έτσι έχουμε μεγάλους αριθμούς κρουσμάτων, αναβολή προγραμματισμένων χειρουργείων, καθυστέρηση χημειοθεραπειών και τα νοσοκομεία πάλι στο κόκκινο.
Από την αρχή της πανδημίας, προτείναμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο. Με οργανωμένο δίκτυο Πρωτοβάθμιας Υγείας, στήριξη του ΕΣΥ, μαζικά τεστ, ασφαλές άνοιγμα ανά περιοχή και σχέδιο για γρήγορο εμβολιασμό.Ιδιαίτερα, η στρατηγική που ακολούθησε η κυβέρνηση σχετικά με τον εμβολιασμό του πληθυσμού ήταν ελλιπής και καθυστερημένη και για αυτό απέτυχε.
Ο αρχικός αποκλεισμός από την διαδικασία του εμβολιασμού της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και η οργάνωσή του μόνο από τα νοσοκομεία ήταν μεγάλο λάθος. Τα κυβερνητικά μπρος – πίσω και η πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας» οδήγησαν σε κρίση αξιοπιστίας και έλλειμμα εμπιστοσύνης από πλευράς των πολιτών που δυστυχώς συμπαρέσυρε σε πολλές περιπτώσεις και τους αρμόδιους επιστήμονες.
Η Κυβέρνηση αγνόησε τις προτάσεις μας και το ολοκληρωμένο σχέδιό μας για την στήριξη της κοινωνίας με σειρά γενναίων μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης της ακρίβειας, της ανεργίας και της φτώχιας. Αρνήθηκε να αποδεχτεί ακόμη και τη στήριξη των ανθρώπων που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης, των υγειονομικών.
Αν από την αρχή, όπως είχε ζητήσει η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά , είχε ενισχυθεί ουσιαστικά και όχι επιφανειακά η πρωτοβάθμια περίθαλψη με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό, η διαχείριση της πανδημίας θα ήταν πολύ καλύτερη και η πίεση στα νοσοκομεία μας πολύ λιγότερη.
Αν είχαν αποσυμφορηθεί σχολεία και ΜΜΜ, η διασπορά θα ήταν πολύ μικρότερη. Αν υπήρχαν πολλά δημόσια σημεία για δωρεάν PCR και rapid test και συγχρόνως χαμηλότερο πλαφόν διεξαγωγής τους σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, θα είχαμε ορθή και έγκαιρη ιχνηλάτηση.
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση, όχι μόνο απέτυχε να διαχειριστεί την πανδημία, αλλά την θεώρησε κι ως ευκαιρία για την προώθηση πελατειακών ρυθμίσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα,τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, που αντί να αξιοποιηθούν για την ενίσχυση της υγείας , όπως συμβαίνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αναλώνονται και σπαταλιόνται σε έργα και δαπάνες εξυπηρέτησης των λίγων και ισχυρών. Αυτή είναι η αλήθεια, παρά την προπαγάνδα.
Σήμερα, η Κυβέρνηση, επιδεικνύοντας αδιαφορία και πολιτική αναισθησία, επέλεξε την ανοσία της αγέλης, παρά τα χιλιάδες κρούσματα και τους διασωληνωμένους ακόμη και εκτός ΜΕΘ. Δεκάδες ζωές χάνονται καθημερινά ενώ οι άνθρωποι του ΕΣΥ είναι εξουθενωμένοι, αφού ρίχτηκαν στη μάχη ως αναλώσιμοι, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη.
Το τραγικό είναι ότι οι μεγάλοι χαμένοι της κυβερνητικής στροφής προς την πολιτική της ανοσίας της αγέλης, που εκτίναξε την ελληνική θνητότητα το 2021 σε επίπεδα παγκοσμίου ρεκόρ, είναι οι πολίτες άνω των 65 ετών και ιδιαίτερα οι άντρες, τους οποίους οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν ως εκείνη την κατηγορία των πολιτών, που κατά κόρον συμφωνούν με την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας.
Αυτή η ηλικιακή ομάδα είναι λιγότερο από το 9% και συμβάλει στην διασπορά ακόμη λιγότερο, 4,5% των κρουσμάτων. Έχει όμως το 45% των θανάτων και μόνο τις μισές (τρέχουσες) ευκαιρίες διασωλήνωσης (28%) σε σχέση με τις ανάγκες τους, όπως αποδεικνύεται από τη θνητότητα.
Αντίθετα, για την ηλικιακή ομάδα κάτω των 40 ετών, η βαριά νοσηρότητα/θνητότητα κατά την διετία της covid-19 ενέχει την τραγικότητα της πρόωρης απώλειας ζωής, χωρίς όμως να υπερβαίνει σε συχνότητα άλλα σπάνια αίτια θανάτου.Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα αντιστοιχεί μόνο το 0,8% της ολικής covid θνησιμότητας και 5,3% του συνόλου των διασωληνώσεων. Ενώ δηλαδή στους σκληρούς δείκτες εμφανίζονται σπάνια, όπως φαίνεται από την αναλογία θνητότητας/παρεχομένων ευκαιριών επιβίωσης μέσω της διασωλήνωσης, είναι η κύρια δεξαμενή διασποράς του ιού, συμβάλλοντας σε ποσοστό 56%.
Η κυβέρνηση, αντί να αξιοποιεί αυτή την πραγματικότητα για να πυροδοτεί τον κοινωνικό-ηλικιακό αυτοματισμό, θα έπρεπε να μελετήσει και να αναλύσει τα δεδομένα για να αποφύγει την προχειρότητα και να διαμορφώσει επιτέλους ένα οργανωμένοκυβερνητικό σχέδιο αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης, με προτεραιότητες και στόχευση, επικεντρωμένο στην άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ σήμερα, βάσει σχεδίου αναγέννησής τουκαι όχι αύριο μετά την πανδημία, όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης.
Η Αναγέννηση του ΕΣΥ σε όλη την Ελλάδα με νέες υγειονομικές δομές και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού είναι απολύτως αναγκαίο διότι οι ελλείψεις είναι τεράστιες, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια.Το παράδειγμα της Κρήτης, όπου έχει να κατασκευαστεί νέο Κ.Υ εδώ και 40 χρόνια, είναι χαρακτηριστικό. Σε πολλές περιοχές της Κρήτης υπάρχει η ανάγκη για κατασκευή και λειτουργία νέων υγειονομικών δομών. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσσαράς, το νέο Κ.Υ στις Μοίρες είναι έργο ζωτικής σημασίας.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι αν η Κυβέρνηση δεν αλλάξει ρότα, η πανδημία θα συνεχίσει να προκαλεί ανυπολόγιστες συνέπειες για τις ανθρώπινες ζωές, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και ακόμη μεγαλύτερη καθυστέρηση εξόδου από την κρίση.
*Δημοσιεύθηκε στις 21/01/2022 στην εφημερίδα ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ
